คือตอนนี้เราคบกับเเฟนมา2ปีแล้วอยู่ด้วยกันก็มีความสุขบ้างไม่มีความสุขบ้าง ละเเฟนชอบตะคอก ชอบโวยวายใส่ ทั้งๆที่เรายังไม่ได้ทำผิดอะไร ละชอบมองข้ามความรู้สึกเล็กๆน้อยๆอย่างงี้เรื่อยๆจนสะสม ละอยู่วันหนึ่งแค่เรื่องเล็กๆแหละค่ะ แต่เขาตะคอกใส่เราเหมือนเราผิดมากเลยอะ ละเราก็ร้องไห้ ร้องต่อหน้าเขาในขณะที่เขาเล่นเกมอยู่ ละเขาก็คุยกันสนุกสนาน เฮฮากันละเหมือนเขาก็มองเรานั่งร้องไห้อยู่นะคะแต่เขาก็ยังเมินเฉยไม่ถามไม่อะไรเลย แล้วเราก็เก็บเสื้อผ้าเก็บเข้าของไปนอนกับพี่ที่ทำงานด้วย แล้วในขณะที่เราออกจากห้องนั่นเขาก็ยังไม่สนใจ เขาไม่สนใจเขาไม่คิด เขาไม่นึกเลยว่าดึกๆอย่างงี้เราจะไปนอนไหนอยู่ไหน
เเล้วเราก็ให้พี่เขามารับไปนอนด้วย และประมาณสักตี2-3เขาก็ทักมาว่าอยู่ไหน จะทิ้งเขาไว้อย่างงี้คนเดียวหรอ ตอนอยู่ด้วยกันใหม่ๆถ้าไม่มีเขาก็เหมือนว่าไม่มีวันนี้เหมือนกันเเล้วด่าเราบ้างว่าเราบ้างอะค่ะ แต่คือเราไม่คิดกลับไปอยู่แล้วนะคะ ละพอเข้ามาวันที่2เราก็ยังค้างกับพี่เขานะคะแล้วเขาก็ทักมาว่าให้กลับไปได้ไหมขอร้องเรา ขอโอกาส แล้วเราก็ตอบกลับไปว่าก่อจะพิมส่งมาได้กลับไปอ่านที่เคยส่งให้ไหม เเล้วเขาก็ตอบ อ่านแล้ว สำนึกผิดแล้ว กลับมาได้ไหม แต่เราก็ยืนยันคำเดิมว่าไม่เอาแล้ว พอแล้ว ละพอตกดึกเราก็กลับที่ห้องพี่เขาละอยู่ๆสะดุ้งตื่ตอนตี5 เขาทักมาไม่กลับมาจริงๆหรอ ขอโอกาสครั้งสุดท้ายจริงๆเขาไม่เหลือใครแล้วจริงๆงี้ ละเราก็ยังบอกไม่กลับไปแล้วงี้ แล้วเขาก็ส่งที่เขาผูกเชือกเหมือนจะผูกคออะค่ะ ไอ่เราก็กลัวคิดว่าจะคิดสั้น คือตอนนั้นกลัวมากเลยค่ะ
ละก็ไม่เคาะประตูก็ไม่เปิด เคระอยู่พักหนึ่งอะค่ะก็ไม่เปิด ละเขาก็กลับไปที่ห้องพี่เขานั่งปรึกษากันว่าจะทำไงดีกลัวเขาคิดสั้นงี้ค่ะ แล้วเราก็ขับรถไปอีกรอบอยู่ๆเขาเดินมาจากข้างหลังใจหายหมด ละเขาก็บอกว่าขึ้นไปคุยกันบนห้องดีดี เราก็ขึ้นไปแล้วเขาก็ถามทำไมที่ผ่านมาอยู่ด้วยกันไหนบอกมีไรจะบอกไง อยู่ๆทำไมจะไปก็ไปเลยละทิ้งเขาไปคนเดียวอย่างงั้นเราก็ไม่พูด เขาก็พูดๆอบตัดพ้ออะค่ะละก็จะผูกคอต่อหน้าเรา ไอ่เราก็ห้ามละเราก็ไม่ทำ สักพักหนึ่งเขาก็บอกกลับมาเถอะนะ ไปเอาเข้าของมาเดี๋ยวไปช่วยเก็บเราก็ไม่ยอมไปเราไม่อยากกลับไปแล้วจริงๆอะค่ะ เราบอกไม่กลับไปแล้ว ละเราจะเปิดประตูออกก็ไม่ยอม ขวางประตูเราไว้ก็พูดอยู่คำเดิมๆให้เรากลับไป เราก็เงียบจะออกห้องเราก็ไม่ยอม ละก็เช็คโทรศัพท์เราว่าคุยกับใครป่าวเราก็ไม่มี ละเขาไม่ยอมให้ออกห้องเลย เราเลยยอมให้เขาไปเอากระเป๋าจะได้จบจบและเราก็บอกว่าเธอบังคับให้เรากลับมานะเราไม่ได้อยากกลับมาแล้วเธอก็รับให้ได้ล่ะเราบอกกับเขาแบบนั้นเขาก็เงียบในขณะที่ไปเอากระเป๋าค่ะ คือตอนนี้กระเป๋าอยู่ที่ห้องเขาแล้วแต่ไม่อยากกลับไปแล้วอะค่ะ มันซ้ำๆ ตลอดเวลา2ปีไม่มรอะไรดีขึ้นเลย เราอยากพอแล้วเราอยากไปมีชีวิตใหม่ที่ดีกว่านี้อะค่ะ ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ
