คือ ตามหัวเรื่องเลยค่ะ ช่วงนี้เรามีเรื่องเครียดอยู่แล้วมันดูถ้าจะถามครอบครัวไปก็คิดว่าจะได้คำตอบไม่ตรงคำถาม เลยตัดสินในมาถามในนี้ค่ะ ตอนนี้เราอยู่ชั้นม.6 ซึ่งแน่นอนค่ะว่าปีที่แล้วเราไม่ได้ไปโรงเรียน ได้ไปก็แค่ช่วงแรกค่ะ ซึ่งพอเราขึ้นมา.5 มา มันก็ต้องตามมาด้วยกีฬาสี ซึ่งก็ ไม่ได้ทำอะไรค่ะได้แค่ช่วงแรกก็เรียนออนไลน์เลย แล้วพอปีนี้ เราเป็นพี่ม.5 ก็เลยคิดไว้ค่ะว่าจะช่วยน้องเขาเท่าที่ทำได้ เพราะตัวเองก็เป็นเด็กสายกิจกรรมอยู่และตัวเราเองก็เป็นคนสนิดกับคนอื่นกับเด็กง่ายค่ะ ช่วงแรกๆ ก็ไปด้วยกันดีค่ะ แต่พอมาตอนนี้ รู้สึกปัญหาเยอะมากเลยค่ะ แล้วด้วยที่เราไม่อยากให้น้องๆ เขาเครียด เราเลยบอกว่ามีปัญหาอะไรก็มาถามได้เลย ช่วยๆกัน แต่ตอนนี้กลายเป็นมีปัญหาหลายๆ อย่าง แต่ที่ใหญ่สุดตอนนี้คือ เพื่อนในห้องเราทะเลาะกับน้องค่ะ
แต่ไม่ใช่ว่าน้องผิดหรือเพื่อนในห้องนะคะ มันก็ผิดทั้งสองฝ่าย แต่ด้วยความที่ว่าเพื่อนในห้องเรา คือความคิดไม่ตรงกับน้องค่ะ ที่จริงเราก็ไม่ควรยุ่งอะไรเยอะค่ะ น้องเขาต้องทำเอง แต่เราก็อาสาไปค่ะ ก็คิดไว้ตอนแรกอยู่แล้วว่าเพื่อนในห้องจะช่วยไม่ช่วยก็ได้ แต่เราขอด่าในนี้เลยค่ะ คือ เพื่อนในห้องเรามันเป็นพวกชอบพูดไม่คิดคะ ชอบประชด แล้วน้องม.5 ด้วยความว่าเป็นเด็กจึงอาจจะพูดอะไรไม่มันคิดก็ได้ ถ้าคนที่โดนพูดใส่เป็นเรา เราตะไม่ว่าอะไรน้องค่ะ เพราะดูไปก็ทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้ในห้องจึงเหมือนแบ่งเป็นสองฝ่ายค่ะ แล้วเราเป็นคนที่ค่อยสื่อสารกับน้องเขา และอยู่คนละฝ่าย ตอนนี้เลยเครียดมากค่ะ เพราะด้วยที่ว่าเป็นปีสุดท้าย เราอยากให้ทั้งห้องมีส่วนร่วม แต่ในห้องกลับเหมือนไม่เต็มใจ และไม่ยอมเปิดรับอะไรเลย มันเลยเป็นจุดที่เราโมโหมากค่ะ แต่เราก็เคยโดนทั้งห้องรุ่มมาก่อนหน้านี้ตอนม.4 ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ได้ค่ะ เพราะกว่าจะจบมันยังต้องมีคนอื่นในการผ่านไปให้ได้อยู่ เราเลยเป็นน้ำคอยรองรับมาตลอด แต่คิดว่าปีนี้เราอยากเป็นค่ะ อยากรองเถียงกลับไปบ้าง แต่ก็ยังเหมือนจะยังไม่กล้าสักที แล้วตอนนี้เราดันมารู้ที่หลังมาว่า เราเป็นเรื่องและใส่ใจเรื่องที่อยากจะทำมาก็ไป จากเพื่อนที่เราสนิดค่ะ เจ้าตัวแทบจะไปเป็นจิตแพทย์ได้เลย 55555 ตอนนี้เราเลยคิดว่า ควรปล่อยเรื่องพวกนี้ให้น้องเขาจัดการให้หมดเลยดีไหมคะ เพื่อนเราก็บอกมาแบบนี้ค่ะ แต่เรายังลังเล คิดว่าปล่อยไปตอนนี้รู้สึกเหมือนทิ้งความหวังที่น้องพึ่งไว้กับเราค่ะ
