กลอนริมถนน กอดรักแตกปรักพัง

หอบใจกลับ ลับลา น้ำตาหลั่ง พรูสะพรั่ง ดั่งสาย ธาราไหล วิปโยค โศกเอ๋ย เฉลยใจ รักขอไกล ใฝ่จบ ลบสัญญา เอ่ยวจี ที่เจ็บ เหน็บหนาวสั่น ตัดสัมพันธ์ วันชื่น มิคืนหา คมศรรัก ปักกรีด รีดน้ำตา ย้ำคำมา คลายชื่น

ฟ้ายังฟ้าอยู่… แม้หม่นมัว ใจยังยิ้มชัวร์… อย่าไหวหวั่น แม้จะพลาดพลั้ง… สักกี่วัน ยังมีแสงนั้น… คอยนำทาง แม้จะเหนื่อยนัก… ยังพักได้ แม้ไร้ใครใกล้… ยังมีหวัง ท