สวัสดีค่ะ ตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดถูกขออภัยนะคะ
คือเราอายุปีหน้าก็30 แล้วค่ะ แฟนอายุ 28 คบกันมาเกือบ 10ปี แต่ตอนนี้เขายังไม่สามารถที่จะดูแลตัวเองได้เลย ทุกวันนี้ เวลาไปไหนด้วยกัน ไปเที่ยว ค่าอาหาร ค่าน้ำมัน เราเป็นคนออกทั้งหมด บางทีอยากไปเที่ยวไหนสวีทกับแฟน เขาก็จะบอกว่าไม่มีเงิน เราด้วยความอยากไป ก็เสนอว่าเราจะออกเองเพราะถือเป็นการซื้อความสุขให้กัน ตัวเรานั้นเป็นเสาหลักครอบครัว มีแม่และน้องที่ต้องดูแล ส่วนเขาไม่มีภาระอะไรเลยนอกจากรถ กินอยู่กับพ่อแม่ บางทีขาดเหลือเราก็ช่วยเขา จริงๆเราไม่ติดปัญหาในการช่วยเหลือเกื้อกูลกันเลย ยินดีด้วยซ้ำ แต่นี่ก็กินเวลามาเกือบ 2ปี ที่เรียกได้ว่าเราเลี้ยงทั้งครอบครัวและเลี้ยงผู้ชายไปด้วย ถามว่าเขาเคยช่วยเหลือเรามั้ย เคยนะคะ แต่ก็เป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆ เพราะเราไม่กล้าล้มนาน เรามีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ ตอนนี้สับสนว่าจะไปต่อกับเขาดีมั้ย ใจก็ทั้งรักและเป็นห่วง ใจนึงก็คิดว่า เราผญ.มีแต่แก่ขึ้น และไม่รู้เขาจะพัฒนาตัวเองตอนไหน (เคยเปิดใจคุยกันเรื่องนี้แล้วนะคะ แต่ก็ยังไม่เห็นความแอคทีฟของเขาเลย) ตอนคบกันแรกๆเขาไม่ใช่แบบนี้เลยค่ะ ดูขยันด้วยซ้ำ เราชอบคนขยันค่ะ ไม่ต้องมาซัพพอร์ตเราทั้งหมดก็ได้ แต่ไม่มาเป๋นภาระเราจะดีกว่า เราก็เป็นผญ.ที่หาเงินเลี้ยงครอบครัวคนเดียว เขามีเราในอนาคตนะคะ พูดเรื่องแต่งงาน บ้าน รถ จะดูแลเรา สวยงามมาก แต่ความเป็นจริงเราแทบไม่เห็นภาพพวกนั้นเลย อยากถามความเห็น ว่าเราควรรอดูเขาต่อ หรือ แยกย้ายกันไปเติบโต และลองเปิดโอกาสให้ตัวเองดีคะ
เมื่อแฟนกลายเป็นภาระ ไปต่อหรือพอแค่นี้
คือเราอายุปีหน้าก็30 แล้วค่ะ แฟนอายุ 28 คบกันมาเกือบ 10ปี แต่ตอนนี้เขายังไม่สามารถที่จะดูแลตัวเองได้เลย ทุกวันนี้ เวลาไปไหนด้วยกัน ไปเที่ยว ค่าอาหาร ค่าน้ำมัน เราเป็นคนออกทั้งหมด บางทีอยากไปเที่ยวไหนสวีทกับแฟน เขาก็จะบอกว่าไม่มีเงิน เราด้วยความอยากไป ก็เสนอว่าเราจะออกเองเพราะถือเป็นการซื้อความสุขให้กัน ตัวเรานั้นเป็นเสาหลักครอบครัว มีแม่และน้องที่ต้องดูแล ส่วนเขาไม่มีภาระอะไรเลยนอกจากรถ กินอยู่กับพ่อแม่ บางทีขาดเหลือเราก็ช่วยเขา จริงๆเราไม่ติดปัญหาในการช่วยเหลือเกื้อกูลกันเลย ยินดีด้วยซ้ำ แต่นี่ก็กินเวลามาเกือบ 2ปี ที่เรียกได้ว่าเราเลี้ยงทั้งครอบครัวและเลี้ยงผู้ชายไปด้วย ถามว่าเขาเคยช่วยเหลือเรามั้ย เคยนะคะ แต่ก็เป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆ เพราะเราไม่กล้าล้มนาน เรามีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ ตอนนี้สับสนว่าจะไปต่อกับเขาดีมั้ย ใจก็ทั้งรักและเป็นห่วง ใจนึงก็คิดว่า เราผญ.มีแต่แก่ขึ้น และไม่รู้เขาจะพัฒนาตัวเองตอนไหน (เคยเปิดใจคุยกันเรื่องนี้แล้วนะคะ แต่ก็ยังไม่เห็นความแอคทีฟของเขาเลย) ตอนคบกันแรกๆเขาไม่ใช่แบบนี้เลยค่ะ ดูขยันด้วยซ้ำ เราชอบคนขยันค่ะ ไม่ต้องมาซัพพอร์ตเราทั้งหมดก็ได้ แต่ไม่มาเป๋นภาระเราจะดีกว่า เราก็เป็นผญ.ที่หาเงินเลี้ยงครอบครัวคนเดียว เขามีเราในอนาคตนะคะ พูดเรื่องแต่งงาน บ้าน รถ จะดูแลเรา สวยงามมาก แต่ความเป็นจริงเราแทบไม่เห็นภาพพวกนั้นเลย อยากถามความเห็น ว่าเราควรรอดูเขาต่อ หรือ แยกย้ายกันไปเติบโต และลองเปิดโอกาสให้ตัวเองดีคะ