ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่ารีวิวเป็นรีวิวที่เราใช้บริการเองไม่มีสปอนเซอร์ และเป็นรีวิวที่จากประสบการณ์ส่วนตัวของเราเองนะคะ

แชร์ประสบการณ์ผ่าคลอดลูกครั้งแรกในชีวิต ยาวหน่อยแต่เผื่อใครกำลังจะคลอดลูกจะได้รู้ว่าการผ่าคลอดไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด

ต้องบอกก่อนเลยว่าส่วนตัวเป็นคนกลัวพวกห้องผ่าตัดของ รพ. มาก พอใกล้คลอดยิ่งกลัวและกังวลสุดๆกลัวไปต่างๆนาๆ จนคุณสามีและครอบครัวต้องปลอบใจกันหลายครั้ง

การฝากท้องและคลอดครั้งนี้เราเลือก รพ. พญาไท3. กับคุณหมอสุวิทย์ คุณหมอน่ารักมาก ใจดี และใจเย็นด้วย ถามเยอะๆคุณหมอไม่มีท่าทีรำคาญ ให้ความรู้และคำนวนอะไรให้แม่นยำ แนะนำเลยนะคะ คุณหมอโอเคมาก

มาถึงวันคลอด กำหนดคลอดประมาณ 9.30 น. 
คุณหมอให้มานอนรอที่ รพ. ก่อน 1 คืน เพื่อเตรียมตัว
6.00 น. คุณพยาบาลเข้ามาทำความสะอาดร่างกายให้ สวนขับถ่าย และแปะยาชาที่หลังเพื่อเตรียมบล๊อกหลัง

9.00 น. รถเข็นมารับไปห้องผ่าตัด ใจตุ๊บๆต่อมๆละ คุณสามีคอยอยู่ข้างๆตลอดเพราะรู้ว่าเรากลัวมาก
พอมาถึงห้องคลอดคุณพยาบาลเอายาฆ่าเชื้อมาใส่สายน้ำเกลือให้ และนี่คือครั้งแรกที่รู้ว่าแพ้ยาตัวนี้ เพราะว่าอยู่มีอีการคันหน้าคันตาและเหมือนหายใจไม่สะดวกเลยรีบบอกคุณพยาบาลไป

สักพักก็ถูกเข็นเข้าห้องคลอด ทางวิสัญญีแพทย์ ทำการบล๊อกหลังโดยให้เรานอนก้มนิดหน่อย ตอนแทงเข็มเข้าไปคือแทบไม่รู้สึกเลย อาจจะเพราะยาชาที่แปะหลังไว้ แต่ตอนคุณหมอเดินยาจะรู้สึกอุ่นๆจากใต้อกลงไปที่ขา แล้วก็ชาทันที พร้อมกับมีอาการหายใจไม่ทั่วท้องแป้ปนึงแล้วก็หาย

ช่วงเวลาที่รอคุณหมอเข้ามา ทีมแพทย์น่ารักทุกคน ชวนคุยตลอดเลย จึงทำให้รู้สึกผ่อนคลาย ไม่กังวลมากค่ะ

ถึงเวลาผ่าคุณหมอสุวิทย์เข้ามาชวนคุยนั่นนี่ถามตลอดเจ็บมั้ย รู้สึกอะไรมั้ย จะผ่าแล้วเรียกคุณพ่อเข้าห้องได้เลย 

พอคุณสามีเดินเข้าห้องมา คุณหมอก็บอกว่าจะผ่าแล้วนะคุณแม่ ซึ่งเราไม่รู้สึกอะไรเลย แล้วคุณหมอก็บอกอีกว่าต้องดันตัวเด็กลงมาแล้วนะ จะเจ็บนิดหน่อยนะคุณแม่ 

แต่เอาเข้าจริงคือไม่เจ็บเลยนะ มีแค่หายใจไม่ออกช่วงที่คุณหมอกดตัวน้องลงมา เพราะน่าจะต้องดันแรงรู้สึกเลยว่าเตียงโยกหน่อย 

แล้วตัวเล็กก็ออกมา คุณหมอบอกเวลา บอกเพศ พร้อมเสียงร้องของเด็กน้อย วินาทีนั้นร้องไห้เลย ความกลัวไม่มีเหลืออยู่เลย มีแต่ความดีใจที่ได้ยินเสียงลูกตัวเอง 
คุณพยาบาลเอาน้องมาให้เห็นว่าน้องเป็นผู้ชายนะคะ ใส่ชื่อนามสกุลถูกต้องนะคะ แล้วเอาน้องมาถ่ายรูป ถ่ายเสร็จก็พาน้องออกไปพร้อมให้คุณพ่อเดินตามน้องไป
แล้วเราก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย มารู้ตัวอีกทีคืออยู่ในห้องพักฟื้นแล้ว ซึ่งงงนิดๆว่าหลับไปตอนไหน😁

อยู่ห้องพักฟื้นสักพักทางคุณพยาบาลก็เดินมาบอกว่าพอขึ้นห้องแล้วพยายามขยับขาไว้นะ ยืดๆเหยียดๆไว้ได้เลยที่หายชา พอหายชาเราก็ทำตามที่เค้าบอก พยายามพลิกตัวเพราะจะได้ไม่เป็นพังผืด แล้วจะได้ฟื้นตัวไว

พอยาชาหมดแล้วก็คิดว่าจะเจ็บแผลมาก กลับไม่เลย แผลไม่เจ็บเลยแต่มีอาการปวดที่มดลูกมากกว่า ที่รู้ว่าปวดมดลูกเพราะคุณหมอมาเยี่ยมแล้วถามว่าเจ็บจรงไหนมั้ย เราก็ชี้ว่าเจ็บตรงนี้ คุณหมอบอกว่านี่คือมดลูกจะมีอาการปวด1-2 วันแล้วจะหาย ซึ่งก็หายจริงๆ

เข้าวันที่ 2 พอคุณพยาบาลมาถอดสายปัสสาวะเราก็ลุกเดินเลยเพราะอยากฟื้นตัวไว ถามว่าเจ็บแผลมั้ย คือไม่เจ็บเท่าไหร่ มันคือตึงๆมากกว่า พยายามเดินนิดๆหน่อยในห้อง เดินเข้าห้องน้ำ ประมาณนี้

สุดท้ายการผ่าคลอดเป็นไปได้ด้วยดี ไม่มีอาการแทรกซ้อนที่เค้าว่าๆกันว่า บล๊อกหลังเจ็บ ผ่าคลอดเจ็บ ยาชาหมดฤทธิ์เจ็บ สำหรับเราคือไม่เลย ชิวมาก อาจเป็นเพราะทีมคุณหมอที่ดีและมีความชำนาญด้วย แนะนำนะคะคุณหมอสุวิทย์ เก่งจริง ยอมรับเลยประทับใจมาก

สำหรับคุณแม่ที่กลัวการคลอดลูกแบบเรา คือจะบอกว่าจริงๆแล้วไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดเลยค่ะ 

ส่วนค่าใช่จ่ายทั้งหมดคิดเป็นตัวเลขกลมๆจะอยู่ที่ 90,000 บาทนะคะ

เราหวังว่ากระทู้ของเราจะช่วยให้แม่ๆมือใหม่ได้เห็นภาพและคลายกังวลกันบ้างนะคะ... ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันค่าา