ตามหัวข้อเลยค่ะ โสดมานานแล้วค่ะ ตอนแรกๆ ก็ว่าอยู่ได้สบายๆ อยู่กับครอบครัว เพื่อน เราเป็นคนไม่ชอบออกไปไหนกับใครที่ไม่สนิทค่ะ  ก็จะมีแต่เพื่อนไม่กี่คน แต่ก็แต่งงานมีลูกกันไปแทบจะหมดแล้วค่ะ ส่วนบ้างคนก็มีแฟน ทำงานต่างจังหวัดบ้าง ไปใช้ชีวิตของตัวเองบ้าง ไม่ได้โทรคุยกันเลยดีกว่า แต่ก็จะมีอัพเดตตามเฟส กับ แชทกลุ่มกันค่ะ ส่วนมากเราก็จะเข้าไปอ่านค่ะ มีส่งสติกเกอร์ คุยกันบ้างค่ะ ช่วงปีหลังๆ มา ทริป กับเพื่อนก็ไม่ค่อยมี ครอบครัวก็มีหลาน  เมื่อก่อนไปไหนก็จะไปกันเป็นครอบครัวค่ะ ครอบครัวก็ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วค่ะ หลาน 2 คน ซึ่งเป็นลูกพี่สาว พี่สาวมีแฟนใหม่ก็น่าจะเข้ากันได้ดี น้องสาวเราก็กำลังจะจบค่ะ
           ส่วนเราทำงานอยู่ต่างจังหวัดค่ะ กลับบ้าน ทุกวันศุกร์ ไปทำงานวันจันทร์ ทำงานเ กลับห้อง เป็นแบบนี้ทุกวันค่ะ นานๆ อาจจะมีมิตติ้งกับแผนกบ้าง แต่ก็สนิทในแผนกแระค่ะ ทุกครั้งที่กลับบ้าน เรารู้สึกว่ามีความสุข ดีใจอุ่นใจ ไม่เหงาเลย ปีหลังๆ มานี้ คือ กลับบ้านมารู้สึกเหงาๆ เหมือนอยู่คนเดียว หงุดหงิดง่าย  เริ่มเก็บตัวอยู่บนห้องค่ะ เหมือนความสุขมันหายไปค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโสดมานานหรือยังไง เหนื่อยกับทุกวันที่ตื่นมามากเลยค่ะ  เราทำมาทุกอย่างแล้วค่ะ ดูหนัง ซีรี่ย์เกาหลี จีน ออกไปเที่ยว ช้อปปี้ง ปลูกต้นไม้ ไม่รุ้จะทำยังไงแล้วค่ะ เหมือนเราเข้ามาระบายเนอะ มีใครเป็นเหมือนกันบ้างค่ะ หรือเป็นปกติกับคนโสดวัยนี้ (อีก 3 ปี จะ 40 แล้ว) ขอบคุณที่รับฟังนะค่ะ