ทำไมเราถึงรู้สึกไม่สนิทหรือไม่ชอบพ่อแม่ของเราเลยคะ

คือเรื่องมันประมาณว่าวันจัทร์ถึงเสาร์พ่อแม่ต้องไปทำงานกลับค่อนค่าดึกค่ะตอนเด็กเราเลยได้อยู่กับป้าที่เป็นพี่สาวของแม่แกมีปํญหาเรื่องมดลูกค่ะเลยมีลูกไม่ได้แกก้เลยรักเราเหมือนลูกเราขอเรียกว่าแม่เลี้ยงนะคะด้วยความที่เราอญุ่กับแม่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กเลยทำให้เราเรียกเขาว่าแม่ค่ะแล้วเราฏ้รักเขามากตอนเด็กๆเราอยู่ต่างจังหวัดพอโตขึ้นมาหน่อยก้มาเรียนที่กรุงเทพแล้วแม่เลี้ยงเราฏ้มาด้วยแต่พอมาอยู่เราไม่เคยนอนกับพ่อแม่เลยหรือไม่ก็ตื่นมากลางดึกแล้วกลับมานอนกับแม่เลี้ยงที่อยู่อีกห้องนึงอยู่ดีค่ะด้วยความที่เราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่มาตั้งแต่เด็กๆเลยทำให้ไม่ค่อยจะเข้าใจหรือสนิทกับพ่อแม่เหมือนลูกคนอื่นเขาแต่เขาก็เก่งมากค่ะเขาหาเงินให้เราใช้อะไรอยากได้ก้ซื้อให้ไม่เคยให้อดอยากไปเที่ยวไหนก็พาไปแต่พอเราโตขึ้นมาอีกจนปัจจุบันนี้แม่เลี้ยงเรากลับไปอญุ่กับตายายที่ต่างจวแล้วค่ะ  เราเลยต้องอยู่กับพ่อแม่แค่3คนพอเราอยู่ไปเรื่อยๆเราเริ่มอึดอัดค่ะด้วยความที่ไม่สนิทกันเลยทำให้ไม่ค่อยชอบเวลาเขามาคุยด้วยเท่าไหร่เลยค่ะ แล้ววันเสาร์จะเป็นวันที่พวกเขาเลิกงานเร็วแล้วเราฏ้ต้องทำงานบ้านไว้รอแล้วพอทำงานบ้านเสร็จเขากลับมาก็จะมีคำถามมาตลอดว่าทำไมทำไมพื้นถึงเปียกทั้งๆที่เขาสั่งให้เรากวาดถูบ้านไว้และอื่นๆอีกมากมายแต่ส่วนใหญ่เขาจะพูดเพราะกับเรานะคะเรารู้สึกกลัวกับทุกๆคำพูดของเขาเพราะคำพูดเขามีอิทพลมากทั้งๆที่เขาก็พูดดีๆด้วยแต่พอวันเสาร์เขาเลิกงงานมาเขาก้จะบ่นบ่นไปเรื่อยๆจนกว่าเขาจะพอใจจนบางทีเราต้องหนีขึ้นห้องเวลาที่เราทำอะไรไม่ถูกใจเขาก็จะต่อว่าแต่ไม่ใช่คำหยาบนะคะแล้วเขาก้จะถอนหายใจเสียงดังตอนนี้เรากลัวไปทุกอย่างจนไม่รู้จะทำอะไรไม่ถูกใจเขาหรือเปล่าแล้วเขาก็ชอบเข้าห้องเราโดดยที่เราไม่รุ้เราชอบอะไรที่ไม่สมวัยเช่นลิปสตกเขาก็จะบอกให้เอาไปทิ้งเพราะมันแก่แดดเราอายุ12แล้วเมื่อไหร่เราจะให้สิปสติกได้หรอคะคือเราก้ไม่ได้ทาแดงขนาดนั้นคือเราเป็นคนปากซีดเลยชอบทาให้ออกเป็นชมพูๆให้ดุมั่นใจขึ้นเขาก้จะชอบตัดความมั่นใจเราทำให้เรากลัวที่จะทำอะไรหลายๆอย่าจนทำให้เราเกือบจะเป็นซึมเศร้าหลายรอบเลยค่ะ