ผมใช้ชีวิตด้วยความเชื่อมาตลอดว่า คนเราอยู่ตัวคนเดียวได้ แฟนหรือความรักไม่จำเป็นก็ได้

วัน ๆ ไปเรียน หรือ ทำงาน กลับบ้านมาเปิดคอม ได้เจอเพื่อนที่เล่นเกมด้วย นั่งคุยกันเล่นเกมด้วยกันชีวิตต้องการแค่นี้พอแล้ว

ผมคิดแบบนี้และทำแบบนั้นจริง ๆ ตั้งแต่ประถมยันจบ ม.ปลาย

และเรียกได้ว่าช่วง มหาลัยคือช่วงเปลี่ยนผ่าน เพราะหลายคนไม่ได้คิดแบบเรา

เพื่อน ๆ ผมหลายคนก็เริ่มมีชีวิตของตัวเอง

บางคนก็มีแฟนมีคู่ของตัวเอง ก็ต้องให้เวลากับตรงนั้น ซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเค้า
บางคนก็เริ่มทำงานตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ ทำงานพาร์ทไทม์ บางคนก็รับจ้างเป็นฟรีแลนซ์ ออกแบบกราฟฟิก บางคนเป็นช่างภาพถ่ายภาพปริญญา
ที่สุดจริง ๆ คือ เพื่อนผมคนนึงที่เคยเล่นเกมด้วย รู้จักกันครั้งแรกเมื่อ 10 ปีที่แล้ว มันโตกว่าผม 3-4 ปี

มันแต่งงานตอนที่ผมอยู่มหาลัย ปี 2 ซึ่งผมพลาดงานแต่งมัน วันนั้นมีเรียนเช้าบ่าย และมีสอบเช้าด้วย เทไม่ได้จริง ๆ
ซึ่งผมก็ไม่อยากเชื่อนะว่า ผมอยู่ในจุดที่ว่าต้องเริ่มไปงานแต่งเพื่อนแล้ว ถึงจะแค่คนแรกก็เถอะ
ล่าสุดที่เห็นคือ ลูก 2 ขวบแล้ว

และทุกอย่างก็ถาโถมเข้ามาเหมือนคลื่นลูกใหญ่เลยนะ พอทุกคนที่เราสนิทห่างหายไป ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า
สิ่งที่เรียกว่าความเหงา และ ความโดดเดี่ยว มันทรมาณขนาดนี้
แต่ผมก็ไม่ได้ โทษหรือว่าอะไรเพื่อน ๆ ผมนะ ผมดีใจกับพวกเค้าด้วยว่า
เออชีวิตพวกเค้าได้ดำเนินต่อไปข้างหน้าแล้ว และ พวกเค้าก็มีความสุขกันดี

ส่วนตัวเรายังอยู่ที่เดิม เพราะใช้ชีวิตด้วยความเชื่อที่ว่า ไม่ต้องมีคู่ก็อยู่ได้ เลยไม่เคยเข้าหา ผญ. จริงจัง ตลอด 26 ปีที่มีชีวิตมา
ผมคุยกับ ผญ ได้ไม่มีปัญหาแหละ แต่เต็มที่ได้แค่คนรู้จัก หรือ คนที่เล่นเกมด้วย
พัฒนาความสัมพันธ์ไปถึงขั้นคนคุยหรือแฟนไม่เป็นหรอก

และส่วนตัวผม ยิ่งช่วงหลัง ๆ ก็ใช้ชีวิตตามใจมากขึ้น ไม่มีแผนระยะยาว มีแต่แผนระยะสั้น บางครั้งนึกจะทำอะไรก็ทำ
ครั้งนึง เคยอยากดูหนังที่เข้าแค่โรงหนังจังหวัดข้าง ๆ ที่ต้องนั่งรถไปชั่วโมงกว่า ๆ และตัวเราก็ไม่เคยไปจังหวัดนั้น
ผลคือ ผมใช้เวลาคิดและตัดสินใจแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ไปเลย นั่งรถคนเดียวไปจังหวัดที่ไม่เคยไป ระยะทาง 100 กว่ากิโลเมตร
เวลาเดินทางชั่วโมงกว่า ๆ ผมว่าคนทั่วไปปกติไม่เคยทำกันนะ แต่ผมทำมาแล้ว

และถามว่าทุกวันนี้ อยากมีแฟนไหม ? ก็อยากมีแหละ แต่ที่ยังไม่มีก็ตามที่กล่าว ๆ ไปข้างบน
บวกกับสถาณการณ์ชีวิตผมหลาย ๆ ที่ไม่ลงตัวด้วย ไม่ว่าจะทั้งฐานะที่ไม่มั่นคง สุขภาพจิตและสุขภาพกายที่ถดถอยลงเรื่อย ๆ
มีแฟนตอนนี้คือแบกความสัมพันธ์ไปไม่รอดหรอก บอกตัวเองว่าอย่าเลย อย่าทำให้ใครเสียเวลาเลย
ก็เลยยังใช้ชีวิตโสดต่อไป