ตอนโตทุกอย่างอะไรๆก็เปลี่ยนไปหมดแล้ว
ควรเตรียมพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงยังไงดีค่ะ
มีคนรักก็ย่อมมีคนไม่รัก พูดน้อยลงกับคนจะคุยแค่กับคนที่อยากจะคุยเท่านั้น
เพื่อนน้อยลง
ทำงานและโฟกัสอนาคตมากขึ้น
การไม่มีเพื่อนแปลกไหมค่ะ
หากไปทำงานแบบไม่มีเพื่อนเลยแปลกไหมค่ะ
หรือว่าไปเรียนแบบไม่มีเพื่อนเลยแปลกไหมค่ะ
รบกวนสอบถามขอคำปรึกษาคำแนะนำด้วยน่ะค่ะขอบคุณมากค่ะ
ยิ่งว่างงานด้วยนานๆอยู่กับแม่พ่อคนเค้าคิดไปในทางเสียๆหายๆทั้งนั้น
แต่ช่วยงานบ้านและงานของแม่กับพ่อน่ะค่ะไม่ได้ไม่ทำอะไร
เพราะเข้าสังคมไม่เก่งค่ะเลยไม่มีเพื่อน
เหงาน่ะค่ะ
อยากมีเพื่อนเหมือนกันแต่อยู่ตัวคนเดียวมานานตั้ง19ปีเลยถนัดทำอะไรคนเดียวไปไหนมาไหนคนเดียวได้โดยไม่มีเพื่อน จริงๆชีวิตเรามีคนที่เราสนิทจริงๆแค่สองคนน่ะค่ะแต่เค้ามาจากเราไปแล้วทั้งสองคนเลยตอนนี้ก็ใช้ชีวิตคนเดียวค่ะ เหงามากๆเลย เคยคิดอยากหายไปจากโลกนี้เพราะความวุ่นวายของคนด้วยกันเอง เหนื่อยงานก็เหนื่อยมากพอแล้วไม่อยากเหนื่อยและปวดหัวเรื่องคนอีก
ควรทำยังไงดีค่ะ แต่ถ้าไม่ทำอะไรก็อดตายค่ะ ไม่มีใครมาดูแลเราหรอกแม่พ่อก้ไม่ได้อยู่กับเราไปทั้งชีวิต
ยิ่งโตขึ้นยิ่งอยากเข้าสังคมน้อยลงควรทำยังไงดีค่ะ
ควรเตรียมพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงยังไงดีค่ะ
มีคนรักก็ย่อมมีคนไม่รัก พูดน้อยลงกับคนจะคุยแค่กับคนที่อยากจะคุยเท่านั้น
เพื่อนน้อยลง
ทำงานและโฟกัสอนาคตมากขึ้น
การไม่มีเพื่อนแปลกไหมค่ะ
หากไปทำงานแบบไม่มีเพื่อนเลยแปลกไหมค่ะ
หรือว่าไปเรียนแบบไม่มีเพื่อนเลยแปลกไหมค่ะ
รบกวนสอบถามขอคำปรึกษาคำแนะนำด้วยน่ะค่ะขอบคุณมากค่ะ
ยิ่งว่างงานด้วยนานๆอยู่กับแม่พ่อคนเค้าคิดไปในทางเสียๆหายๆทั้งนั้น
แต่ช่วยงานบ้านและงานของแม่กับพ่อน่ะค่ะไม่ได้ไม่ทำอะไร
เพราะเข้าสังคมไม่เก่งค่ะเลยไม่มีเพื่อน
เหงาน่ะค่ะ
อยากมีเพื่อนเหมือนกันแต่อยู่ตัวคนเดียวมานานตั้ง19ปีเลยถนัดทำอะไรคนเดียวไปไหนมาไหนคนเดียวได้โดยไม่มีเพื่อน จริงๆชีวิตเรามีคนที่เราสนิทจริงๆแค่สองคนน่ะค่ะแต่เค้ามาจากเราไปแล้วทั้งสองคนเลยตอนนี้ก็ใช้ชีวิตคนเดียวค่ะ เหงามากๆเลย เคยคิดอยากหายไปจากโลกนี้เพราะความวุ่นวายของคนด้วยกันเอง เหนื่อยงานก็เหนื่อยมากพอแล้วไม่อยากเหนื่อยและปวดหัวเรื่องคนอีก
ควรทำยังไงดีค่ะ แต่ถ้าไม่ทำอะไรก็อดตายค่ะ ไม่มีใครมาดูแลเราหรอกแม่พ่อก้ไม่ได้อยู่กับเราไปทั้งชีวิต