คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
สวัสดีอีกวันนึง ที่ผมกับคุณผ่านมันมาได้ ความรักผมว่าจะรักมากขนาดไหนถ้าเวลาที่รักกันไม่นานมากนัก ผมว่าเวลาลืมก็นานไม่เสียเปรียบกับตอนรักกันนะครับ แต่สิ่งที่ทำให้ลืมยากยังอาลัยอาวรณ์กับเขาอยู่คือความผูกพันที่มีต่อกัน เวลาที่ผูกพันกันมากเท่าไร มันจะจดจำทถกรายละเอียดไว้ในความทรงจำ ไม่ว่าเราจะทำอะไรที่เราเคยทำร่วมกับเขามันจะต้องแว๊บเข้ามาในความคิดเราทุกอย่าง เป็นสาเหตุที่เราติดอยู่ตรงนี้ พอคิดแล้วมันก็เจ็บช้ำอยู่วนเวียนซ้ำๆอยู่แบบนี้ แต่ผมเชื่อไม่ว่าเขาหรือเราต้องรู้สึกแบบนี้ทุกคน แต่สำเราเขาไม่เป็นอะไรมากเพราะเขามีสิ่งที่ไปทดแทนเราอยู่เหมือนเขาไม่ได้ขาดอะไรทำให้เขาดูเหมือนไม่เป็นอะไรเลยซึ่งต่างจากเรา แต่ลึกผมมั่นใจว่าเขาต้องรู้สึกเหมือนเราบ้างแน่นอน เดี๋ยวมันก็ผ่านไปครับ อดทนอีกสักหน่อยนึง สำหรับผมจะผ่านไปนานแค่ไหน ผมบอกได้เลยครับ ใจผมไม่เคยดำกับเขา แต่ผมก็จำไม่เคยลืมเช่นกันครับ วันนึงฟ้าคงจะเห็นใจเราบ้างครับ🤭🤫😁
แสดงความคิดเห็น
ทำไมเวลาแห่งความเศร้ามันถึงยาวนาน
แต่ทำไมเวลาแห่งความทุกข์ เราเหมือนรู้สึกว่ามันพึ่งเกิดเมื่อวานเอง
เหมือนเราพึ่งโดนบอกเลิกเมื่อวาน มันวนเวียนอยู่แบบนี้ 17 วันแล้ว
เราไม่พยายามลืมเค้านะ เราจะเก็บเค้าไว้เป็นความทรงจำดีๆ
แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมช่วงเวลาที่แสนเศร้านั้น มันยังวนเวียนในหัวเราเยอะขนาดนั้น
เราเหมือนกำลังหลอกตัวเอง ไม่ยอมรับความจริงอยู่หรือเปล่านะ บางทีก้อสับสนกับตัวเองเหมือนกัน
หรือเรายังมีอะไรติดค้างในใจ เราโดนบอกเลิกโดยเราไม่รู้เรยว่าเรามันแย่ เรามันไม่ดีตรงไหนหรือเปล่า
หรือเรามีสิ่งที่อยากจะทำแต่ไม่ได้หรือเปล่านะ อยากคุยกับเค้าแบบจิงจัง แต่มันก้อไม่มีโอกาสแล้ว
คนรอบตัวบอกว่าเราสมควรพอได้แล้ว แต่ใครจะรู้ ก้อคนมันรักไปแล้ว จะครึ่งปี 1ปี 2ปี เราก้อรอได้
เราแค่อยากเจอเค้าสักครั้ง หลังจากไปต่อไม่ได้แล้ว เรามันโง่ป่าวไม่รู้นะ
การรักใครสักคนตั้งแต่แรกเจอ มันทำให้เราจำเค้าตลอดกาล มันน่ากลัวสำหรับการจากลาจิงๆ
อยากหลับ แล้วไม่อยากตื่น😭