คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ตอนที่อ่านกระทู้ คิดว่า ความรักของวัยรุ่น
กลายเป็นว่า คุณอายุ 45 แล้ว ยังหาทางรับมือ กับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ???
เอาเถิด …
เราจะแนะนำ วิธี แก้ปัญหา แบบที่คนที่มี วัยวุฒิ พึงกระทำ
ลองดูซิว่า ปัญหาคุณคือ อะไร
ดำรงชีพจากเงินที่แฟนหยิบยื่นให้หรือคะ ถึงได้กลัวขนาดนั้น (หรือเคยมี ชนักปักหลังเรื่องใด)
ถ้าใช่ … ก็ต้องทำใจล่ะค่ะ เป็นนกน้อยในกรง ให้เธอบีบก็ตาย คลายก็รอดต่อไป
ถ้าคุณทำหน้าที่สามี มิได้บกพร่อง ไม่เคยเจ้าชู้ ไม่เคยนอกใจ
หาเงินทองใช้จ่ายด้วยตัวเอง รับผิดชอบครอบครัวได้เป็นอย่างดี …
แต่เธอ ทำเกินหน้าที่ภรรยาไปมาก คอยระแวง คอยระราน
คุณจะยอมทำไม ?
__ ปัญหาคุณอยู่ตรงที่ คุณยอม __
และ ทางออก มันอยู่ตรงที่ เลิกตามใจเธอได้แล้วค่ะ
ยกตัวอย่าง …
_ถ้าอยากเลิก ทำไมต้องก้มกราบให้เธอไปจากคุณ / คุณก็ย้ายข้าวของออกมาสิ
_เธอกล่าวหา ว่าคุณไม่รับผิดชอบ ไม่รักแล้วจะไปง่ายๆแบบนี้หรือ
ประโยคเดียวของเธอ คือ โซ่ตรวน ผูกพันธนาการ คุณกับเครื่องทรมานขนาดนี้ คุณก็ยังยอมหรือ ?
ไม่รู้สึกแปลกตัวเองหรือ ? ไม่เคยถามตัวเองหรือ ว่าอ่อนแออะไรเบอร์นั้น ?
คือ หากกลัวคำนี้นัก ก็บอกเธอสิ ว่า ไม่คิดที่จะไม่รับผิดชอบ พร้อมจะดูแลเธอตลอดไป
ตราบใดที่เธอ ทำหน้าที่แฟนที่ดี เลิกนิสัยร้ายๆ แล้วสร้างครอบครัวดีๆด้วยกัน
ทีนี้ก็ร่ายยาว แบบในกระทู้นี่แหละ
ว่าสิ่งที่เธอทำสร้างความกดดันให้คุณขนาดไหน
พร้อมกับยื่นคำขาด หากเธอไม่ปรับตัว คุณเองก็ไม่คิดจะทนอีกต่อไป
เพราะ คุณเอง ก็มีหน้าที่ ที่จะ “ต้องรับผิดชอบ” ต่อความ สุข ทุกข์ ของตนเองเช่นกัน
ขืนทนต่อไป จะเป็นโรคประสาทตายสักวัน
จากนั้น
หากเธอยังไม่สิ้นฤทธิ์ ก็ถือ ว่า เลิกกันโดยปริยาย ไม่ต้องเสียเวลาไปบอกกล่าวซ้ำๆให้มากความ
กลายเป็นว่า คุณอายุ 45 แล้ว ยังหาทางรับมือ กับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ???
เอาเถิด …
เราจะแนะนำ วิธี แก้ปัญหา แบบที่คนที่มี วัยวุฒิ พึงกระทำ
ลองดูซิว่า ปัญหาคุณคือ อะไร
ดำรงชีพจากเงินที่แฟนหยิบยื่นให้หรือคะ ถึงได้กลัวขนาดนั้น (หรือเคยมี ชนักปักหลังเรื่องใด)
ถ้าใช่ … ก็ต้องทำใจล่ะค่ะ เป็นนกน้อยในกรง ให้เธอบีบก็ตาย คลายก็รอดต่อไป
ถ้าคุณทำหน้าที่สามี มิได้บกพร่อง ไม่เคยเจ้าชู้ ไม่เคยนอกใจ
หาเงินทองใช้จ่ายด้วยตัวเอง รับผิดชอบครอบครัวได้เป็นอย่างดี …
แต่เธอ ทำเกินหน้าที่ภรรยาไปมาก คอยระแวง คอยระราน
คุณจะยอมทำไม ?
__ ปัญหาคุณอยู่ตรงที่ คุณยอม __
และ ทางออก มันอยู่ตรงที่ เลิกตามใจเธอได้แล้วค่ะ
ยกตัวอย่าง …
_ถ้าอยากเลิก ทำไมต้องก้มกราบให้เธอไปจากคุณ / คุณก็ย้ายข้าวของออกมาสิ
_เธอกล่าวหา ว่าคุณไม่รับผิดชอบ ไม่รักแล้วจะไปง่ายๆแบบนี้หรือ
ประโยคเดียวของเธอ คือ โซ่ตรวน ผูกพันธนาการ คุณกับเครื่องทรมานขนาดนี้ คุณก็ยังยอมหรือ ?
ไม่รู้สึกแปลกตัวเองหรือ ? ไม่เคยถามตัวเองหรือ ว่าอ่อนแออะไรเบอร์นั้น ?
