ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ?

เราฝึกภาวนา โดยการนั่งดูตัวเองหายใจ และดูการเคลื่อนไหวของกายและใจในชีวิตประจำวัน
มีวันหนึ่งได้พบสภาวะที่ไม่เข้าใจ คือ เรานั่งดูตัวเองหายใจ และอยู่ดีๆ ลมหายใจกับร่างกายเรามันแยกจากกันโดยสิ้นเชิง
คือมันเหมือน ร่างที่นั่งหายใจนั้นไม่ใช่เรา  เราเป็นผู้ดูร่างกายนั้นนั่งหายใจเข้าออก
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น 4 ครั้งติดต่อกัน  แล้วก็หายไปเลย  ไม่เกิดขึ้นอีก
ทุกครั้งที่นั่งภาวนา  เราจะนั่งแบบไม่คาดหมาย ไม่คาดหวังอะไร ทำไปเรื่อยๆ มันจะเป็นไงก็แค่รู้ว่ามันเป็นงั้น
นี่ผ่านมาหลายเดือนแล้ว ก็ยังไม่เจอสภาวะแบบนั้นอีก
เลยสงสัยว่าทำไมโผล่มาแปบๆแล้วหายไปเลย  ท่านใด เคยเจอแบบนี้บ้างมั้ยคะ