สวัสดีค่ะ นี้คือกระทู้แรกที่ตั้งเพราะแบบไม่รู้จะหันไปทางไหนดี คือเราคบกับแฟนคนนี้มา 2 ปีจะสามปีแล้วค่ะ แล้วก่อนหน้านี้มีเรื่องที่ทำให้ทะเลาะกันจนไม่คุยกันหลายวัน ทะเลาะ 17 ไม่คุยตั้งแต่ 17 จนถึงวันที่ 22 แล้วคือตั้งแต่วันที่ 17 เขาหายไปเลยแบบอ่านไลน์แต่ไม่ตอบ แล้วก็กลายเป็นไม่อ่านไม่ตอบไปเลย เราก็ตามง้อค่ะ เพราะเราคิดว่าอ่ะ เราผิดจริงๆเลยอยากอธิบายให้เขาฟัง แต่ก็นั้นแหละ เราทำได้แค่รอ จนวันที่ 19 เราไม่สบาย ลางาน เลยทักไปบอกเขาว่า เราลาป่วยนะ ไม่สบาย ทั้งๆที่ตอนนั้นเขาก็ยังไม่อ่านไม่ตอบอยู่ จนเราตรวจโควิดตอนเย็นวันนั้น ผลสรุปคือเราติด ไม่รู้ติดมาจากไหนยังไง เราเลยบอกเขาทิ้งไว้ว่าเราติดโควิดนะ เขาก้ยังไม่อ่านไม่ตอบ แล้วในขณะนั้นคือเราพึ่งเริ่มทำงานใหม่ไม่ถึงเดือน และยังไม่ผ่านโปร เลยไม่อยากหยุด เลยแบบมืดแปดด้าน กลัวหยุดแล้วบอหาว่านู้นนั้นนี้ เราก็อยากคุยกับเขาอยากปรึกษาเขา แต่เขาก็ไม่อ่านไม่ตอบเหมือนเดิม และพ่อกับแม่เราพอรู้ว่าเราติด ก็แยกกันไปอยู่อีกบ้าน สรุปแล้ว เราอยู่ตัวคนเดียวที่บ้าน หาข้าวกินเอง กินยาเอง ไรงี้หมด ในใจเราอยากให้เขาตอบเราบ้าง ถามเราหน่อยว่าเออ เป็นยังไงบ้าง กินไรยัง กินยายัง แค่นี้ก็ยังดี แต่ไม่มีมาเลย พอวันที่ 20 เราก็ยังรอเขาอยุนะ จนกระทั่งตกเย็น เขาทักมาเรื่องๆนึง เราก็ตอบกลับไป พร้อมโทรไปหาเขา แต่เขาไม่รับสาย แล้วตอบกลับมาว่า ยังไม่พร้อมคุย แล้วก็หายไปเลย เราเลยอยากบอกเขาทิ้งไว้อีกรอบว่าเราติดโควิดนะ แต่เขาก็ยังไม่อ่านไม่ตอบเหมือนเดิม จนวันที่ 22 เราก็พิมไปเยอะๆๆ ว่าแบบเออ ทำไมไม่ตอบไม่เป็นห่วงกันบ้างหรอ บลาๆๆ อารมณ์แบบบ่นตัดพ้อน้อยใจว่าหน่อยๆไรงี้ เขาเลยตอบกลับมาประมาณว่า เราเอาแต่โทษเขาไม่ฟังอะไรเลย เอาแต่โทษอยู่ได้ เราจะไปรู้อะไร อารมณ์ประมาณนี้ เราเลยบอกไปว่า แล้วเราจะรู้ได้ไง ว่าเทอมีปัญหาอะไร เพราะเทอไม่บอก แค่มาพูดประโยคนั้นประโยคเดียวแล้วหายไปเลย ไม่มาตอบอีก เราจะรู้ได้ไง ถ้าไม่บอก เขาก็บอก ขอโทษ แล้วจะเคลียร์ปัญหาเขาให้เสร็จ แล้วจะมาคุยด้วย
พอเขาเคลียร์ปัญหาเสร็จ แล้วเราสองคนได้มีโอกาสคุยกัน เลยมีประเด็นประมาณนี้
