เริ่มแรกที่คบกัน ผู้ชายทำงานโรงงาน ตอนนั้นเราเป็นนักศึกษา ผช.อยู่ชลบุรี เราอยู่กทม. ระหว่างนี้ช่วงวันหยุดเราก็ไปหาเขาบ่อยๆ ฐานะทางบ้านเค้าถือได้ว่าค่อนข้างมีน้อย(เราจะไม่เรียกว่ายากจน) หลังจากที่เรียนเทอมสุท้ายกำลังจะจบ เราชวนเขามาอยู่ด้วยกันที่ กทม เพราะหวังว่าเค้าจะพัฒนาตัวเอง และขยายช่องทางทำมาหากิน ด้วยความสงสาร
ระหว่าง2 ปีนี้ เค้าทำงานโรงงาน เปลี่ยน 3-4 (เราช่วยเกือบ 100%) ยังไม่ผ่านโปรด้วยซ้ำ เราเลยร็สึกว่าเกินไปไหม หลังจากที่เค้าลาออกจากโรงงานหนักกว่านั้นคือ เค้ามีภาระที่ต้องผ่อนรถ แต่เค้าก็ออกจากงาน ให้เหตุผลว่าทำไม่ไหว(ทุกโรง) ปล่อยให้รถโดนยึด (ระหว่างที่เปลี่ยนหลายๆโรงงาน เราเป็นคนช่วยออกแทบจะ 100% รวมถึงค่าอยู่ค่ากิน ของเค้าด้วย เราก็ร็สึกว่าภาระเหมือนกัน แต่เราก็อดทน คิดว่าจะดีขึ้น) ที่เราบอกเค้าตลอดว่า เราอยากมีอนาคตนะ อยากให้ทำงานให้มันทนหน่อย ไปอยู่ที่ไหนก็ไม่ได้ทำ ให้ปรับปรุงตัวเอง ...หลังจากนั้นเค้าออกจากโรงงานมาแล้ว ปล่อยให้รถโดนยึด แล้วมาทำอาชีพรับจ้างร้านก่อสร้าง..เราร็สึกว่ามันแย่กว่างานโรงงานตรงที่ เค้าดูไม่มีอะไร หาเงินกินข้าวไปวันๆ บางวันก็ไม่พอด้วยซ้ำ
เรารู้สึกว่าขนาดตัวเขาเองยังดูแล ยังรับผิดชอบไม่ได้เลย เค้าจะมาดูแลช่วยเหลือเราได้ยังไง สำหรับเราคู่ชีวิตคือคนที่คอยซัพพอร์ตกัน ช่วยเหลือกัน ทั้ง2 ฝ่าย ไม่ใช่คนนึงพยายามดิ้นหา อีกคนอยู่เฉยๆ ไม่คิดพัฒนาอะไร มีแต่แย่ลงๆ เราไม่ได้ต้องการให้เค้ามาเปย์เรา ซัพพอร์ตเรา 100% แค่เค้าดูแลตัวเอง ซัพพอร์ตตัวเอง พัฒนาตัวเอง เอาชีวิตก้าวไปข้างหน้า ทุกวันนี้อยูด้วยกัน แค่ผงซักฟอก แค่น้ำขวด 14 บาท เค้ายังแทบจะไม่อยากซื้อ เราก็จัดการด้วยการซื้อแค่ขวดละ 7 บาทเท่านั้น มากินเอง เพราะปกติเรากินน้อยอยู๋แล้ว จนเค้าทนไม่ไหว เค้าต้องไปซื้อมาเอง หรือแม้แต่ไปกินชาบู ยังจ่ายเองไม่ไดเลย
บุหรี่ก็สูบ เราเคยขอหลายครั้งเรื่องบุหรี่ให้เบาบ้าง เลิกได้เลิกสะ ก็ไม่เลิกไม่เบา คนที่เหม็นคือเหม็นมากจริงๆนะ จนแสบจมูกเลย แถมไปเอากัญชามาปลูกเพิ่ม ไม่ดูแลรักษาตัวเอง ไม่รักความสะอาด ก็คือง่ายๆเลย ตอนอยู่ตจว. เป็นแบบไหน มาอยู่นี่เป็นแบบนั้น ....เราเห็นพฤติกรรมเราก็พูดตัดไปเลยว่าเค้าไม่มีลูกับเธอแน่นอน อย่าหวังเลยว่าจะออกรถด้วยกัน ไม่น่ารอด เราเคยบอกเลิกหลายครั้งมาก ก้ไม่สำเร็จ
