รู้สึกดีและกลับมายิ้มได้แบบมีความสุขอีกครั้งกับอีกคนที่ไม่ใช่แฟนค่ะ

จากเรื่องเมื่อปีที่แล้วเลยค่ะ กับคนนั้นเรายังไม่เลิกกันแบบเด็ดขาด เลยตัดสินใจแยกกันอยู่เพื่อดูใจทั้งคู่ว่าต้องการกันไหม หนูให้เขาไปทำงานที่เกาหลีค่ะ แต่หนูอยู่ที่ไทย หนูอยากให้เขารับผิดชอบตัวเองและปรับปรุงตัว แต่หลังๆมาไม่ค่อยได้คุยกัน และเป็นช่วงหนูรู้จักใครอีกคน ก็คุยกันมาระยะนึง คุยกันเหมือนเพื่อน เหมือนพี่น้อง แต่เขาตลก ทำให้หนูยิ้ม (เขารู้เรื่องราวของหนูกับแฟนนะคะว่าห่างกัน แยกย้ายกัน) กับพี่คนนี้ เจอกัน2 ครั้งค่ะ เค้าก็นิสัยดีนะคะ ให้เกียติกัน เขามารับที่บ้านเพื่อไปนั่งคุยกันหาอะไรกินที่วัดค่ะ เข้าเป็นคน ตลก ชอบทำให้ยิ้ม ทำให้รู้สึกดี มีความเป็นผู้ใหญ่ ผู้นำ ชอบชวนคุยเรื่องสร้างธุระกิจ แบบ(หนูเปิดร้านอาหารสิ พี่ว่าดีนะ พี่ช่วยหาสถานที่ แนะนำธุระกิจหลายๆช่องทาง) เขาดู ค่อนข้างขยัน ทำงานเก่ง ความรู้รอบด้าน ช่วยเหลือในข้อคิดต่างๆ เขาอายุมากกว่าหนู 5 ปี เขาชอบบอกไม่อยากให้หนูเศร้า เครียดเศร้ามานานมากแล้ว มันเลยทำให้หนูเริ่มรู้สึกดี แบบอยากคุยทุกวัน อยากเจอ อยากคุยอีก หนูชอบคุยกับเขาเรื่องงาน ธุระกิจ คุยได้ไม่เบื่อเลย ชอบฟังว่าเขาทำอะไร ลงทุนเท่าไหร่ ได้กำไรยังไง และชอบที่เขาตลก กวนๆ มันดูน่ารัก และพาหนูขำไปด้วย แต่......หนูกลัวใจตัวเองว่าจะไปหลงรักเขา แต่คนนี้ก็ยังไม่เด็ดขาด แต่ก่อนหน้าที่จะเจอพี่เขา หนูก็บอกเลิกนะคะ แต่เขาไม่เลิก เขาบอกขอเวลา ปีหน้าจะแต่งกัน แต่ขนาดเขาไปทำงานเกาหลี ก็เปลี่ยนงานเป็นว่าเล่น พูดได้เลยว่าเปลี่ยนงานทุกเดือน ตรงนั้นเหนื่อยตรงนี้ ตรงนี้เหนื่อยตรงนั้น อยากกลับบ้าน บลาๆๆๆๆ ซึ่งหนูไม่เห็นช่องทางประสบความสำเร็จเลย หนูไม่รู้ว่าหนูต้องการอะไร หนูรู้ตัวว่าหนูผิดที่เป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่รู้ควรเอายังไง พี่ๆจะว่าหนูก็ได้นะคะ ยอมรับทุกความคิดเห็นค่ะ 🙏🏻