ผิดมากมั้ยที่เกลียดตัวเองจนอยากหายไป

ผมตอน ม.3อยู่ในสังคมที่ซุบซิบนินทาเป็นเรื่องปกติทุกๆวันผมจะได้ฟังคนนินทากันไปมา ผมยอมรับว่านิสัยของผมตอนนั้นเเย่มาก ผมชอบไปฟังสิ่งที่เพื่อนนินทากันเเละผมตอนนั้นก็ยังนินทาคนอื่นอีกด้วย ความรู้สึกมันเหมือนเมื่อพวกเรามีคนที่เกลียดคนเดียวกันมันจะทำให้พวกเรารักกันขึ้น จนวันนึงผมไปทะเลาะกับเพื่อนคนนึงซึ่งคนนี้เป็นแกนนำในการนินทาเลยเเหละ ผมรู้ตัวดีว่าตอนนั้นจะเกิดอะไรขึ้น ทุกคนเริ่มซุบซิบนินทาว่าผมเป็นเพื่อนที่เหลี่ยมชอบนินทาคนอื่นตอนนั้นผมเเก้ตัวอะไรไม่ได้เพราะมันจริง ตอนเเรกๆก็มีเพื่อนบางคนให้กำลังใจอยู่เคียงข้างผมเเต่ตอนนี้ไม่มีเเล้ว ผมขึ้นม.4 มาโรงเรียนทุกวันรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็นจากคนที่มีเพื่อนเยอะตอนนี้ไม่มีสักคน รู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำไปในอดีตเเต่ทำอะไรไม่ได้ จนตอนนี้อยากจะหายๆไปเลย