ฉัน(ไม่)เห็นผี แต่...ผีเห็นฉัน
เมื่อฉันเพิ่งเกิด
ฉันเกิดที่จังหวัดหนึ่งในภาคกลาง ตอนที่ฉันเกิดบ้านริมน้ำเพิ่งจะเริ่มสร้าง เนื่องจากที่บ้านฉันมีอาชีพทำนา พ่อกับแม่จึงได้พาครอบครัวไปๆมาๆระหว่างบ้านเก่ากลางทุ่งนากับบ้านริมน้ำ
ลักษณะบ้านกลางทุ่งนา เป็นบ้านหลังคามุงสังกะสี พื้นบ้านทำด้วยไม้ไผ่ผ่าซีก ใต้ถุนบ้านยกสูง
บ้านฉันประกอบไปด้วย พ่อ แม่ พี่ชาย พี่สาวอีก2คน ฉันที่เพิ่งจะลืมตาดูโลก และสุนัขตัวน้อย1ตัว
นอกจากบ้านฉันแล้ว ยังมีบ้านป้าอีก1หลังที่ปลูกอยู่ใกล้เคียงกัน สมาชิกในครอบครัวป้า มีลุง ป้า ลูกสาว1คน และสุนัข1ตัว
เมื่อสมัย50ปีก่อน ลุงสามีของป้าฉันขอเรียกว่าลุงก้อนกับป้าสำลี แม่ฉันเล่าให้ฟังคร่าวๆว่า ลุงก้อนเป็นอาสาสมัครทหาร อาสาไปรบ แต่ฉันจำไม่ได้ว่าสงครามอะไร และฐานที่ลุงก้อนประจำการอยู่โดนถล่ม ลุงก้อนและเพื่อนจำนวนหนึ่งได้หนีออกจากฐาน และเดินเท้ากลับบ้าน โดยใช้เวลาหลายเดือน เมื่อลุงก้อนถึงบ้าน ลุงจิตใจไม่เหมือนปกติ เหม่อลอย เพ้อ แต่ลุงก้อนยังสามารถทำงาน พูดจารู้เรื่อง จนเวลาผ่านไปหลายปีลุงได้ล้มป่วย นอนติดเตียง อยู่ในสภาพไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้
หลายสิบปีต่อมา แม่ฉันได้คลอดฉันออกมา และเมื่อแม่พาฉันมาพักที่บ้าน เรื่องราวชวนขนลุกจึงได้เกิดขึ้น
ด้วยความที่บ้านฉันเป็นเพียงบ้านไม้ไผ่ มีหน้าต่างอยู่รอบบ้าน ฉันจึงได้นอนข้างหน้าต่าง
ฉันลืมเล่าว่า รอบๆบ้านฉันพ่อปลูกต้นมะพร้าวไว้หลายต้น มีอยู่ต้นหนึ่งที่ปลูกอยู่ติดกับตัวบ้าน
ในคืนที่ฉันเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ลูกสุนัขที่พ่อเลี้ยงไว้ได้ มันชื่อดำ ไอ้ดำที่กำลังนอนหลับอยู่ใต้ถุนบ้านลุกขึ้นเห่าเสียงดัง
พลางมองไปยังต้นมะพร้าวข้างบ้าน แล้วมันรีบกระโดดขึ้นบันไดมาบนบ้าน มายืนเห่ากรรโชกข้างหน้าต่าง ปลายสายตาของไอ้ดำคือต้นมะพร้าวต้นเดิม
“ไอ้ดำ เห่าอะไร” แม่ดุให้ไอ้ดำเงียบ และไล่มันลงบ้าน แต่ไม่ได้ผล ไอ้ดำยังเห่าและส่งเสียงขู่ จนพ่อรีบวิ่งขึ้นมา
“มันเห่าตรงต้นมะพร้าว”แม่บอกพ่อ พ่อรีบส่องไฟ แต่......