1.เรื่องที่ทำให้เราไม่ชอบในตัวเขาอย่างนึงคือ เขาเป็นคนปากไว อารมณ์ร้อน แบบเวลาโกรธก็จะขึ้นกูใส่เรา แล้วพูดคำพูดแรงๆใส่ ซึ่งเราไม่ชอบเลย และได้บอกให้แก้ไขเรื่องนี้ไปแล้ว แต่มันก็ยังยาก แล้วเราก็พยายามเข้าใจ แต่บางครั้งมันก็สะเทือนจิตใจเราอ่ะ แบบที่พึ่งโดนล่าสุดก็ประมาณว่า 'เอาอะไรมามั่นใจตัวเอง' อะไรแบบนี้ เรารู้เขากำลังปรับตัว ซึ่งเราก็พยายามที่จะเข้าใจและใจเย็นมากขึ้นเลยกลายเป็นว่า เราก็จะให้เวลาเขาใจเย็นลง อาจจะไม่ใช่ภายในวัน แต่ก็ใช้เวลา1-2วันเลย ซึ่งเราไม่ชอบการทะเลาะกันข้ามคืน เลยเป็นปัญหามนคสพ เราอยู่ตอนนี้ เพราะเวลาทะเลาะกัน จะไม่มีทางจบภายในวันเดียวเลย
2.เราเป็นพวกที่แบบอยากได้รับความใส่ใจ แบบไม่เชิงว่า ต้องการดูแลขนาดนั้นนะ แต่แค่แสดงความเป็นห่วง หรือใส่ใจเราหน่อยแบบคำถาม 'เหนื่อยไหม' 'งานเป็นไงบ้าง' 'กินข้าวยัง' 'กินยายัง' อะไรแบบนี้ มากอดมา แค่ต้องการแบบนี้ แบบเวลาที่เราป่วยก็อยากให้เขาอยู่ด้วย ให้เขาอยู่ข้างๆ แต่มันก็ไม่เคยมีแบบนั้นเลย ถ้าไม่ทะเลาะกันก็อาจจะอยู่ แต่ถ้าทะเลาะกันคือไม่มาเป็นห่วงเราแน่ๆอ่ะ เพราะเขาจะหายไปเลยซึ่งเราก็ไม่อยากให้เขาเป็นแบบนี้เวลาเราป่วยหรือต้องการใครสักคร
3.เขาพูดว่าเราจู้จี้จุกจิกน่ารำคาญ ซึ่งตอนแรกเราได้ยินเราอึ้งมากจนร้องไห้แบบ ร้องไห้จนจะขาดใจเลย เราไม่รู้อะไรทำให้เขารู้สึกแบบนั้น เรารู้ตัวว่าเราอาจจะเป็นคนพิมเยอะ คือก็ถามนะ ถามปกติ ทำไร กินไรยัง กินเยอะไหม เหนื่อยหรือเปล่า แต่อาจจะมีตอนทะเลาะกัน ที่เราชอบทักไปซ้ำๆบ่อยๆเพื่ออธิบายให้เขาเข้าใจ (ไอตรงที่ทักซ้ำๆ มีครั้งนึง เคยทะเลาะกันแล้วเราหายไปแบบประมาณ2ชม. เป็นการทะเลาะกันเมื่อนานมาแล้ว แล้วเขาพูดประมาณว่า ทำไมไม่มาพิมมาตอบให้เหมือนเดิม หายไปไหน ไรงี้ จนเรามีการปรับความเข้าใจกันว่ารอบนึง ว่าไม่จำเป็นที่จะบอกก็ได้ เพราะเขาก็ไม่เคยบอกอะไรเราเลยตอนทะเลาะกัน จนมาทะเลาะกันอีกครั้ง แล้วเขาเป็นคนบอกว่าเราว่า ทะเลาะกันก็ต้องบอกสิ ว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน ทำไมไม่เหมือนเดิม พอเราทำแบบนั้นบ่อยๆมันก็แบบเริ่มจะชิน จนทะเลาะกันจนเราเกือบบอกเลิกเขาไป เราก็เลยบอกไปแบบประมาณว่า เออ เราไม่อยากพิมดยอะๆแบบนั้นแล้ว เราสมเพชตัวเองเวลามาอ่านข้อความที่อธิบายขอร้องอ้อนวอนเทอให้เทอกลับมา แล้วเราก็เลิกไปสักพัก) จนมาครั้งนี้ วันที่ 19,20 เราก็พิมไปเยอะๆ เพื่อบอกหรืออธิบายเหตุผลตอนทะเลาะกันเหมือนเดิม แต่ก็มีตัดพ้อบ้าง จนวันนี้คุยกันเขาบอกว่า รำคาญเรา มัยมีความรู้สึกว่ารำคาญ เขาเป็นมาสักพักแล้วแต่ไม่ได้บอก เพราะเกรงใจเรา เขาบอกว่า รู้ไหมที่คบกับแฟนเก่าได้นาน เพราะแฟนเก่าเขาไม่ได้มาจุกจิก ทำตัวน่ารำคาญแบบเรา มีเวลาว่างก็คุย ไม่ว่างก็ไม่คุย ไม่เห็นก๋ไม่ตอบ เลยคบกันได่นาน เขาบอกมาแบบนี้
