มีคนบอกว่า  อาแช ในเรื่อง กระบี่นางพญา แทบเป็นสุดยอดมือกระบี่ในจักรวาลกิมย้ง  หรือเก่งสุด  อาจเก่งกว่าต๊กโก้วคิ้วป่ายเสียอีก  โดยบอกว่า  บุกเข้าไปในกองทัพแคว้นเวียด  แล้วยกหลักว่า  จอมยุทธ์  ยิ่งยุคเก่า  ยิ่งเก่ง
มันจริงหรือครับ  ในเมื่อกองทัพแคว้นเวียด   กองทัพชี่ตัน  และกองทัพมองโกล
ในเมื่อนิยายยึดโยงประวัติศาสตร์  และประวัติศาสตร์มันก็พอจะทราบได้ว่า  ทหารของใคร  ยุคไหน  มีประสิทธิภาพเป็นอย่างไร
-  อาแช  บุกกองทัพแคว้นเวียด  ทหาร  3000 นาย
-  เฉียวฟง  ต้วนอี้  ซีจุ๊  บุกเข้าไปในเพื่อจับตัวแม่ทัพหลวง  ตอนนั้น  ทัพยั้งอยู่  ไม่ได้ตั้งอยู่ในสภาพบุก  มีการเจรจากันอยู่เพื่อโดดเดี่ยวเฉียวฟง  และสร้างความระแวงให้ซ้อง  เฉียวฟง  ก็คำนวณว่า  ถึงนำทหาร (ของต้วนอี้  ซีจุ๊)และชาวยุทธ์ที่มาช่วยเฉียวฟง  อาจประมาณ  300  กว่านาย  ก็ไม่อาจชนะทหารนับหมื่นได้  (จำนวนน่าจะ  100,000 นาย ) ได้
-  เอี้ยก้วย  เมื่ออาศัยการช่วยจากทหาร  300  นาย  บุกฝ่าเข้าสู่ทัพหลวง  ฆ่าแม่ทัพนายกอง  17  นายรวดเดียว  ก่อนเอี้ยก้วยก็หลุดเดี่ยวเข้าไประหว่างทัพหน้ากับทัพหลวง  เพื่อไล่ฆ่าฆ่ามองโกลข่าน  เป็นสภาพการรบตีเมืองเต็มรูปแบบแล้ว  มีกองกำลังรบ  100,000  นาย
สำหรับพฤติการณ์อย่างอาแช  ผมมองว่า  เตี่ยบ้อกี้ก็ถือไม้ไผ่  และพุ่งเข้าไปแบบมังกรในหมู่ทหาร  3000  นายได้  (บรรยายลักษณะการไปการมาของเตี่ยบ้อกี้  คล้าย ๆ ต้วนอี้เหมือนกัน  แต่รายละเอียดความเร็ว  อาจวัดกันไม่ได้ก็ได้  เพราะบางครั้งเตี่ยบ้อกี้  ความเร็วดันดูดรอปลง  เช่น  ตอนไปช่วยจิวจี้เยี๊ยก  ที่กระโดดขึ้น  กระโดดลง  พอไปเทียบกับแม่นางเสื้อเหลืองที่สามารถวัดระยะทางและเวลาได้  เหมือนแม่นางเสื้อเหลืองจะเร็วกว่ามาก)
และสำหรับผม  ทหารมองโกลช่วงยุคนั้น  มันพิชิตทั้งโลกเลยนะครับ   ระหว่างทหารที่รบจนครองแผ่นดินไปทั่ว  กับทหารที่ยืนแบบเฝ้ายาม  มันเท่ากันหริอครับ																															
						 
												
						
					
อาแช เก่งกว่าเฉียวฟง ต้วนอี้ ซีจุ๊ และเอี้ยก้วย จริงหรือครับ
มันจริงหรือครับ ในเมื่อกองทัพแคว้นเวียด กองทัพชี่ตัน และกองทัพมองโกล
ในเมื่อนิยายยึดโยงประวัติศาสตร์ และประวัติศาสตร์มันก็พอจะทราบได้ว่า ทหารของใคร ยุคไหน มีประสิทธิภาพเป็นอย่างไร
- อาแช บุกกองทัพแคว้นเวียด ทหาร 3000 นาย
- เฉียวฟง ต้วนอี้ ซีจุ๊ บุกเข้าไปในเพื่อจับตัวแม่ทัพหลวง ตอนนั้น ทัพยั้งอยู่ ไม่ได้ตั้งอยู่ในสภาพบุก มีการเจรจากันอยู่เพื่อโดดเดี่ยวเฉียวฟง และสร้างความระแวงให้ซ้อง เฉียวฟง ก็คำนวณว่า ถึงนำทหาร (ของต้วนอี้ ซีจุ๊)และชาวยุทธ์ที่มาช่วยเฉียวฟง อาจประมาณ 300 กว่านาย ก็ไม่อาจชนะทหารนับหมื่นได้ (จำนวนน่าจะ 100,000 นาย ) ได้
- เอี้ยก้วย เมื่ออาศัยการช่วยจากทหาร 300 นาย บุกฝ่าเข้าสู่ทัพหลวง ฆ่าแม่ทัพนายกอง 17 นายรวดเดียว ก่อนเอี้ยก้วยก็หลุดเดี่ยวเข้าไประหว่างทัพหน้ากับทัพหลวง เพื่อไล่ฆ่าฆ่ามองโกลข่าน เป็นสภาพการรบตีเมืองเต็มรูปแบบแล้ว มีกองกำลังรบ 100,000 นาย
สำหรับพฤติการณ์อย่างอาแช ผมมองว่า เตี่ยบ้อกี้ก็ถือไม้ไผ่ และพุ่งเข้าไปแบบมังกรในหมู่ทหาร 3000 นายได้ (บรรยายลักษณะการไปการมาของเตี่ยบ้อกี้ คล้าย ๆ ต้วนอี้เหมือนกัน แต่รายละเอียดความเร็ว อาจวัดกันไม่ได้ก็ได้ เพราะบางครั้งเตี่ยบ้อกี้ ความเร็วดันดูดรอปลง เช่น ตอนไปช่วยจิวจี้เยี๊ยก ที่กระโดดขึ้น กระโดดลง พอไปเทียบกับแม่นางเสื้อเหลืองที่สามารถวัดระยะทางและเวลาได้ เหมือนแม่นางเสื้อเหลืองจะเร็วกว่ามาก)
และสำหรับผม ทหารมองโกลช่วงยุคนั้น มันพิชิตทั้งโลกเลยนะครับ ระหว่างทหารที่รบจนครองแผ่นดินไปทั่ว กับทหารที่ยืนแบบเฝ้ายาม มันเท่ากันหริอครับ