คือ หากกลัวคำนี้นัก ก็บอกเธอสิ ว่า ไม่คิดที่จะไม่รับผิดชอบ พร้อมจะดูแลเธอตลอดไป
ตราบใดที่เธอ ทำหน้าที่แฟนที่ดี เลิกนิสัยร้ายๆ แล้วสร้างครอบครัวดีๆด้วยกัน
ทีนี้ก็ร่ายยาว แบบในกระทู้นี่แหละ
ว่าสิ่งที่เธอทำสร้างความกดดันให้คุณขนาดไหน
พร้อมกับยื่นคำขาด หากเธอไม่ปรับตัว คุณเองก็ไม่คิดจะทนอีกต่อไป
เพราะ คุณเอง ก็มีหน้าที่ ที่จะ “ต้องรับผิดชอบ” ต่อความ สุข ทุกข์ ของตนเองเช่นกัน
ขืนทนต่อไป จะเป็นโรคประสาทตายสักวัน
จากนั้น
หากเธอยังไม่สิ้นฤทธิ์ ก็ถือ ว่า เลิกกันโดยปริยาย ไม่ต้องเสียเวลาไปบอกกล่าวซ้ำๆให้มากความ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 67
เราว่าตัวคุณเองก็ไม่น่าจะธรรมดาเช่นกัน
เอาจริงๆ อายุอานามขนาดนี้ค่อนข้างที่จะ
ใช้ชีวิตมาพอสมควรเลยนะคะ
จากประวัติการตั้งกระทู้และตอบกระทู้อื่นๆ
ที่เราไปหาอ่านของคุณมา
จับใจความได้ว่า คุณกับแฟน คบๆ เลิกๆ กันมา 7 ปีกว่า
5ปีที่แล้ว คุณไปง้อแฟนจากแฟนใหม่เขามา
4ปีที่แล้วคุณมีแฟนใหม่แต่เลิก
เราว่ามันก็แปลกเกินไปนะคะ
เอาจริงๆ อายุอานามขนาดนี้ค่อนข้างที่จะ
ใช้ชีวิตมาพอสมควรเลยนะคะ
จากประวัติการตั้งกระทู้และตอบกระทู้อื่นๆ
ที่เราไปหาอ่านของคุณมา
จับใจความได้ว่า คุณกับแฟน คบๆ เลิกๆ กันมา 7 ปีกว่า
5ปีที่แล้ว คุณไปง้อแฟนจากแฟนใหม่เขามา
4ปีที่แล้วคุณมีแฟนใหม่แต่เลิก
เราว่ามันก็แปลกเกินไปนะคะ
แสดงความคิดเห็น
ขอวิธีเลิกกับแฟนหน่อยครับ
เขาบอกว่า คนเราไม่รับผิดชอบ พอไม่รักกันแล้วก็จะไป ง่าย ๆ แบบนี้เหรอ
ทำยังไงก็ไม่ไปครับ
ใช้ชีวิตโคตรยาก
จับผิดทุกอย่าง / พูดความจริงก็บอกว่าโกหก
ไปคุยกับลูกค้าก็ระแวงว่าผมไปมีอะไรกับลูกค้า
ขับรถถึงช้า ก็บอกว่า แอบไปทำอะไรมา
ขับถึงเร็ว ก็บอกว่า เป็นไปไม่ได้ ไปไหนมา
คุยงานอยู่ พอตัดสาย ก็โวย ว่าแอบทำอะไรถึงตัดสาย
กินอิ่มกลับบ้านก็ไม่ได้ คิดว่าไปกินกับใครมา
ประหยัดเงินก็ไม่ได้ หาว่าจะเอาไปใช้กับคนอื่นเหรอ
ไลน์ไม่อ่านใน 10 วิ โทรตาม เป็น 10 Missed Call
ถ้ายังไม่รับอีก ตามถึงออฟฟิศ
วีดีโอคอล ก็แล้ว โทรหาก็แล้ว พิสูจน์ทุกทาง
ก็ไม่เชื่อ บอกว่า มันไม่น่าเป็นไปได้ แล้วก็วีนโวย ตลอดเวลา
ผมหาวิธีอธิบายให้เขาเข้าใจ ความรัก ชีวิต ความไว้วางใจ เป้าหมายในอนาคต
ทำยังไง ก็ไม่เข้าใจ
เคยถามว่า ต้องการอะไรจากการใช้ชีวิตคู่
ก็บอกว่า มันคนละเรื่องกับการที่ผมทำให้ระแวง
(เอาจริงๆ ผมไม่ได้ทำอะไรเลย สาบานได้)
ตอนนี้เสียงาน เสียการ การเงินมีปัญหา เพราะไปรับงานอะไรจากใครไม่ได้เลย
กลับห้อง ต้องตัวติดกัน นั่งทำงานก็ไม่ได้ต้องเรียกมานั่งด้วยกัน
ถ้าห่างกัน ก็ต้องวีดีโอคอลหากัน ตลอด
พิมพ์คอมไปด้วยก็มีคำถาม "คุยอะไรกับใคร"
ผมจะใช้ชีวิตไปยังไงต่อดีครับ มันเสียไปหมดทุกอย่าง จะขอเลิกก็ไม่ยอมอย่างเดียว