เราทำงานที่เดิมมา2ปีครึ่ง
งานไม่เป็นระบบ ขอข้อมูลซ้ำซ้อน ขอด่วน เรื่อยๆ
งานหนัก กลับ3 4ทุ่ม บ่อยๆ
ผู้บริหารก็เป็นผู้ใช้อำนาจตามสะดวก
แต่เราก็ทนกับอะไรแบบนี้มา2ปีครึ่ง
จนวันนึงมีหน่วยงานเรียกเราไปทำงาน
เราไปทำวันแรก รู้สึกว่าเนื้องานมันไม่เหมาะกับเรา
รู้สึกว่ามันต้องใช้พลังงานเยอะมาก และความหนักของงานอยู่ที่คอนเนคชั่นของคนที่ต้องประสานงานด้วย และความเร่งด่วน ต้องแอคทีฟสุดๆ
ซึ่งพอเราใหม่ แล้วมาเจอความใหญ่ของคนที่ต้องประสานงาน บวกความเร่งของเวลาที่จำกัด
เราไม่ไหว
ทำงานไปด้วยความเครียดและความกดดันอยู่2วัน
ก็เลยตัดสินใจบอกหัวหน้าขอลาออกเลย
หัวหน้าก็บอกให้ตัดสินใจดีๆ พยายามหาโซลูชั่นต่างๆให้ บอกให้เราพยายามให้โอกาสตัวเองบ้าง
แต่เราคิดแล้วว่าหน่วยงานนี้คนทำงานกันแอคทีฟมาก องค์กรเลยพัฒนาแบบก้าวกระโดด
แต่ในขณะที่เราสไตล์แบบเส้นตรง เรียบๆ ไม่แอคทีฟตลอดเวลาเหมือนเขา มีงานก็ทำงานของเราไป งานด่วนก็แอคทีฟเป็นจ๊อบๆ คิดแล้วว่าถ้าอยู่ต่อคงยิ่งเครียด ยิ่งกดดัน ไม่อยากเสียเวลาทั้งเราทั้งหน่วยงาน ที่สอนงานไปเยอะกว่านี้แล้วเราออก เขาก็ต้องไปเริ่มสอนคนใหม่อีก ส่วนเราก็ได้ออกมาหางานใหม่แบบเต็มที่ (คงจะเต็มที่จริงๆ เพราะงานก็หายากซะขนาดนี้)
เพื่อนบอกให้เราอดทน คิดซะว่า ทำงานเพื่อเงิน
ถ้าลาออกก็ต้องหางานใหม่อีก งานยิ่งหายากอยู่
แต่เราเป็นคนที่รับงาน เราเครียด และกดดัน
เราไม่เสียดายนะที่ลาออก แต่เสียดายตรงที่อุตส่าห์ได้งานใหม่แล้ว แต่ทำไม่ได้
ใครเคยเป็นแบบเราบ้าง
มีใครบ้างมั้ยที่ลาออกจากงานเดิมที่หนัก แล้วมาเจอมาใหม่ที่หนักกว่า
งานไม่เป็นระบบ ขอข้อมูลซ้ำซ้อน ขอด่วน เรื่อยๆ
งานหนัก กลับ3 4ทุ่ม บ่อยๆ
ผู้บริหารก็เป็นผู้ใช้อำนาจตามสะดวก
แต่เราก็ทนกับอะไรแบบนี้มา2ปีครึ่ง
จนวันนึงมีหน่วยงานเรียกเราไปทำงาน
เราไปทำวันแรก รู้สึกว่าเนื้องานมันไม่เหมาะกับเรา
รู้สึกว่ามันต้องใช้พลังงานเยอะมาก และความหนักของงานอยู่ที่คอนเนคชั่นของคนที่ต้องประสานงานด้วย และความเร่งด่วน ต้องแอคทีฟสุดๆ
ซึ่งพอเราใหม่ แล้วมาเจอความใหญ่ของคนที่ต้องประสานงาน บวกความเร่งของเวลาที่จำกัด
เราไม่ไหว
ทำงานไปด้วยความเครียดและความกดดันอยู่2วัน
ก็เลยตัดสินใจบอกหัวหน้าขอลาออกเลย
หัวหน้าก็บอกให้ตัดสินใจดีๆ พยายามหาโซลูชั่นต่างๆให้ บอกให้เราพยายามให้โอกาสตัวเองบ้าง
แต่เราคิดแล้วว่าหน่วยงานนี้คนทำงานกันแอคทีฟมาก องค์กรเลยพัฒนาแบบก้าวกระโดด
แต่ในขณะที่เราสไตล์แบบเส้นตรง เรียบๆ ไม่แอคทีฟตลอดเวลาเหมือนเขา มีงานก็ทำงานของเราไป งานด่วนก็แอคทีฟเป็นจ๊อบๆ คิดแล้วว่าถ้าอยู่ต่อคงยิ่งเครียด ยิ่งกดดัน ไม่อยากเสียเวลาทั้งเราทั้งหน่วยงาน ที่สอนงานไปเยอะกว่านี้แล้วเราออก เขาก็ต้องไปเริ่มสอนคนใหม่อีก ส่วนเราก็ได้ออกมาหางานใหม่แบบเต็มที่ (คงจะเต็มที่จริงๆ เพราะงานก็หายากซะขนาดนี้)
เพื่อนบอกให้เราอดทน คิดซะว่า ทำงานเพื่อเงิน
ถ้าลาออกก็ต้องหางานใหม่อีก งานยิ่งหายากอยู่
แต่เราเป็นคนที่รับงาน เราเครียด และกดดัน
เราไม่เสียดายนะที่ลาออก แต่เสียดายตรงที่อุตส่าห์ได้งานใหม่แล้ว แต่ทำไม่ได้
ใครเคยเป็นแบบเราบ้าง