ระบบการศึกษาไทย มีส่วนให้การทำงานไม่ตรงสายที่เรียน

ตามประการณ์ที่สัมผัส การศึกษาไทยไม่ค่อยผลิตบุคลากรเก่งให้มาทำงาน ตามสาขาที่เรียน ทำให้การพัฒนาในประเทศไม่เดินหน้าเต็มที่ เช่น สาขาครู บางคนจบสาขาฟิสิกส์ตรง ไม่มีงานรองรับต้องไปเรียนสาขาวิชาชีพครู เพื่อมาเป็นครูประถม บางคนจบสาขาอังกฤษ ที่สามารถทำงานด้านการฑูต แต่ต้องยอมเรียนสาขาครู เพื่อมาสอบบรรจุมาเป็นครูประถม ที่สัมผ้สมานะครับ จบสูง เก่งๆ ถ้าสามารถทำงานด้านที่เรียนได้จะพัฒนาอีกมากมาย แต่ยอมหยุดพัฒนาต่อเพราะไม่มีงานที่ตนเรียนรองรับ ต้องมาเป็นครูประถม สอนได้ทุกชั้นเรียน
    ส่วนคนที่อุตสาห์เรียนสาขาวิชาประถมก็ต้องสอบแข่งกับคนเหล่านี้ ที่มีความสามารถมากกว่า
    บางท่านก็ตกงานยอมทำงานอะไรก็ได้เพื่อให้ได้เงินมา จริงอยู่โอกาสแต่ละท่านไม่เหมือนกัน เป้าหมายชีวิต นอกจากจรรยาบรรณแล้วหรืออุดมการณ์ก็เงินนี้แหละที่สรรหา จนบางพื้นที่ยอมเข้าทำงาน อบต ก็ต้องใส่ซอง หมื่น สองหมื่นเพื่อให้ได้ทำงานเดือนละ เก้าพัน มันก็คุ้มอยู่
     บางท่านมองอนาคตการทำงานที่ยาวไกล กินเงินเดือนจนถึง 60 ต่อด้วยเบี้ยเกษียญ  เช่นอาชีพครูนี่แหละ อาชีพ ข้าราชการ
    หลากหลายความพยายาม บางคนจบโท มีทุนเดิม ก็ยังขายสินค้าออนไลน์
   อยากทราบแนวคิดทุกท่าน หรือประการณ์ที่เรียนสาขาหนึ่ง ทำงานอีกสาขาหนึ่ง อยากทราบ มันมีผลต่อการเดินหน้าของประเทศไหม
     อยากฟังแนวคิดคนเก่งๆ มาตอบบ้าง