แต่สำหรับเรา มุมมองเรา ไอไม่ว่างไม่ตอบ เราเข้าใจ เพราะเราก็มีงานทำ แต่วันๆนึงคุยกันสามประโยค เวลาว่างก็ไม่ตรงกัน เดือนนึงบางครั้งก็ไม่ได้เจอกัน หรือเจอกันแค่เดือนละครั้ง บางครั้งคำพูดเขาอ่ะ พูดเหมือนง่าย แต่พอเราทำจริงๆก็บอกว่าทำไมเปลี่ยนไป เราเปลี่ยนไป แล้วก็มาทะเลาะกันอีก คือเรากลัวสุดๆคือเรื่องการทะเลาะ เราแพนิคทุกครั้งที่ต้องทะเลาะกัน เพราะแต่ละรอบ บางรอบเราก็รับมือไม่ไหว มันเหนื่อยเกินไปอ่ะ เรารักเขานะ รักมากๆ รักจนไม่กล้าตัดเลย พอครั้งนี่เราลองบอกไปว่า ลองเลิกคุยกันไหม เขาก็ตอบกลับมาว่า แล้วแต่ อยากทำอะไรก็ทำ เขาไม่แม้แต่จะยื้อกันเลย แต่พอเขาบอกเลิก เขาเคยบอกเลิกเราหลายครั้งมากๆ เราเป็นฝ่ายยื้อก่อนตลอด แต่จะมีครั้งนึงที่เราอยากเลิกจริงๆ เพราะเหนื่อยมาก ครั้งนั้นเขาเลยยื้อแล้วบอกจะปรับปรุงตัว แต่เราก็ยังไม่เห็นเขาปรับปรุงตัวในสิ่งที่เราบอกไปสักที เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว รักก็รัก เหนื่อยก็เหนื่อย
ปรึกษาค่ะ ทะเลาะกันแล้วโดนแฟนบอกว่าน่ารำคาญ ทำยังไงดีคะ
พอเขาเคลียร์ปัญหาเสร็จ แล้วเราสองคนได้มีโอกาสคุยกัน เลยมีประเด็นประมาณนี้
1.เรื่องที่ทำให้เราไม่ชอบในตัวเขาอย่างนึงคือ เขาเป็นคนปากไว อารมณ์ร้อน แบบเวลาโกรธก็จะขึ้นกูใส่เรา แล้วพูดคำพูดแรงๆใส่ ซึ่งเราไม่ชอบเลย และได้บอกให้แก้ไขเรื่องนี้ไปแล้ว แต่มันก็ยังยาก แล้วเราก็พยายามเข้าใจ แต่บางครั้งมันก็สะเทือนจิตใจเราอ่ะ แบบที่พึ่งโดนล่าสุดก็ประมาณว่า 'เอาอะไรมามั่นใจตัวเอง' อะไรแบบนี้ เรารู้เขากำลังปรับตัว ซึ่งเราก็พยายามที่จะเข้าใจและใจเย็นมากขึ้นเลยกลายเป็นว่า เราก็จะให้เวลาเขาใจเย็นลง อาจจะไม่ใช่ภายในวัน แต่ก็ใช้เวลา1-2วันเลย ซึ่งเราไม่ชอบการทะเลาะกันข้ามคืน เลยเป็นปัญหามนคสพ เราอยู่ตอนนี้ เพราะเวลาทะเลาะกัน จะไม่มีทางจบภายในวันเดียวเลย
2.เราเป็นพวกที่แบบอยากได้รับความใส่ใจ แบบไม่เชิงว่า ต้องการดูแลขนาดนั้นนะ แต่แค่แสดงความเป็นห่วง หรือใส่ใจเราหน่อยแบบคำถาม 'เหนื่อยไหม' 'งานเป็นไงบ้าง' 'กินข้าวยัง' 'กินยายัง' อะไรแบบนี้ มากอดมา แค่ต้องการแบบนี้ แบบเวลาที่เราป่วยก็อยากให้เขาอยู่ด้วย ให้เขาอยู่ข้างๆ แต่มันก็ไม่เคยมีแบบนั้นเลย ถ้าไม่ทะเลาะกันก็อาจจะอยู่ แต่ถ้าทะเลาะกันคือไม่มาเป็นห่วงเราแน่ๆอ่ะ เพราะเขาจะหายไปเลยซึ่งเราก็ไม่อยากให้เขาเป็นแบบนี้เวลาเราป่วยหรือต้องการใครสักคร
