ตอนนี้เราอายุ14ย่างเข้า15ปี เราแค่อยากมีอิสระจากครอบครัวเรารู้ว่าพวกท่านเป็นห่วงเรามากแต่ตอนนี้เราจะอายุเข้า15แล้วพวกท่านก็ยังไม่ให้เรานอนคนเดียวเราอึดอัดมากเราแค่อยากมีอิสระแบบคนอื่น เรามันจะชอบโดนยายบ่นยายเราชอบทำอะไรไม่รู้อยู่คนเดียวแล้วเอามาบ่นเรา ถ้าเราตอบโต้ยายไปยายก็จะเอาไปบอกแม่ทั้งๆที่เราไม่ผิดเรามักจะโดนต่อว่าในครอบครัวว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร เขาชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับบ้านอื่นเรารู้ว่าเขาอยากให้เราเอาเป็นตัวอย่าง แต่เราเป็นของเราแบบนี้จะเป็นเหมือนเขาก็ไม่ได้ทำไมเขาถึงชอบเปรียบเทียบคะ หนูรู่ว่าคนอื่นเจอหนักกว่านี้แต่หนูมีปัญหาเคลียดกับการเรียนด้วยหนูแค่อยากมีเวลาพักผ่อน อยากทำอะไรเหมือนเด็กๆทั่วไปที่เขาทำกัน เขาชอบบอกว่าเลี้ยงมาจนโตทำไมถึงไม่สำนึกบุญคุณ เราทำทุกอย่างที่ทดแทนบุญคุณค่ะแต่เขาก็บอกว่าเราเป็นลูกอกตัญญูเพราะตอนเด็กๆเราอยู่กับย่าอีกจังหวัดหนึ่ง พอพ่อเราเสียแม่เลยพาเรามาอยู่กับยายที่นั้เราเลยไม่คุ้นชินกับพวกท่าน เราเคยเคลียดเรื่องในครอบครัวจนโทรบอกย่าว่าเราไม่ไหวกับที่นี้แล้ว ย่าเราก็บอกให้อดทนรอเรียนจบแล้วค่อยมาอยู่กับย่าเราโดนด่าทอต่างๆจนเราเริ่มไม่ไหวเลยเก็บเสื้อผ้าย้ายไปอยู่กับย่า
แต่เขาก็ไม่ให้เราไป เราโดนด่าทอตั้งแต่เราย้ายมาตอนอนุบาล3รวมๆแล้ว10กว่าปี เรารู้ค่ะว่าเราเป็นเด็กเก็บกดค่อนข้างมีปัญหาเราเคยคุยกับพวกท่านเเล้วค่ะแต่ก็ไม่เป็นผลเขาใช้แต่อารมณ์อย่างเพอดียวเลยพวกท่านไม่ฟังเราเลยว่าเราเป็นแบบนั้นแบบนี้ เราควรทำยังไงดีคะ *รบกวนเม้นแบบสุภาพไม่เอาสนุกปากเพราะเราไม่ได้สนุกด้วย*
*ที่เราไม่เคลียกันเพราะเราเคลียกันแล้วไม่เป็นผลเลยเอามาตั้งกระทู้นี้คะ*