พ่อรักพี่มากกว่าทั้งๆที่พี่คือตัวปัญหา

สวัสดีครับ เป็นปัญหาในครอบครัวไม่รู้จะพูดกับใคร เริ่มเรื่องกันเลยครับ บ้านผมมีพ่อแม่พี่และตัวผม ในวัยเด็กรู้สึกดีมาก ครอบครัวพร้อมทุกอย่าง จนกระทั่งผมอยู่ป.6มีรถสายตรวจมาที่บ้านผมแล้วขอตรวจฉี่พี่ผม ปรากฎว่าพี่ฉี่ม่วงแม่ก็เข้ามาทุบตีพี่และร้องไห้ในเหตุการณ์นั้นผมรู้สึกแย่มากๆและมีความรู้สึกกับพี่ไม่ดี พ่อแม่ก็ส่งพี่ไปบำบัดหลายครั้งมากๆ กลับมาได้แปปเดียวก็เหมือนเดิมส่งไปบำบัดบำบัดเสร็จกลับมาก็เหมือนเดิมวนอย่างนี้เรื่อยไปและช่วงนั้นเป็นช่วงที่ยาเสพติดแพงเม็ดละ250-300บาทของในบ้านหายไปเยอะมากตอนนั้นพ่อแม่ต้องไปตามไถ่ของที่นำไปจำนำเป็นอย่างนี้ตลอด มีอยู่ครั้งหนึ่งพี่ไปเผาบ้านของคนที่น่าจะอยู่ในสังคมเดียวกันทีนี้เจ้าของบ้านก็เอาเรื่องพ่อแม่ผมก็ไปรับหน้าชดใช้ให้พี่อีกแลกกับการไม่เป็นคดีความ พอผมเริ่มโตพี่ก็ไปทำผู้หญิงท้องทั้งๆที่ตัวเองงานยังไม่มีทำและไม่คิดจะทำงานด้วยตรงนี้แม่ก็เสียเงินจัดงานแต่งไปเยอะมากเช่นกัน สมบัติที่มีก็เอาไปให้ฝ่ายหญิง แม้มีลูกพี่ก็เป็นคนไม่เอาถ่านเหมือนเดิมให้แฟนไปทำงานตัวเองเลี้ยงลูกเลี้ยงไปซักพักก็เลี้ยงไม่ไหวทะเลาะกับแฟนแล้วก็เลิกกัน พอเลิกกันพี่ผมกลับมาเหมือนเดิมคือเสพยาเสพติด แต่ครั้งนี้ไม่ได้เสพแค่อย่างเดียวเป็นผู้ค้าด้วย สุดท้ายก็ถูกจับได้ติดคุกหัวโต พ่อส่งงานให้พี่ทุกเดือนเดือนละ3000บาท ซึ่งบ้านผมเงินไม่ค่อยมีแล้วหมดจริงๆ ตอนผมเรียนจบผมได้สิ่งของมีค่ามาหนึ่งชิ้น พ่อไม่มีเงินติดตัวเลยต้องเอาสิ่งของของผมไปจำนำวันนี้พ่อผมดึงเงินจากกระเป๋าไป100บาท ขณะผมเรียนปีสุดท้ายพ่อแถบไม่ให้เงินผมเลย ผมก็ไม่ว่าไรเพราะพ่อไม่มีผมก็ยังคงมีรายได้จากการทำงานพอกิน ผมรู้สึกแย่มากๆ เพราะ พ่อดูประคบประหงมพี่ชายตอนนี้พี่ชายก็น่าจะใกล้30แล้ว แต่กับผมพ่อดูจะให้ผมเติบโตด้วยตัวเองแล้ว ซึ่งผมก็ไม่ได้น้อยใจอะไรตรงนี้ แต่ที่น้อยใจคือ ตอนนี้ผมพึ่งเรียนจบกำลังทำงานพอบอกพ่อต้องไปทำงานต่างจังหวัดพ่อเงียบเฉยไม่คิดจะช่วยอะไรผมเลย เทียบกับพี่ตอนที่ไปเรียนมหาวิทยาลัยพ่อไปส่งพี่ที่หอ หาหอให้ ไปส่งที่มหาวิทยาลัย ซึ่งต่างกับผมตอนเรียนมหาวิทยาลัยผมต้องย้ายเองทุกอย่างพ่อแม่ไม่ได้ไปส่งจนกระทั่งตอนนี้จะเริ่มทำงานแล้วพ่อก็ไม่คิดที่จะไปส่งผม เรื่องอดีตมันกลับมาที่หัวผมแล้วมันทำให้ผมเปรียบเทียบกับพี่ตัวเองที่ตอนเด็กพี่เอาของไปจำนำพ่อแม่ตามไปไถ่ให้เยอะมากๆ แต่พอมาถึงผมพ่อเอาของผมไปจำนำ พอมีปัญหาอะไรพ่อให้ผมแก้ตลอดแถมบ่นอีกต่า่งหาก แต่พอพี่เรียกร้องอะไรพ่อรีบไปติดต่อคนนู้นคนนี้ให้เลย ตอนนี้พี่อยู่ในคุกพ่อก็หาทางให้พี่ย้ายไปแดนดีสบายๆ และย้ายบ่อยมาก เยี่ยมพี่แปปเดียวรีบไปดำเนินการเลย ผมก็ไม่ได้มีคำถามครับ แต่อยากมาระบาย มันทำให้ผมรู้สึกแย่มากๆผมที่ทำตัวดีต่างกับพี่มากๆ แต่พ่อก็เลือกที่จะประคบประหงมพี่แม้ตัวเองจะไม่เหลือเงินเลยก็ตามสุดท้ายก็มาดึเงินจากกระเป๋าผม พี่ผมในชีวิตไม่เคยลำบากเลย คิดว่าลำบากก็ตอนไปบำบัด เลี้ยงลูก แล้วก็อยู่ในคุก แต่คิดๆดูพี่ผมก็ทำตัวเองทั้งนั้น บอกให้พ่อเลิกส่งเงินเพราะพ่อไม่มีเงินแล้วมากระทบผม พ่อก็พูดใส่อารมณ์ว่ามันอยู่ในนั้นก็ลำบากแล้ว แล้วตัดมาที่ผม ผมหาเงินด้วยตัวเอง มีช่วงนึงเครียดมากๆเพราะรายได้ไม่พอรายจ่าย มีหลายๆอย่างที่พี่ผมทำไว้มาก ผมแถบไม่มีความทรงจำดีๆกับพี่เลย บางทีพ่อก็บอกว่าเขาเป็นพี่เราเป็นน้องต้องช่วยกัน ผมก็รู้สึกไม่อยากมีพี่แบบนี้เลย ตั้งแต่เล็กจนโตพี่ผมแถบไม่เคยลำบาก แม้อยู่ในคุกก็ยังสบายกว่าคนอื่น มาเทียบกับผมซึ่งพึ่งเรียนจบก็มีความเครียดด้านต่างๆแต่พ่อก็ดูปล่อยผมแล้วดิ้นเอาเอง แต่กับพี่ต้องไม่ให้พี่ลำบาก ผมโคตรรู้สึกแย่เลย ขอมาระบายในนี้ ใครมีคำแนะนำดีๆบอกได้ครับ พวกทำให้สุขภาพจิตดีขึ้น ขอบคุณครับ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ให้คิดว่าเพราะคุณเป็นคนเก่ง เอาตัวรอดได้ เขาจึงไม่ห่วงอะไร
ตั้งใจทำงานหาเลี้ยงชีพต่อไปค่ะ ทุกคนต้องพึ่งตัวเอง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่