แพนิคกลับมาอีกแล้ว

กระทู้คำถาม

ผมจะเล่าตั้งแต่ตอนที่ผมเริ่มจะเป็น ตอนนั้นช่วงประมาณปี 55 อายุผมประมาณ 20 ปี ผมจำได้เลย ผมเป็นคนที่ชอบ สูบกัญชามาก มันมีข้อดีและข้อเสีย เอาเป็นว่า สูบทุกวัน เช้า เที่ยง กลางคืน จำได้เลยว่า สูบตอนกลางคืน สูบเยอะจัด จนเหลือง 555 แล้วก็นอนอยู่เล่นในห้องเพื่อน ฟังเพลง หัวเราะกัน แล้วก็อยู่ดีดี ก็มีอาการ เหมือน จะวูบ ใจสั่น ตัวเย็นตัวชา เหงื่อแตก เหมือนคนกำลังจะตาย เลยบอกเพื่อนว่ากูกลับก่อนน่ะ รีบกลับบ้านแบบเมาๆตาหวาน ไปปลุกแม่ บอกแม่ เป็นอะไรไม่รู้ หายใจไม่เข้า อึดอัดแน่นอก ตอนนั้นทำไรไม่ถูก นั่งเก้าอี้ คุยกับแม่ แม่ก็คุยช่วยเราเต็มที่ ตอนนั้นโคตรรู้สึกว่ากำลังจะตายให้ได้ เป็นนานมากบวกกับเหลืองกัญชาอีก เราพยายาม ทำทุกอย่าง ล้างหน้า ล้วงคออ้วก กินน้ำ ยังไม่ค่อยดีขึ้น กังวลมาก นั่งจับมือแม่เลย แม่ก็พูดใจเย็นๆลูก แต่เราใจเย็นไม่ได้ สติกำลังจะหลุด พอเวลาผ่านไป เกือบ 20-30นาที อาการ ก็เริ่มเบาลง จากที่ กังวลสุดขีด กลายเป็น เหนื่อยมาก หมดแรง อยากจะนอน เพลีย ก็เลยขึ้นไปนอน แม่ก็ตามมา หลังจากนั้น ฝูงบิน F-16 ก็ยิงใส่ผมเป็นชุดเลย ด่าแบบไม่ลืมหูลืมตาเลย ผมก็ยอมรู้ว่ามันผิดจริงๆก็ไม่เถี่ยง คำสุดท้ายที่แม่พูดกับผมว่า ถ้ามันจะตายก็ตายไป หลังจากนั้นแม่ผมก็บอกนอนซะ ผมก็หายมา พอปี 56 วันนั้นผมไม่ได้กินข้าวทั้งวันจำได้เลย ว่าทำนู้นทำนี้จนลืม เลยรอกินข้าวพร้อมคุณแม่เลย พอแม่ กลับมา ก็บอกว่ากินข้าว พูดเสร็จปุ๊บ อาการวาปมาเลย เห้ยอาการมันกลับมาอีกแล้ว หรอ ผมไม่บอกแม่เลย ผมนิ่งสู้เลย แบบว่าหาไรทำหาไรดูเลย เห้ยมันเป็นอาการอะไรกัน แล้วมันไม่ไหว ผมตัดสินใจบอกแม่ อีกครั้งแม่ตอบว่า อาจเป็นอาการ ที่เราหิวข้าวจัดๆ ก็ได้ ผมก็เลยคิดว่าอาจจะใช่ แต่เป็นแปปเดียว ได้กินข้าวและดีขึ้น พอรุ่งเช้า ผมก็ทำไรปกติ ได้ออกไปร้านคอม เพื่อไปหาโรคที่เป็น มีเพื่อนผมคนหนึ่ง เขานั่งข้างผมแล้วเห็นผม พิมพ์หาโรค อาการที่เป็น เพื่อนผมบอกว่า โรคนี้แพนิค ผมก็งง คือโรคอะไรว่ะ ผมก็เข้าไปดู เห้ยมันเป็นอาการเดียวที่เราเป็นหมดเลยว่ะ อ้อมันคือโรค อันนี้นี้เอง พอหาเสร็จ กลับบ้าน เอาอีกอาการ มาอีก แล้วทำไรไม่ถูกเหมือนเดิมแต่มันเป็นแปปเดียวก็หาย ผมเลยตัดสินไปออกกำลังเพื่อดีขึ้น มัยช่วยได้ครับ แต่มันก็ไม่ได้หายขาด แต่มันก็ยังมีความกังวลเรื่อยๆ จนผมเปิดเรียนมหาลัย เจอเพื่อนฝูง มันก็หายขาดไปเลยครับ นานจนมาปี 65 แล้วก็ช่วงที่กัญชาเสรี ผมก็อยากจะกลับไปดูดอีกรอบ หลังจากที่เลิกจากตอนนั้นมา10ปี อยากทำเหมือนแบบฝรั่งตัดสินไปซื้อมาแล้วย้ำเนื้อสดๆ แล้วดูดแบบจัดเต็ม 555 ม้วนเดียวผมจอดเลยครับ เพลินๆเสร็จ อาการจัดเต็มเลยครับที่นี้ เหลืองอีก+อาการเดิมอีก คราวนี้ไม่ไหว ปลุกแฟน ปลุกพ่อ มาดูเราเป็นอาการนี้อีกแล้ว กำลังจะตาย หายใจอึดอัดไปหมด สติผมหลุดเลย ถึงต้องปั๊มหัวใจตัวเอง งงเหมือนกัน ให้พ่อช่วยปั๊ม แล้วก็วูปเป็นช่วงๆ ในใจผมคิดว่า กูตายแน่นอน บอกลาพ่อ ลาแฟน ส่วนคุณแม่ก็กำลังขับมา จากอีกบ้าน แฟนผม ก็โทรหา 1669 เรียกู้ภัยมา อาการ ก็ยังไม่ดีขึ้น เป็นชั่วโมงครับ กู้ภัยใส่ตัววัดชีพจรที่นิ้ว จำได้เลยว่า ชีพจรผมเต้น 140 ครับ แบบนั่งอยู่เฉยๆ สุดท้ายก็ไม่หาย กู้ภัยบอกไปโรงพยาบาลไหมครับ ตอนนั้นผมบอกว่า ไปเลยพี่ พอถึงโรงพยาบาล ซักประวัติ ก็นอนรอคุยกับคุณหมอ ตอนนั้นอาการก็เบาลง ผมก็บอกไปหมดทุกอย่าง ว่าทำไรมา มีอาการเจ็บ แน่นอก หมอก็เลยตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ตรวจเลือด ตอนนั้น ผมน้ำหนัก130กว่า แล้วหมอฉีดยาเข้าเส้นเลือด ไม่รู้ยาอะไร แต่มันทำให้รู้สึกผ่อนคลาย พอรอผลตรวจเสร็จ หมอบอกว่า อาการปกติ ทุกอย่าง ในใจเรา เอามันคืออาการไรอีกเนี่ย หมอบอก อาจจะเครียด โอเค เราก็ไม่อะไรและ กลับบ้านเหมือนเดิมครับ ฝูงบินมาอีกแล้วครับ โดนเป็นชุดแต่ผม ก็ไม่ไหว ง่วงนอนครับ เลยนอน พออาการกลับมาปกติ ก็ไม่คิดอะไรทำงาน ไปเที่ยวแบบปกติ ผ่อนคลาย พอถึงวันที่ 6 สิงหาคม ปี65 ผมก็นอนเล่นดูหนังฟังเพลง อาการมันกลับมาอีก ใจสั่น มือเท้าเย็นชา เหงื่อแตก แต่คราวนี้ ผมนอนหลับเลย แล้วเอามือว่างที่ท้องแล้วก็หายใจ พยายามไม่คิดตามกับอาการ เป็นได้ 30 นาที แล้วก็เบาลง แล้วก็หลับไป ตอนเช้าไปหาแม่ ที่อีกบ้าน ก็ไปบอกแม่กับแฟนว่า อาการที่เป็น ตอนนั้นมันกลับมาอีกแล้วน่ะ แม่ก็ถามไปทำไรมา ผมก็ตอบว่าไม่ได้ทำไรเลย อยู่ๆมันก็มา แล้วก็หลังจากวันนั้น อาการกังวลว่า จะหยุดหายใจเอง ก็มา เป็นอยู่ประมาณ 2-3 อาทิตย์ กินข้าวไม่ค่อยได้ เครียดอีก ลงกระเพราะ แล้วก็เป็นกรดไหลย้อน นอนไม่ได้แน่นอก เหมือนมีก้อนจุกอยู่ที่คอตลอด แต่ผมก็เข้าไปหาในเว็บ ว่าอาการแบบนี้ คืออะไร ในเว็ปก็บอกว่า แพนิค+กรดไหลย้อน โอเค มา2เลยน่ะ แล้วก็จากอาการที่กังวลว่า จะหยุดหายใจ ก็หายไป เริ่มเข้าเดือนช่วงกันยา อาการกังวลใหม่ก็มา กังวลว่าจะเป็นโรคหัวใจ หัวใจจะวาย ก็มา ทำให้ความคิด ดาวน์โหลดลงไปอีก จนต้องไปหาหมอ ไปบอกอาการ เจ็บแปลบ หน้าอก มีอาการ พะวงช่วงอก แน่นอก จุกคอ มีเรอเปรี้ยวบางครั้ง แล้วก็มีอาการ นอนแล้วรู้สึกชาปลายมือ ชากลางอก หมอก็ให้ยาลดกรดไหลย้อน แล้ว ยาคลายเครียดมากิน พอลองกินยาคลายเครียด หลับเป็นตายเลยครับ กินแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ไม่กินอีกเลย แล้วอาการกังวล โรคหัวใจ หัวใจจะวาย ก็ยังมีมาเรื่อย ทำให้เราเครียดลงไปอีก บางที อยากจะตายไปเลย บอกกับแฟน บอกกับพ่อ แต่ไม่บอกแม่ ถ้าบอกแม่ โดนฝูงบินยิงเป็นชุดแน่ 555 ร้องไห้กับแฟน บ่นกับแฟน ว่าเหนื่อย เบื่อโรคที่เป็นอยู่ สงสารแฟนผม แฟนอยากไปเที่ยว อยากไปกิน ก็ไม่ได้ไป เพราะผม เป็นโรคนี้ และสุดท้ายผมก็ไป ตรวจสุขภาพ เพื่อจะได้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่า อาการที่เจ็บตามหน้าอก มันเป็นอะไรอีก บางทีเจ็บอกซ้าย พอไปตรวจสุขภาพ เราก็บอกทุกอย่างที่เราเป็นให้พยาบาล พยาบาลก็จด ผลออกมาก ก็ปกติดีทุกอย่าง ไม่เป็นอะไรเลย น้ำหนักจาก 130กว่า ลดลงมาเหลือ 115 ภายในเวลาเดือนเดียว พอตรวจสุขภาพเสร็จเราดีใจไม่เป็นโรคร้าย แต่คุณหมอบอกให้ออกกำลังกาย เพื่อให้น้ำหนักลงกว่านี้ พอเรากลับบ้านก็ดีใจ พอเวลาผ่านไปได้2-3 วัน อาการกังวลกลับมาเล่นเราอีกแล้ว กังวลว่าจะเป็นโรคหัวใจ หัวใจจะวาย แต่กรดไหลย้อนก็มีมาเป็นครั้งคราว
แต่อาการกังวล เป็นมาตลอด จนบางที ผมร้องไห้ คุยกับแฟน ระบาย เรื่องที่เป็น ผมกลัวจะเป็นซึมเศร้า แอบแฝงด้วย พยายามหาอะไรทำ ต่างๆ ตั้งแต่เป็น แพนิคช่วงเดือน สิงหา จนถึงเดือนนี้ ผมไม่ได้ออกไปไหนเลย พอออกก็มีอาการกลัว กังวล ว่ามันจะเป็นนู้นนี้นั้น แต่บางที่ผมก็ต้องสู้เผชิญมัน เวลาทำงานก็มีอาการกังวลอยู่เป็นครั้งคราว แต่ก็ทำใจ ต้องเผชิญมัน จะไปออกกำลังกายก็ไม่ได้ไป กลัว กังวลไปหมด อยู่คนเดียวไม่ได้เป็นครั้งคราว กลัวไม่มีใครช่วย กังวลอยู่นั้น จนบางทีผมคิดว่า อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไป ตอนนี้ผมก็รอเวลาพบหมอจิตเวช เพื่อจะได้รักษา ทุกวันนี้ ผมก็ยังมีอาการ กังวล กลัวเป็นโรคหัวใจวาย แล้วก็มีอาการ ชากลางอก ชาปลายมือ ชากลางหลัง เวลาที่เครียดกังวลหนักๆ พอผมทำไรที่เพลินๆมันก็ไม่คิดไม่กังวล พอเริ่มนั่งพัก อาการกังวล ก็กลับมาครั้งคราว #ขอบคุณพันทิปที่ทำให้ผมระบายความในใจออกมามันอาจไม่หมดเพราะจำไม่ได้บ้าง555
#แต่ผมก็จะสู้ไปเรื่อยๆครับ
#ใครที่เป็นอยู่ขอให้คุณสู้ไปกับผมโรคนี้ไม่ทำให้เราตายครับ #ทางที่ดีเราควรไปพบหมอจิตเวชด้วยครับ
ขอบคุณครับ สู้ๆครับ