“พรืดดดดดดดดดดดดดดดด ตุ๊บๆๆๆๆๆ ”เสียงของอะไรบางอย่างรูดลงจากต้นมะพร้าว และมีเสียงเหมือนคนกำลังวิ่งไปทางบ้านป้าสำลี
พ่อเงียบไม่พูดอะไร ไม่รู้ว่าพ่อส่องไฟไปเจอสิ่งที่ไอ้ดำเห่าหรือไม่ พ่อไม่ยอมบอกแม่
ตอนเช้า พ่อเดินไปบ้านป้าสำลี
“เมื่อคืนลุงก้อนปีนต้นมะพร้าวไปดูศรีกับบัว (บัวคือชื่อฉัน)”พ่อบอกกับป้าสำลี แต่ป้าไม่เชื่อ ลุงก้อนจะปีนต้นไม้ได้ยังไง ในเมื่อลุงนอนติดเตียงมาหลายสิบปีแล้ว จนกระทั่ง ป้าสำลีอาบน้ำทำความสะอาดตัวให้ลุงก้อนแล้วปรากฎว่า
“ลุงก้อน เมื่อคืนไปปีนต้นมะพร้าวแอบดูอีศรีกับไอ้บัวเหรอ!!!” ป้าสำลีโวยวายเสียงดังแล้วรีบวิ่งไปเรียกพ่อฉันมาดู
“เมื่อคืนไปแอบดูศรีกับบัวเหรอ” พ่อฉันถามย้ำเมื่อเห็นหลักฐานบนตัวลุง
“เปล่า กูไม่ได้ไป” ลุงปฎิเสธ
แต่รอยแผลถลอกที่ยังมีเลือดซึมปรากฎอยู่บนตัวลุงตั้งแต่อกไปจนถึงขอบกางเกง
ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่คนป่วยนอนติดเตียงจะมีรอยแบบนี้
และป้าสำลีได้ยืนยันว่า อาบน้ำให้ลุงทุกวันไม่เคยมีแผล แต่มันเพิ่งมีตอนที่เกิดเรื่อง
“ลุงก้อนอย่าทำแบบนี้อีกนะ ศรีมันกลัว” พ่อบอก
ผ่านไปหลายเดือน ไม่มีเหตุการณ์ชวนขนลุกระหว่างลุงก้อนกับบ้านฉันอีก
จนวันนึง เวลาโพล้เพล้ อากบ น้องเขยของพ่อกำลังจะไปดักปลาที่นา ซึ่งอากบจะต้องเดินผ่านบ้านฉันกับป้าสำลีทุกวัน
อากบเดินมาเจอคนๆหนึ่งกำลังเดินสวนทางมา มีแหอยู่บนไหล่
“อ้าว ลุงก้อน เดินได้ยังไง หายแล้วเหรอ?” อากบตกใจเป็นอย่างมากเพราะรู้ดีว่า ลุงก้อนล้มป่วยหนัก ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้
“หายแล้ว จะไปทอดแห” ลุงก้อนตอบ และเดินสวนทางออกไป
เท่านั้นแหละ อากบรีบวิ่งไปนาทันที จะวิ่งกลับบ้านตัวเองก็ไม่ได้ เพราะเป็นทางเดียวกับที่ลุงก้อนเพิ่งเดินไป
และคืนนั้นเป็นคืนที่ลุงก้อนเสียชีวิต อากบเจอใคร?
ฉัน(ไม่)เห็นผี แต่...ผีเห็นฉัน
เมื่อฉันเพิ่งเกิด
ฉันเกิดที่จังหวัดหนึ่งในภาคกลาง ตอนที่ฉันเกิดบ้านริมน้ำเพิ่งจะเริ่มสร้าง เนื่องจากที่บ้านฉันมีอาชีพทำนา พ่อกับแม่จึงได้พาครอบครัวไปๆมาๆระหว่างบ้านเก่ากลางทุ่งนากับบ้านริมน้ำ
ลักษณะบ้านกลางทุ่งนา เป็นบ้านหลังคามุงสังกะสี พื้นบ้านทำด้วยไม้ไผ่ผ่าซีก ใต้ถุนบ้านยกสูง
บ้านฉันประกอบไปด้วย พ่อ แม่ พี่ชาย พี่สาวอีก2คน ฉันที่เพิ่งจะลืมตาดูโลก และสุนัขตัวน้อย1ตัว
นอกจากบ้านฉันแล้ว ยังมีบ้านป้าอีก1หลังที่ปลูกอยู่ใกล้เคียงกัน สมาชิกในครอบครัวป้า มีลุง ป้า ลูกสาว1คน และสุนัข1ตัว
เมื่อสมัย50ปีก่อน ลุงสามีของป้าฉันขอเรียกว่าลุงก้อนกับป้าสำลี แม่ฉันเล่าให้ฟังคร่าวๆว่า ลุงก้อนเป็นอาสาสมัครทหาร อาสาไปรบ แต่ฉันจำไม่ได้ว่าสงครามอะไร และฐานที่ลุงก้อนประจำการอยู่โดนถล่ม ลุงก้อนและเพื่อนจำนวนหนึ่งได้หนีออกจากฐาน และเดินเท้ากลับบ้าน โดยใช้เวลาหลายเดือน เมื่อลุงก้อนถึงบ้าน ลุงจิตใจไม่เหมือนปกติ เหม่อลอย เพ้อ แต่ลุงก้อนยังสามารถทำงาน พูดจารู้เรื่อง จนเวลาผ่านไปหลายปีลุงได้ล้มป่วย นอนติดเตียง อยู่ในสภาพไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้
