เลิกกันแล้วแต่ยังอยู่ด้วยกัน เรื่องมีอยู่ว่าอีกฝ่ายเหนื่อย เหนื่อยทุกอย่างกับเราไม่เข้าใจความคิดเรา เราทำอะไรจะดูขัดตาเขาไปหมด เขาบอกเขาหงุดหงิดง่ายกับเรามากขึ้น เค้าเหนื่อยที่ต้องไปรับไปส่งเราทำงาน (สำหรับเราเขาไม่ได้ไปส่งทุกวันเราแค่ให้รับเราวันที่ตรงกัน) เขาบอกเราว่าเขาไม่อยากคบกับเราต่อแล้ว ไม่อยากซัพพอร์ตเราแล้ว เราขอโอกาสเขา เขาไม่ให้ เขาบอกให้มาตลอดแล้วจนวันนี้เขาเหนื่อยแล้ว เราเลยบอกว่าเราไม่เลิก ยังไงเราก็ไม่เลิก แต่เขายืนยันว่าจะเลิก แล้วเราก็เลยขอเขาให้เขาอยู่กับเราในฐานะอะไรก็ได้ เขาเลยบอกว่าได้ ซึ่งตอนนี้เราอยู่ด้วยกันแต่เป็นเพื่อนกัน ซึ่งเขาก็ยอมอยู่ ทุกๆวันเราจะต้องการคำตอบจากเขาคือ เราไม่อยากเลิกกับเขา แต่เมื่อพูดขึ้นแล้วเราจะทะเลาะกันเขาจะรำคาญมากกว่าเดิม เราเลยเลือกที่จะเงียบ ทำงานกลับมาเขาไม่คุยกับเราเลย แต่บางวันบทจะดีก็ดี เราถามคำตอบคำแต่เขาตอบเราดีแบบไม่หงุดหงิด (อยู่ด้วยกันแต่ไม่มีอะไรกันนะคะ) ทุกอย่างเขาทำเหมือนเดิมหมด เขาบอกเขาชินเขาเผลอหลุดเรียกเราที่รัก มันไม่เหมือนเดิมตรงที่เขากลับมาเขาจะเงียบและไม่นอนใกล้เรา แต่เราจะขอกอดเขาเสมอเขาก็ให้ แต่ก็จะพูดว่าแบบเพื่อนกันกอดกันได้หรอ (พูดแบบติดเล่นบ้างไม่ได้จริงจังเหมือนศักดิ์ศรีมันค้ำคอเขาอยู่) แต่บทจะเหมือนไม่รักเราก็ไม่รักเลย การเป็นห่วงเขาไม่ได้เป็นห่วงเราเหมือนเดิม ในแชทไม่ได้มีการคุยอะไรกันเลย แต่ทุกวันเราจะซื้อข้าวให้เขากินหลังเราเลิกงาน เราพยายามทำตัวเป็นคนที่ดีขึ้น เราไม่รู้เลยว่าทุกๆวันต้องทำตัวยังไง เพราะคำตอบในใจของเราคือเขาจะต้องกลับมารักเราเหมือนเดิม ขอความเห็นแบบนี้คือเราควรปล่อยเขาไปไหม เราไม่สามารถเดาได้เลยว่าเขายังรักเรามั้ย เพราะบทจะดีก็ดีบทเหมือนคนเลิกกันก็มี

แย่เนอะความสัมพันธ์แบบนี้แต่เรารักเขามากเราก็พยายามทำทุกอย่างเลยเพื่อเขาจะให้โอกาสเราบ้าง
เลิกกันแล้วแต่ยังอยู่ด้วยกัน