คิดเห็นอย่างไรกับคนที่ชอบลงทุนกับชีวิตตัวเองคะ

สวัสดีค่ะ จขกท.เองอายุ 18 ปี เราเป็นคนชอบลงทุนกับชีวิตตัวเองมากๆ แบบว่าอะไรที่จะพาให้เราไปสู่ความสำเร็จได้เราก็จะลงทุนกับมันเต็มที่ทั้งแรงกายและแรงใจ อีกทั้งเราก็มีพ่อแม่ที่ซัพพอรต์เราเต็มที่ แต่เราเป็นคนที่แคร์คำพูดคนรอบข้างแคร์สายตาคนอื่นน่ะค่ะ แบบว่าจขกท.ชอบซื้อหนังสือมาอ่าน เงินเก็บของเราจะหมดไปกับพวกหนังสือจรรโลงใจ อย่างเช่นเรื่อง แด่เธอผู้เจ็บปวดกับการเรียน,โคโนะ เก็นโตะ ราชาสมองเพชร,คิดแบบยิวทำแบบญี่ปุ่น ที่มันเป็นหนังสือแนะแนวเรื่องเรียนอะไรแบบนี้อะค่ะ แล้วก็พวกแบบฝึกหัดต่างๆ เราจะหมดเงินไปกับอะไรพวกนี้เยอะแต่ซื้อแล้วมันสบายใจเรา แล้วเราได้ประโยชน์ด้วย ซึ่งมันก็จะมีคนบางกลุ่มที่มาพูดใส่เราว่าตัวเขาเองยังไม่เสียเงินซื้อหนังสืออะไรแบบนี้อ่านเหมือนเรา เขายังรู้เลยว่าหนังสือเล่มไหนใช้อะไรพูดถึงอะไรบ้างประมาณนี้อะค่ะ เกทับเรา อีกอย่างเราเป็นคนที่ถ้ารู้ว่าตัวเองด้อยตรงไหนเราจะไปหาซื้อหนังสือมาอ่านหรือไปลงเรียนพิเศษ คนรอบข้างเราก็มาบอกว่าเราเวอร์ไรประมาณนี้อะค่ะ แล้วยิ่งช่วงม.6ต้องติวเข้ามหาลัย จขกท.อยากเข้าจุฬามากๆ แต่เป็นเด็กต่างจังหวัด อยู่ในอำเภอเลยอะค่ะ แล้วเราอ่อนคณิตมากๆแต่เราแม่นภาษา คณะที่อยากเข้าก็ใช้เปอร์เซ็นต์คณิตมากกว่าภาษาอีก  ก็อยากเก่งขึ้นไปเราเลยเจอคอรส์เรียนออนไลน์ ที่มีทั้งคณิตและอังกฤษรวมกัน 12 คอรส์ 6 เดือน ซึ่งราคา5000 บาทแม่เราออกให้ เราเรียนแล้วเราชอบมากๆ เราไปลองสอบสนามจำลองแล้วเราทำได้ พอจะหมดอายุคอรส์เราจะต่ออายุคอรส์อีก 6 เดือน 3000 บาท ด้วยเงินเก็บก้อนสุดท้ายของเราเอง เราเลือกจะไปลงทุนกับการเรียนพิเศษตรงนี้ พวกเพื่อนๆในกลุ่มก็พูดเหน็บแนมพูดว่าเราเวอร์อย่างนู้นอย่างนี้ พ่อแม่มันไม่ให้มันมาเรียนอะไรแบบนี้หรอก แล้วพวกมันยังมีหน้ามาขอเรียนฟรีกับเราอีก เรารู้เจตนาเขานะคะ แต่เราเป็นคนคิดมาก แล้วเราก็จะเก็บมาคิดตลอดเลยว่าหรือเราลงทุนให้ตัวเองเยอะไป  ซึ่งไม่เพียงแต่เรื่องการเรียน จขกท.เป็นคนที่มีความสามารทางด้านภาษา การแสดง การเต้น การรำ (เราไม่ได้เข้างข้างตัวเองนะคะ แต่เราถูกเลือกให้ไปแข่งและขึ้นโชว์ของโรงเรียนบ่อย) เวลามีอะไรแบบนี้เราก็จะจัดเต็มทั้งหน้าผมชุดตลอดเลยค่ะ แต่เรื่องการแต่งตัวอะไรแบบนี้แม่จะเป็นคนซื้อจัดการอะไรให้นะคะ ซึ่งก็จะเต็มมากๆ เด่นมากๆ เราก็จะโดนเพื่อนๆพูดใส่ตลอดเลยว่าลงทุนเนาะ อะไรแบบนี้ค่ะ ซึ่งมันทำให้เราคิดมากน่ะค่ะ

เราจึงอยากถามว่า
1.การลงทุนให้ตัวเองแบบนี้มันแปลกไหมคะ ? 
2.ในสายตาของผู้ใหญ่ ของคนที่มีลูก เด็กแบบเราเป็นภาระพ่อแม่มั้ยคะ?
(พ่อกับแม่เราไม่เคยด่าเราเรื่องไปเรียนพิเศษอะไรพวกนี้เลย อาจจะมีพูดบ้างว่าหมดกับลูกไปเยอะนะเนี่ย ทำให้ได้ได้นะลูก แต่ก็ไม่เคยห้ามถ้าจะเรียนอะไร ทำให้เราคิดมากว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่เขาจะลำบากรึเปล่าที่มีลูกแบบเรา แล้วก็ฟังจากพวกเพื่อนมันพูดมาด้วยว่าพ่อแม่มันไม่ให้มันมาเรียนอะไรแบบนี้หรอก คนแถวบ้านก็พูดประมาณว่าพ่อแม่หมดกับเราไปเยอะ เขายังไม่ให้ลูกเขาเท่านี้เลยค่ะ)