คิดถึงเขาทั้งที่ไม่รู้จักกัน

อีกคือวันพฤหัสเราไปเที่ยวนครนายกได้เจอกับคนๆคนนึงเขาก็หน้าตาดีพอประมาณเลยแหละเราลงรถตอนจะขึ้นรถไปที่พักเราเห็นเขามองแหละแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรพอมันมีครั้งต่อไปที่เขามองเราเราก็เริ่มรู้สึกดีแต่ทุกครั้งที่เจอเขาก็จะมองเราตลอดไม่ได้รู้สึกว่าคิดไปเองเพราะว่าทำอะไรเราก็ได้อยู่ใกล้จนถึงบังเอิญแหละเนาะ555วันกลับเรารู้สึกไม่กลับรู้สึกคิดถึงเวลาเขามองเราแต่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้เพราะอายุของเราก็ห่างกันมากแถมเรายังไม่รู้จักกัน
ถ้าเขาผ่านมาเห็นอยากจะว่าคิดถึง