เป็นไปได้ไหมว่าถ้าเราไม่ค่อยหรือไม่เคยได้ออกไปเที่ยวเลยในตอนเด็ก​ จะกลายเป็นคนติดบ้านในตอนโต

สมัยเด็กเราเป็นคนที่มีโอกาสไปเที่ยวนอกบ้านน้อยมากๆๆถึงมากที่สุด​ หรือถ้าไปทีก็จะไปกับญาติแต่ทุกครั้งที่ไปเราแทบจะไม่ได้มีโอกาสทำอะไรเต็มทีไม่ว่าจะเป็นการซื้อของการกินการเล่น(แม่เราที่ไปด้วยไม่มีงบมากพอ)​ ไม่เคยได้สัมผัสการซื้อของเล่นส่วนของกินก็สวาปามไม่เต็มที่เพราะต้องรักษากิริยาบวกกับของที่กินก็น้อย​ จนเวลาผ่านไปเราโตเราก็เริ่มไม่ค่อยออกบ้านไม่อยากไปเที่ยวไม่ค่อยคุยกับคนแถวบ้านเลย​ ทั้งวันมีแต่เรียนกับบ้านเพื่อนที่มีส่วนมากจะอยู่ในโทรศัพท์​