อภัยทาน

กระทู้คำถาม

อภัย

# รักครั้งแรก แปลกสุด หวานดูดดื่ม
ช่างปลาบปลื้ม ลืมไม่ได้ คือฝ่ายหญิง
อยู่กับรัก ครั้งสุดท้าย ชายใจจริง
หรือทุกสิ่ง มิใช่ กฎตายตัว

# ก็เพราะรัก แรกใหม่ ครั้งวัยรุ่น
ฉันเขาคุ้น เคยเป็น เพื่อนเล่นหัว
ฉันจริงใจ ใช่เลย มิเคยกลัว
เขาไม่ชัวร์ แต่ฉันชัง เจ็บฝังใจ

# เขาเย้าหยอก ชายเล่น เห็นสนุก
ฉันกลับทุกข์ เสียจน สุดทนไหว
เขามีรัก ล้นเหลือ ไว้เผื่อใคร
สำหรับฉัน เขาไม่ เคยไยดี

#  เมื่อวันวาร  ผ่านมา  หาอีกหน
เราเริ่มต้น  งดงาม  ครั้งสามสี่
ชีวิตใหม่  ใช้เวลา  ปรับท่าที
เขาก็มี  คนใหม่  เพราะไม่พอ

#  เขาเพลิดเพลิน  เดินย่าง  บนทางต่ำ
ยิ่งกระทำ ย้ำยอก  การหลอกล่อ
ชายก็คง   หลงเพลิน  คำเยินยอ
คนขี้ฉ้อ  กว่าวันทอง  หญิงสองใจ

#  สักวันกรรม  ตามตัว  เพราะชั่วโฉด
ฉันครุ่นคิด  การโหด  แล้วโลดใส่
จะสางแค้น  แสนหนัก  มากกว่าใคร
คือการที่  ฉันให้  อภัยเธอ

ครูเปี๊ยก
24 สิงหาคม 2565

ภาพ : พระพุทธเมตตา วัดอุดมธานี พระอารามหลวง นครนายก

แสดงความคิดเห็น

คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ

อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ แต่งกลอน

{room_name}