แล้วก็พูดถึงคนที่บ้านเค้าไม่ขอระบุนะคะว่าใคร จะขอเงินเราประจำ ช่วงเรายังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ จริงๆไม่อยากให้เพราะตอนนั้นเราก็ใช้เงินจากพ่อแม่ เกรงใจพ่อแม่ตัวเองด้วย ....แต่เหตุผลที่ขอเค้าอาจจะจะคิดว่าเรามี เราแต่งตัวดีด้วยความสาวเมืองกรุง มันก็นิดนึงนะ จน4-5ครั้งเราไม่ค่อยรับโทรศัพท์เพราะเราร็สึกว่าเค้าเคยตัว เพราะเคยได้ แต่เรื่องนี้แฟนเราไม่รู้นะ เพิ่งมารู้ตอนที่เราทนไม่ไหวตัดสินใจบอกแฟน เราพูดไปตรงๆเลยว่า แม่เธอมาขอตังเค้าอะ เธอก็รู้ใช่ไหมว่าเงินเค้าไม่ได้หามาด้วยตัวเอง (ขนาดครอบครัวของผช ยังไม่ได้เลย)
ในส่วนเรื่องของอารมณ์ร้อน
เราเป็นหนึ่งคนที่ไม่ชอบให้ใครมะขึ้นเสียงใส่ ถามให้ตอบ ร็ไม่ร็ขอให้ตอบ ไม่ใช่เงียบ ตัวผ็ชายเป็นคนอารมณ์รุงแรง แต่ไม่ทำร้ายร่างกาย ขึ้นกูตลอด แต่เราไม่เคยเลยทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราเลี้ยงแมว2 ตัว เวลาเค้าหงุดหงิดก็ชอบตี ชอบไปเตะแมว ไม่แรงแต่เราก็โกรธ เราสงสารแมวด้วยซ้ำ เวลาเราบ่นเค้า เค้าก็จะยิ่งหงุดหงิดเสียงดังขึ้นไปอีก เราเคยพูดหลายรอบเรื่องให้เค้าใจเย็นๆ ให้ปรับปรุง ก็เหมือนเดิม ไม่เปบี่ยนแปลง
เราคิดว่าเป้าหมายของเรามันคงไม่ตรงกัน เราต้องการอนาคต และการพัฒนาตัวเอง แต่เค้าต้องการแค่ปัจจุบัน
เราอยากบอกเลิก ด้วยเหตุผลเรื่องของอนาคตด้วย และเรื่องที่เค้าไม่พัฒนาปรับปรุงตัวด้วย แต่เราก็กลัวเค้าเสียใจ เราสงสาร เหตุผลแบบนี้ระหว่างคนบอกกับคนโดนบอกใครจะเจ็บกว่ากันคะ เห้อออ เศร้า
เราอยากบอกเลิก ด้วยเหตุผลเรื่องของอนาคตด้วย และเรื่องที่เค้าไม่พัฒนาปรับปรุงตัวด้วย แต่เราก็กลัวเค้าเสียใจ
ระหว่าง2 ปีนี้ เค้าทำงานโรงงาน เปลี่ยน 3-4 (เราช่วยเกือบ 100%) ยังไม่ผ่านโปรด้วยซ้ำ เราเลยร็สึกว่าเกินไปไหม หลังจากที่เค้าลาออกจากโรงงานหนักกว่านั้นคือ เค้ามีภาระที่ต้องผ่อนรถ แต่เค้าก็ออกจากงาน ให้เหตุผลว่าทำไม่ไหว(ทุกโรง) ปล่อยให้รถโดนยึด (ระหว่างที่เปลี่ยนหลายๆโรงงาน เราเป็นคนช่วยออกแทบจะ 100% รวมถึงค่าอยู่ค่ากิน ของเค้าด้วย เราก็ร็สึกว่าภาระเหมือนกัน แต่เราก็อดทน คิดว่าจะดีขึ้น) ที่เราบอกเค้าตลอดว่า เราอยากมีอนาคตนะ อยากให้ทำงานให้มันทนหน่อย ไปอยู่ที่ไหนก็ไม่ได้ทำ ให้ปรับปรุงตัวเอง ...หลังจากนั้นเค้าออกจากโรงงานมาแล้ว ปล่อยให้รถโดนยึด แล้วมาทำอาชีพรับจ้างร้านก่อสร้าง..เราร็สึกว่ามันแย่กว่างานโรงงานตรงที่ เค้าดูไม่มีอะไร หาเงินกินข้าวไปวันๆ บางวันก็ไม่พอด้วยซ้ำ