3.เขาพูดว่าเราจู้จี้จุกจิกน่ารำคาญ ซึ่งตอนแรกเราได้ยินเราอึ้งมากจนร้องไห้แบบ ร้องไห้จนจะขาดใจเลย เราไม่รู้อะไรทำให้เขารู้สึกแบบนั้น เรารู้ตัวว่าเราอาจจะเป็นคนพิมเยอะ คือก็ถามนะ ถามปกติ ทำไร กินไรยัง กินเยอะไหม เหนื่อยหรือเปล่า แต่อาจจะมีตอนทะเลาะกัน ที่เราชอบทักไปซ้ำๆบ่อยๆเพื่ออธิบายให้เขาเข้าใจ (ไอตรงที่ทักซ้ำๆ มีครั้งนึง เคยทะเลาะกันแล้วเราหายไปแบบประมาณ2ชม. เป็นการทะเลาะกันเมื่อนานมาแล้ว แล้วเขาพูดประมาณว่า ทำไมไม่มาพิมมาตอบให้เหมือนเดิม หายไปไหน ไรงี้ จนเรามีการปรับความเข้าใจกันว่ารอบนึง ว่าไม่จำเป็นที่จะบอกก็ได้ เพราะเขาก็ไม่เคยบอกอะไรเราเลยตอนทะเลาะกัน จนมาทะเลาะกันอีกครั้ง แล้วเขาเป็นคนบอกว่าเราว่า ทะเลาะกันก็ต้องบอกสิ ว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน ทำไมไม่เหมือนเดิม พอเราทำแบบนั้นบ่อยๆมันก็แบบเริ่มจะชิน จนทะเลาะกันจนเราเกือบบอกเลิกเขาไป เราก็เลยบอกไปแบบประมาณว่า เออ เราไม่อยากพิมดยอะๆแบบนั้นแล้ว เราสมเพชตัวเองเวลามาอ่านข้อความที่อธิบายขอร้องอ้อนวอนเทอให้เทอกลับมา แล้วเราก็เลิกไปสักพัก) จนมาครั้งนี้ วันที่ 19,20 เราก็พิมไปเยอะๆ เพื่อบอกหรืออธิบายเหตุผลตอนทะเลาะกันเหมือนเดิม แต่ก็มีตัดพ้อบ้าง จนวันนี้คุยกันเขาบอกว่า รำคาญเรา มัยมีความรู้สึกว่ารำคาญ เขาเป็นมาสักพักแล้วแต่ไม่ได้บอก เพราะเกรงใจเรา เขาบอกว่า รู้ไหมที่คบกับแฟนเก่าได้นาน เพราะแฟนเก่าเขาไม่ได้มาจุกจิก ทำตัวน่ารำคาญแบบเรา มีเวลาว่างก็คุย ไม่ว่างก็ไม่คุย ไม่เห็นก๋ไม่ตอบ เลยคบกันได่นาน เขาบอกมาแบบนี้
แต่สำหรับเรา มุมมองเรา ไอไม่ว่างไม่ตอบ เราเข้าใจ เพราะเราก็มีงานทำ แต่วันๆนึงคุยกันสามประโยค เวลาว่างก็ไม่ตรงกัน เดือนนึงบางครั้งก็ไม่ได้เจอกัน หรือเจอกันแค่เดือนละครั้ง บางครั้งคำพูดเขาอ่ะ พูดเหมือนง่าย แต่พอเราทำจริงๆก็บอกว่าทำไมเปลี่ยนไป เราเปลี่ยนไป แล้วก็มาทะเลาะกันอีก คือเรากลัวสุดๆคือเรื่องการทะเลาะ เราแพนิคทุกครั้งที่ต้องทะเลาะกัน เพราะแต่ละรอบ บางรอบเราก็รับมือไม่ไหว มันเหนื่อยเกินไปอ่ะ เรารักเขานะ รักมากๆ รักจนไม่กล้าตัดเลย พอครั้งนี่เราลองบอกไปว่า ลองเลิกคุยกันไหม เขาก็ตอบกลับมาว่า แล้วแต่ อยากทำอะไรก็ทำ เขาไม่แม้แต่จะยื้อกันเลย แต่พอเขาบอกเลิก เขาเคยบอกเลิกเราหลายครั้งมากๆ เราเป็นฝ่ายยื้อก่อนตลอด แต่จะมีครั้งนึงที่เราอยากเลิกจริงๆ เพราะเหนื่อยมาก ครั้งนั้นเขาเลยยื้อแล้วบอกจะปรับปรุงตัว แต่เราก็ยังไม่เห็นเขาปรับปรุงตัวในสิ่งที่เราบอกไปสักที เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว รักก็รัก เหนื่อยก็เหนื่อย