เราชอบคิดลบกับคนอื่นค่ะ

เราสนิทกับเพื่อนคนนึงซึ่งรู้จักกันมาสี่ห้าปีเลยสนิทกันมากในระดับหนึ่งเลยต่างคนต่างรู้เรื่องราวของกันและกันในชีวิต แต่มีอย่างนึงที่เราไม่ชอบในตัวมันจากเมื่อก่อนคือมันชอบบอกกับเราว่าเกลียดคนนั้นคนนี้ เวลาส่งรูปใครมาเราจะช่วยด่าแบบเอาใจมันจนเราติดเป็นนิสัยทั้งที่ตัวเองไม่ชอบแต่ทำเอง พอเราโตมากขึ้นคำพูดคำจาการกระทำต่างๆ มันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เราคิดลบกับทุกคนที่คุยค่ะมองใครดีไม่ได้ จะโทษเพื่อนคนเดียวมันก็ไม่ใช่ แต่ทุกวันนี้เราไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้วค่ะเพราะเราเลิกคบกับเพื่อนคนนั้นไปแล้ว ตั้งแต่ที่เรามีแฟนเราไม่พูดว่าใครไม่นินทาไม่เกลียดใครเพราะแฟนเราไม่ชอบ แต่มันไม่ได้ฝืนใจเราสักนิดเราเลิกจริงค่ะปกติเราพูดหยาบเกือบตลอดแต่หลังนั้นมาคือเราพูดน้อยลงชีวิตเหมือนดีขึ้นเลยค่ะ เราเพิ่งมารู้สึกตัวว่าไม่ได้ทำเป็นแบบนั้นแล้วก็ตอนที่แฟนทัก แรกๆ เราเสียใจมากค่ะที่เลิกคบกับเพื่อนคนนั้นเพราะรู้ใจกันมากที่สุดเรายกให้เพื่อนคนนี้เป็นทุกอย่างในชีวิตเราไปเลยแต่กลับกันตอนนี้เราไม่เสียดายเลยค่ะเฉยๆ กับมันไปแล้ว บางทีก็มีบ้างที่มันให้เพื่อนคนอื่นมาตามฟอลตามส่องเราจากไอจีนี่ก็ไม่เข้าใจเขาเหมือนกันว่าต้องการอะไร เราแค่อยากให้ต่างคนต่างอยู่ ช่วงแรกๆ เราระแวงไปเลยค่ะเพราะรู้นิสัยมันดีว่าที่ทำแบบนี้คือเพื่อขู่เราให้กลัว แต่ตอนนี้เราปลงจริงค่ะ อยากรู้ว่าเราผิดมากไหมคะที่เราออกมาจากเพื่อนคนนั้น