ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซน

เราถูกทุบตีจากแม่ตั้งแต่เด็กจนตอนนี้อายุ20ปี  ก็ยังโดน ไปไหนต้องขออนุญาตแม่ก่อนถ้าไม่ให้คือไปไม่ได้ ถ้าใืนไปเขาจะตามไปอาละวาดถึงที่  
ปัจจุบันเราอายุ 20 ปี  อยู่ปี1  ก็ยังโดนทุบตีตลอด แล้วล่าสุดคือเราอัดอั้นมานานเราแค่อยากระบายให้เขาฟังว่า เราน้อยใจนะ  เราระบายให้แม่ฟังว่าเราน้อยใจเรื่องที่แม่ไม่เคยซื้ออะไรให้เราเลยขออะไรแม่ไม่เคยให้คือเราอยู่ปี1แล้ว เราอยากมีรถมอไซค์เป็นของตัวเองที่ขับอยู่ตอนนี้เก่ามากดับตลอดเวลาที่หยุด  เราแค่ขอแค่นั้นเราบอกว่าทำไมเราไม่เคยได้อะไรที่อยากได้เลย ทำไมพี่ๆถึงได้พี่ๆอยากได้อะไรได้หมด   เราบอกแม่ว่าเราน้อยใจจังที่แม่ไม่เคยซื้อไม่เคยสนใจอะไรเราเลย
แล้วสิ่งที่แม่พูดออกมาเราถึงกับไปไม่ถูกต้องรีบมาเข้าห้องเพราะน้ำตามันไหลเอง คำพูดที่แม่พูดออกมาคือ เขาบอกว่า กูไม่เคยนับเป็นลูกไม่เคยนับเป็นคนในครอบครัวที่กูไม่ไล่เพราะกูเห็นว่ายังหน้าด้านอยู่บ้านหลังนี้เลยทนๆไป   เราเลยอยากออกจากบ้านหลังนี้อยากไปใช้ชีวิตคนเดียว เพราะยิ่งอยู่ยิ่งทรมานเหมือนตายทั้งเป็น ใครพอมีประสบการณ์ที่ออกไปอยู่ข้างนอกอยู่คนเดียวบ้าง แชร์ประสบการณ์มาหน่อยค่ะ