**** ฅนเศร้าทรวง ****

เมื่อเธอต้อง หมองหม่น จากคนนั้น อยากให้รู้ ว่าฉัน นั้นเจ็บกว่า แม้ยังไร้ ความหมาย ในสายตา ในอุรา ของฉัน นั้นห่วงใย ​ขอเป็นผ้า ที่วาง อยู่ข้างเธอ พร้อมเสมอ เมื่อตอน เธออ่อนไหว จะไม่ถาม น้ำตา มาจากใค

รักคือแสงส่องใจให้ไหวหวั่น คือคืนวันผูกพันไม่หวั่นไหว แม้ห่างไกลเพียงกายแต่ใจใกล้ รักแนบไว้ในทรวงห้วงฤดี อ้อมกอดหนึ่งตรึงใจไม่คลายฝัน แม้คืนวันเปลี่ยนผ่านกาลวิถี รักยังมั่นดังจันทร์กลางราตรี ไม่หลบลี

ดึกดื่นคืนนี้ ฤดีเธอสุดผุดผ่อง แสงเดือนจับต้อง ห้องขังหลังพิพากษา ไร้กับลมไล้ สายใยกลับจับอุรา แสงดาวพราวพา วาดค่าให้กับกำแพง ภายในแสนชืด แม้นมืดแต่กลับกระจ่าง กายเธออ้างว้าง หากยังกล้ากร่างกำแหง ไส

คำว่ารัก จากจิต ที่คิดห่วง คือหนึ่งดวง-ใจนี้ มีความหมาย เป็นรอยฝัง ชีวี ไม่มีคลาย มอบร่างกาย เคียงอื่น จำฝืนทน ซ่อนลำเค็ญ ในห้วง ทรวงสลด สุดรันทด ฤดี ที่สับสน ไม่อาจอยู่ คู่เรียง เคียงกมล กับอีกคน ที

*ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ …เราพบกันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กัน เธอได้จำมันไว้ด้วยใช่ไหม ฉันไม่ลืมถึงจะผ่านนานเพียงใด แล้วเธอล่ะ เธอนึกได้รึยัง …ได้กุมมือคราวนั้นเป็นครั้งแรก

อยากเสแสร้ง แกล้งทำ คำจ๊ะจ๋า อยากคะขา เพ้อพร่ำ คำหวามไหว อยากออดอ้อน ด้วยคำ ฉ่ำทรวงใน อยากเป็นใคร คนที่ มีเวทมนตร์**********มันยากยิ่ง สิ่งที่ ฉันไม่ใ

บุษบงเบ่งบาน ณ.ลานสวนแลงามล้วนหลากสีคลี่กลีบสวยหอมระรื่นชื่นฉมลมระรวยกลายหมองด้วยนามเจ้าเฝ้าสงกา งามรักเร่ เร่รตี มาลีเจ้านามยวนเย้ายั่วเล่ห์สิเนหารักเร่รายปรายฉมสมอุราให้โหยหวนครวญหามิลาเลือน ยามลมโ