คือถ้ากลบเกลื่อนไปในทางที่ดี   หรือ  ไม่เสียหาย  ถ้าทำได้ก็จะเลือกทางนี้

แต่บางครั้งไม่สามารถกลบเกลื่อนด้วยเหตุผลดีๆได้    ถึงขั้นยอมกลบเกลื่อน   ให้คนอื่นเข้าใจผิด ไปในทางที่ไม่ดี   ยอมโดนด่า
เพื่อที่จะรักษาสิ่งที่ปกปิดไว้แล้วก็จะสบายใจ

เช่น    สั่งของมาส่ง  เราจะไม่เดินไปหาจะยืนแค่หน้าประตู  เพื่อให้เขาเดินเอามาให้  เพื่อปกปิดเรื่องขาเป๋
บางสถานการณ์จำเป็นต้องเดิน   เราก็ไม่เดินจนอีกฝ่ายมองเราไม่ดี  แต่เรายอมโดนมองไม่ดีเพื่อปกปิดเรื่องขาเป๋

หน้าท่อนล่างเป็นรอยน่าเกลียด  รักษายากต้องศัลยกรรมอย่างเดียว  ช่วงโควิดพอดี  ถือโอกาสใส่แมสป้องกันตลอดเวลา
ทำตัวเป็นคนระวังตัวเองตลอดเวลา   ใครถามก็อ้างมีวินัยทำตามมาตรการ ทั้งที่ความจริงแค่อยากปกปิดรอยแผลน่าเกลียด  ไม่อยากให้ใครรู้

บางครั้งตามกาลเทศะในสังคม  และช่วงนี้โควิดเบาลงมาก  คนทั้งหมดถอดหน้ากาก  มีเราคนเดียวใส่
จนโดนมองว่ารังเกียจคนอื่น  กระแดะ ทำตัวเวอร์  โดนมองไม่ดี    ผมก็ยอมครับ 

แลกกับการที่ไม่มีใครรู้เรื่องรอยแผลที่หน้า

และอื่นๆที่เป็นประมาณนี้  สรุปคือผมยอมโดนคนมองไม่ดี  เพียงเพื่อรักษาสิ่งที่เราไม่อยากให้ใครรู้  แม้มันจะไม่เสียหายมากไปกว่าโดนมองไม่ดี  สบายใจกับแบบนี้มากกว่าครับ
แต่ถ้าโดนรู้ความจริงจะรู้สึกเจ็บใจ  คิดมาก   นอนไม่หลับไปหลายวัน  รู้สึกแพ้ แม้มันจะเสียหายน้อยกว่าโดนมองไม่ดี

ผมผิดปกติหรือเปล่า  ควรพบแพทย์หรือไม่  ขอคำปรึกษาหน่อยครับ

ปล.พอมีจับได้คนรู้ความจริงว่าเราคิดยังไง เป็นยังไง   กลับมีแต่คนสงสาร
แต่ผมกลับเจ็บใจ    ที่โดนรู้   ถ้าโดนไม่รู้  โดนเข้าใจผิดและมองเราไม่ดีเป็นเรื่องอื่นที่เราไม่ได้เป็นแบบนั้นจริงๆ   เรายังสบายใจกว่าเลยครับ