ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซน

เรารู้สึกว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนเลยค่ะ ยายเราชอบว่าเราเรื่องรูปร่างว่าผอมว่ามีแต่กระดูกทุกครั้งที่เจอยายยายจะบอกให้กินข้าวแล้วเปรียบเทียบกับคนอื่นว่าเขาหุ่นดีสวยอวดสรรพคุณว่าคนนั้นหุ่นดีแบบนี้นแบบนี้ว่าเราไม่มีเนื้อหนังคือเรากินนะคะแต่เรากินได้ไม่เยอะเราบอกทุกครั้งว่าเราทำได้เท่านี้จนแอบร้องไห้หลายครั้งไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่เลิกพูดเลิกเปรียบเทียบสักทีเสียใจมากๆค่ะคนอื่นว่าเราไมาเท่ากับคนในครอบครัวว่าเราเลยค่ะ
ส่วนแม่ชอบว่าเราเรื่องแฟนเข้าใจนะคะว่าเป็นห่วงแต่แม่ก็ชอบมาพ฿ดกนะแทรก-ดันเราตลอดเลยเราอายุ20แล้วถึงจะยังไม่มากแต่คือเราก็มีชีวิตจิตใจเกมือนกันห้ามให้ออกไปไหนต้องอยู่แต่ในบ้านเห็นเพื่อนออกไปเที่ยวเล่นสนุกเราก็อยากไปบ้างอยากมีชีวิตวัยรุ่นขนตอนนี้เราเครียดมากคิดว่าชีวิตไม่ใช่ของตัวเองต้องทำตามแม่กับยายตลอดทุกเรื่องจนเราไม่มีความสุขนอนร้องไห้ตลอดพอพูดไปตรงๆก็โดนด่าเหนื่อยมากแทบขาดใจเลยควรจัดการยังไงดีคะควรทำยังไงเีช่วยแนะนำหน่อยเครียดจนคิดว่าเป็นซึมเศร้าแล้ว