ปล.เรามาขายของตลาดแล้วเขาอยู่บนห้อง คือเราต้องทำยังไคะ
เลิกกับเเฟนแต่เเฟนไม่ยอมปล่อย
เเล้วเราก็ให้พี่เขามารับไปนอนด้วย และประมาณสักตี2-3เขาก็ทักมาว่าอยู่ไหน จะทิ้งเขาไว้อย่างงี้คนเดียวหรอ ตอนอยู่ด้วยกันใหม่ๆถ้าไม่มีเขาก็เหมือนว่าไม่มีวันนี้เหมือนกันเเล้วด่าเราบ้างว่าเราบ้างอะค่ะ แต่คือเราไม่คิดกลับไปอยู่แล้วนะคะ ละพอเข้ามาวันที่2เราก็ยังค้างกับพี่เขานะคะแล้วเขาก็ทักมาว่าให้กลับไปได้ไหมขอร้องเรา ขอโอกาส แล้วเราก็ตอบกลับไปว่าก่อจะพิมส่งมาได้กลับไปอ่านที่เคยส่งให้ไหม เเล้วเขาก็ตอบ อ่านแล้ว สำนึกผิดแล้ว กลับมาได้ไหม แต่เราก็ยืนยันคำเดิมว่าไม่เอาแล้ว พอแล้ว ละพอตกดึกเราก็กลับที่ห้องพี่เขาละอยู่ๆสะดุ้งตื่ตอนตี5 เขาทักมาไม่กลับมาจริงๆหรอ ขอโอกาสครั้งสุดท้ายจริงๆเขาไม่เหลือใครแล้วจริงๆงี้ ละเราก็ยังบอกไม่กลับไปแล้วงี้ แล้วเขาก็ส่งที่เขาผูกเชือกเหมือนจะผูกคออะค่ะ ไอ่เราก็กลัวคิดว่าจะคิดสั้น คือตอนนั้นกลัวมากเลยค่ะ
ละก็ไม่เคาะประตูก็ไม่เปิด เคระอยู่พักหนึ่งอะค่ะก็ไม่เปิด ละเขาก็กลับไปที่ห้องพี่เขานั่งปรึกษากันว่าจะทำไงดีกลัวเขาคิดสั้นงี้ค่ะ แล้วเราก็ขับรถไปอีกรอบอยู่ๆเขาเดินมาจากข้างหลังใจหายหมด ละเขาก็บอกว่าขึ้นไปคุยกันบนห้องดีดี เราก็ขึ้นไปแล้วเขาก็ถามทำไมที่ผ่านมาอยู่ด้วยกันไหนบอกมีไรจะบอกไง อยู่ๆทำไมจะไปก็ไปเลยละทิ้งเขาไปคนเดียวอย่างงั้นเราก็ไม่พูด เขาก็พูดๆอบตัดพ้ออะค่ะละก็จะผูกคอต่อหน้าเรา ไอ่เราก็ห้ามละเราก็ไม่ทำ สักพักหนึ่งเขาก็บอกกลับมาเถอะนะ ไปเอาเข้าของมาเดี๋ยวไปช่วยเก็บเราก็ไม่ยอมไปเราไม่อยากกลับไปแล้วจริงๆอะค่ะ เราบอกไม่กลับไปแล้ว ละเราจะเปิดประตูออกก็ไม่ยอม ขวางประตูเราไว้ก็พูดอยู่คำเดิมๆให้เรากลับไป เราก็เงียบจะออกห้องเราก็ไม่ยอม ละก็เช็คโทรศัพท์เราว่าคุยกับใครป่าวเราก็ไม่มี ละเขาไม่ยอมให้ออกห้องเลย เราเลยยอมให้เขาไปเอากระเป๋าจะได้จบจบและเราก็บอกว่าเธอบังคับให้เรากลับมานะเราไม่ได้อยากกลับมาแล้วเธอก็รับให้ได้ล่ะเราบอกกับเขาแบบนั้นเขาก็เงียบในขณะที่ไปเอากระเป๋าค่ะ คือตอนนี้กระเป๋าอยู่ที่ห้องเขาแล้วแต่ไม่อยากกลับไปแล้วอะค่ะ มันซ้ำๆ ตลอดเวลา2ปีไม่มรอะไรดีขึ้นเลย เราอยากพอแล้วเราอยากไปมีชีวิตใหม่ที่ดีกว่านี้อะค่ะ ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ
ปล.เรามาขายของตลาดแล้วเขาอยู่บนห้อง คือเราต้องทำยังไคะ