ท้อมากให้กำลังใจตัวเองยังไงดี

รู้สึกว่าตัวเองเป็นแม่เหล็กดึงดูดปัญหา ดูดแต่เรื่องแย่ๆ เรื่องไม่ดี เรื่องบั่นทอนจิตใจ บั่นทอนตัวเองเข้ามาตลอดเลยครับ บางครั้งอยู่เฉยไม่ได้สร้างปัญหา ไม่ได้ทำอะไร แต่มีเรื่องหนักใจเข้ามาประจำ เจอแต

เคยมั้ยเวลาที่มีปัญหาแต่ไม่รู้จะคุยกับใคร จะไปปรึกษาใครก็กลัวจะโดนว่าเราไร้สาระอ่อนแอ และกลัวโดนซ้ำเติมอีกเพราะเหตุนี้จึงทำให้เป็นคนที่เก็บความรู้สึกและต้องทำเป็นยิ้มแย้มแจ่มใสไม่มีทุกข์อะไรทั้งที่ในใ

เราขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะเรารู้สึกเครียดแล้วก็เหนื่อยมากๆต้องบอกก่อว่าเราอายุแต่เราทำงานเลี้ยงตัวเองมาได้2ปีกว่าแล้วจริงๆเราอยู่กับครอบครัวค่ะแต่ที่บ้านเราปล่อยปะละเลยเราระดับนึงเลยเราหาเงินใช้เองจ่า

พอดีว่า ผันตัวเองจากสาว บารีตต้า มาเป็น manager แล้วหลักเป็นคนขี้ลืม บ่อยมาก จนเปลี่ยนตำแหน่งเป็น Mgr. ต้องใช้สมองหนัก ละเอียดรอบคอบ ขั้นสูง ซึ่งตัวเองไม่มี อบากเป็น Mgr. เพราะ เงินเดือนสูงและอยากเปล

คือเราทำงานกับพี่คนนึง เขาเคยช่วยเหลือเราไห้เราได้ทำงานที่นี่ .. แต่พอเราเข้ามาทำงานกับเขา เราคือลูกไล่ที่ต้องทำ ต้องจัดเตรียมเอกสารทุกอย่าง (ย้ำว่าทุกอย่าง)ไห้กับเขา ด้วยความที่เขารู้เสตปการทำงาน เข

เราคุยกับผู้ชายคนนึง แล้วเขาเคยเป็นชู้ของผู้หญิงคนนึง ซึ่งผู้ชายเขาก็ขอเลิกเพราะไม่อยากอยู่ในฐานะแบบนี้เขาบอกว่ารู้สึกผิด แต่ฝ่ายผู้หญิงไม่ยอมเลิกทั้งๆที่แฟนฝ่ายหญิงเคยจับได้ครั้งนึงแล้ว แต่ก็ยังกลับม

#สวัสดีเพื่อนๆวันนี้เรามีเรื่องราวอยากจะปรึกษาและระบาย# ####คือว่า....เราสับสนมากว่าคนๆนึงรู้สึกยังไงกับเรา#### เล่าเลยละกันเนาะ  ^_____^ เรามีเพื่อนคนหนึ่งเป็นผู้ชาย เราเป็นผู้หญิงนะ แต่ก่อ

ตามกระทู้เลยค่ะ ตอนนี้จขกทอยู่ในช่วงใกล้จะเรียนจบ ก็เป็นที่รู้กันว่าทั้งงานทั้งการบ้านทุกๆอย่างก็เยอะใช่มั้ยค่ะ แล้วเวลาเราเหนื่อยเราท้อ เรามีปัญหาต่างๆในชีวิตเรากลับบ้านมาเราไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้

คือเราไปชอบรุ่นพี่คนนึง อายุห่างกัน 4 ปี ค่อนข้างมากเลยย แต่ชั้นห่างกัน 3 ชั้นนะะ พี่คนนั้นก็รู้ด้วยว่าเราชอบเพราะเราเคยทักเฟส คือทีนี้เราได้ข่าวลือคือรุ่นพี่ชั้นเดียวกับพี่เขาบอกเพื่อนเราว่า ปีหน้าพี

ตอนนี้เราอายุ 17 อยู่ม.5 ค่ะ ไม่มีเพื่อนสักคนเลย ย้ายมาจากโรงเรียนเก่ามาตอนขึ้นม.4ค่ะ ตอนม.4เราก็มีเพื่อนสนิท1คน พอม.5 เพื่อนย้ายไปเรียนที่กรุงเทพ เราไม่มีเพื่อนเลยค่ะ เวลาทำงานกลุ่มก็เป็นเศษตลอด แต่เ