หลายสิบปีต่อมา แม่ฉันได้คลอดฉันออกมา และเมื่อแม่พาฉันมาพักที่บ้าน เรื่องราวชวนขนลุกจึงได้เกิดขึ้น
ด้วยความที่บ้านฉันเป็นเพียงบ้านไม้ไผ่ มีหน้าต่างอยู่รอบบ้าน ฉันจึงได้นอนข้างหน้าต่าง
ฉันลืมเล่าว่า รอบๆบ้านฉันพ่อปลูกต้นมะพร้าวไว้หลายต้น มีอยู่ต้นหนึ่งที่ปลูกอยู่ติดกับตัวบ้าน
ในคืนที่ฉันเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ลูกสุนัขที่พ่อเลี้ยงไว้ได้ มันชื่อดำ ไอ้ดำที่กำลังนอนหลับอยู่ใต้ถุนบ้านลุกขึ้นเห่าเสียงดัง
พลางมองไปยังต้นมะพร้าวข้างบ้าน แล้วมันรีบกระโดดขึ้นบันไดมาบนบ้าน มายืนเห่ากรรโชกข้างหน้าต่าง ปลายสายตาของไอ้ดำคือต้นมะพร้าวต้นเดิม
“ไอ้ดำ เห่าอะไร” แม่ดุให้ไอ้ดำเงียบ และไล่มันลงบ้าน แต่ไม่ได้ผล ไอ้ดำยังเห่าและส่งเสียงขู่ จนพ่อรีบวิ่งขึ้นมา
“มันเห่าตรงต้นมะพร้าว”แม่บอกพ่อ พ่อรีบส่องไฟ แต่......
“พรืดดดดดดดดดดดดดดดด ตุ๊บๆๆๆๆๆ ”เสียงของอะไรบางอย่างรูดลงจากต้นมะพร้าว และมีเสียงเหมือนคนกำลังวิ่งไปทางบ้านป้าสำลี
พ่อเงียบไม่พูดอะไร ไม่รู้ว่าพ่อส่องไฟไปเจอสิ่งที่ไอ้ดำเห่าหรือไม่ พ่อไม่ยอมบอกแม่
ตอนเช้า พ่อเดินไปบ้านป้าสำลี
“เมื่อคืนลุงก้อนปีนต้นมะพร้าวไปดูศรีกับบัว (บัวคือชื่อฉัน)”พ่อบอกกับป้าสำลี แต่ป้าไม่เชื่อ ลุงก้อนจะปีนต้นไม้ได้ยังไง ในเมื่อลุงนอนติดเตียงมาหลายสิบปีแล้ว จนกระทั่ง ป้าสำลีอาบน้ำทำความสะอาดตัวให้ลุงก้อนแล้วปรากฎว่า
“ลุงก้อน เมื่อคืนไปปีนต้นมะพร้าวแอบดูอีศรีกับไอ้บัวเหรอ!!!” ป้าสำลีโวยวายเสียงดังแล้วรีบวิ่งไปเรียกพ่อฉันมาดู
“เมื่อคืนไปแอบดูศรีกับบัวเหรอ” พ่อฉันถามย้ำเมื่อเห็นหลักฐานบนตัวลุง
“เปล่า กูไม่ได้ไป” ลุงปฎิเสธ
แต่รอยแผลถลอกที่ยังมีเลือดซึมปรากฎอยู่บนตัวลุงตั้งแต่อกไปจนถึงขอบกางเกง
ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่คนป่วยนอนติดเตียงจะมีรอยแบบนี้
และป้าสำลีได้ยืนยันว่า อาบน้ำให้ลุงทุกวันไม่เคยมีแผล แต่มันเพิ่งมีตอนที่เกิดเรื่อง
“ลุงก้อนอย่าทำแบบนี้อีกนะ ศรีมันกลัว” พ่อบอก
ผ่านไปหลายเดือน ไม่มีเหตุการณ์ชวนขนลุกระหว่างลุงก้อนกับบ้านฉันอีก
จนวันนึง เวลาโพล้เพล้ อากบ น้องเขยของพ่อกำลังจะไปดักปลาที่นา ซึ่งอากบจะต้องเดินผ่านบ้านฉันกับป้าสำลีทุกวัน
อากบเดินมาเจอคนๆหนึ่งกำลังเดินสวนทางมา มีแหอยู่บนไหล่
“อ้าว ลุงก้อน เดินได้ยังไง หายแล้วเหรอ?” อากบตกใจเป็นอย่างมากเพราะรู้ดีว่า ลุงก้อนล้มป่วยหนัก ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้
“หายแล้ว จะไปทอดแห” ลุงก้อนตอบ และเดินสวนทางออกไป
เท่านั้นแหละ อากบรีบวิ่งไปนาทันที จะวิ่งกลับบ้านตัวเองก็ไม่ได้ เพราะเป็นทางเดียวกับที่ลุงก้อนเพิ่งเดินไป
และคืนนั้นเป็นคืนที่ลุงก้อนเสียชีวิต อากบเจอใคร?