ถ้าใครมาได้ขนาดนี้แล้วไม่ใครก็ขอบคุณมากค่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองเขียนวนเหมือนกัน ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นล่วงหน้านะคะ
มีเรื่องเครียดอยากระบายกับสอบถามค่ะ
แต่ไม่ใช่ว่าน้องผิดหรือเพื่อนในห้องนะคะ มันก็ผิดทั้งสองฝ่าย แต่ด้วยความที่ว่าเพื่อนในห้องเรา คือความคิดไม่ตรงกับน้องค่ะ ที่จริงเราก็ไม่ควรยุ่งอะไรเยอะค่ะ น้องเขาต้องทำเอง แต่เราก็อาสาไปค่ะ ก็คิดไว้ตอนแรกอยู่แล้วว่าเพื่อนในห้องจะช่วยไม่ช่วยก็ได้ แต่เราขอด่าในนี้เลยค่ะ คือ เพื่อนในห้องเรามันเป็นพวกชอบพูดไม่คิดคะ ชอบประชด แล้วน้องม.5 ด้วยความว่าเป็นเด็กจึงอาจจะพูดอะไรไม่มันคิดก็ได้ ถ้าคนที่โดนพูดใส่เป็นเรา เราตะไม่ว่าอะไรน้องค่ะ เพราะดูไปก็ทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้ในห้องจึงเหมือนแบ่งเป็นสองฝ่ายค่ะ แล้วเราเป็นคนที่ค่อยสื่อสารกับน้องเขา และอยู่คนละฝ่าย ตอนนี้เลยเครียดมากค่ะ เพราะด้วยที่ว่าเป็นปีสุดท้าย เราอยากให้ทั้งห้องมีส่วนร่วม แต่ในห้องกลับเหมือนไม่เต็มใจ และไม่ยอมเปิดรับอะไรเลย มันเลยเป็นจุดที่เราโมโหมากค่ะ แต่เราก็เคยโดนทั้งห้องรุ่มมาก่อนหน้านี้ตอนม.4 ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ได้ค่ะ เพราะกว่าจะจบมันยังต้องมีคนอื่นในการผ่านไปให้ได้อยู่ เราเลยเป็นน้ำคอยรองรับมาตลอด แต่คิดว่าปีนี้เราอยากเป็นค่ะ อยากรองเถียงกลับไปบ้าง แต่ก็ยังเหมือนจะยังไม่กล้าสักที แล้วตอนนี้เราดันมารู้ที่หลังมาว่า เราเป็นเรื่องและใส่ใจเรื่องที่อยากจะทำมาก็ไป จากเพื่อนที่เราสนิดค่ะ เจ้าตัวแทบจะไปเป็นจิตแพทย์ได้เลย 55555 ตอนนี้เราเลยคิดว่า ควรปล่อยเรื่องพวกนี้ให้น้องเขาจัดการให้หมดเลยดีไหมคะ เพื่อนเราก็บอกมาแบบนี้ค่ะ แต่เรายังลังเล คิดว่าปล่อยไปตอนนี้รู้สึกเหมือนทิ้งความหวังที่น้องพึ่งไว้กับเราค่ะ
ถ้าใครมาได้ขนาดนี้แล้วไม่ใครก็ขอบคุณมากค่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองเขียนวนเหมือนกัน ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นล่วงหน้านะคะ