เรารู้สึกว่าขนาดตัวเขาเองยังดูแล ยังรับผิดชอบไม่ได้เลย เค้าจะมาดูแลช่วยเหลือเราได้ยังไง สำหรับเราคู่ชีวิตคือคนที่คอยซัพพอร์ตกัน ช่วยเหลือกัน ทั้ง2 ฝ่าย ไม่ใช่คนนึงพยายามดิ้นหา อีกคนอยู่เฉยๆ ไม่คิดพัฒนาอะไร มีแต่แย่ลงๆ เราไม่ได้ต้องการให้เค้ามาเปย์เรา ซัพพอร์ตเรา 100% แค่เค้าดูแลตัวเอง ซัพพอร์ตตัวเอง พัฒนาตัวเอง เอาชีวิตก้าวไปข้างหน้า ทุกวันนี้อยูด้วยกัน แค่ผงซักฟอก แค่น้ำขวด 14 บาท เค้ายังแทบจะไม่อยากซื้อ เราก็จัดการด้วยการซื้อแค่ขวดละ 7 บาทเท่านั้น มากินเอง เพราะปกติเรากินน้อยอยู๋แล้ว จนเค้าทนไม่ไหว เค้าต้องไปซื้อมาเอง หรือแม้แต่ไปกินชาบู ยังจ่ายเองไม่ไดเลย
บุหรี่ก็สูบ เราเคยขอหลายครั้งเรื่องบุหรี่ให้เบาบ้าง เลิกได้เลิกสะ ก็ไม่เลิกไม่เบา คนที่เหม็นคือเหม็นมากจริงๆนะ จนแสบจมูกเลย แถมไปเอากัญชามาปลูกเพิ่ม ไม่ดูแลรักษาตัวเอง ไม่รักความสะอาด ก็คือง่ายๆเลย ตอนอยู่ตจว. เป็นแบบไหน มาอยู่นี่เป็นแบบนั้น ....เราเห็นพฤติกรรมเราก็พูดตัดไปเลยว่าเค้าไม่มีลูกับเธอแน่นอน อย่าหวังเลยว่าจะออกรถด้วยกัน ไม่น่ารอด เราเคยบอกเลิกหลายครั้งมาก ก้ไม่สำเร็จ
แล้วก็พูดถึงคนที่บ้านเค้าไม่ขอระบุนะคะว่าใคร จะขอเงินเราประจำ ช่วงเรายังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ จริงๆไม่อยากให้เพราะตอนนั้นเราก็ใช้เงินจากพ่อแม่ เกรงใจพ่อแม่ตัวเองด้วย ....แต่เหตุผลที่ขอเค้าอาจจะจะคิดว่าเรามี เราแต่งตัวดีด้วยความสาวเมืองกรุง มันก็นิดนึงนะ จน4-5ครั้งเราไม่ค่อยรับโทรศัพท์เพราะเราร็สึกว่าเค้าเคยตัว เพราะเคยได้ แต่เรื่องนี้แฟนเราไม่รู้นะ เพิ่งมารู้ตอนที่เราทนไม่ไหวตัดสินใจบอกแฟน เราพูดไปตรงๆเลยว่า แม่เธอมาขอตังเค้าอะ เธอก็รู้ใช่ไหมว่าเงินเค้าไม่ได้หามาด้วยตัวเอง (ขนาดครอบครัวของผช ยังไม่ได้เลย)
ในส่วนเรื่องของอารมณ์ร้อน
เราเป็นหนึ่งคนที่ไม่ชอบให้ใครมะขึ้นเสียงใส่ ถามให้ตอบ ร็ไม่ร็ขอให้ตอบ ไม่ใช่เงียบ ตัวผ็ชายเป็นคนอารมณ์รุงแรง แต่ไม่ทำร้ายร่างกาย ขึ้นกูตลอด แต่เราไม่เคยเลยทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราเลี้ยงแมว2 ตัว เวลาเค้าหงุดหงิดก็ชอบตี ชอบไปเตะแมว ไม่แรงแต่เราก็โกรธ เราสงสารแมวด้วยซ้ำ เวลาเราบ่นเค้า เค้าก็จะยิ่งหงุดหงิดเสียงดังขึ้นไปอีก เราเคยพูดหลายรอบเรื่องให้เค้าใจเย็นๆ ให้ปรับปรุง ก็เหมือนเดิม ไม่เปบี่ยนแปลง
เราคิดว่าเป้าหมายของเรามันคงไม่ตรงกัน เราต้องการอนาคต และการพัฒนาตัวเอง แต่เค้าต้องการแค่ปัจจุบัน
เราอยากบอกเลิก ด้วยเหตุผลเรื่องของอนาคตด้วย และเรื่องที่เค้าไม่พัฒนาปรับปรุงตัวด้วย แต่เราก็กลัวเค้าเสียใจ เราสงสาร เหตุผลแบบนี้ระหว่างคนบอกกับคนโดนบอกใครจะเจ็บกว่ากันคะ เห้อออ เศร้า