ตอนนี้ที่เห็นกันชัดๆ ปฏิเสธไม่ได้ถึงการมีการใช้ตัวอักษร ฅ กับคำว่า ฅน นอกจากนี้ยังปรากฏการใช้ประกอบกับคำอื่นๆ เช่น ฅนไฟบิน คนค้นฅน คนเหนือฅน ฯลฯ จะเหลือแต่ ฃ ที่อยากให้ใช้กับคำว่า ฃวด แต่ก็เห็นไม่มากเท่า ฅ
ผมคิดว่าการที่ตัวพยัญชนะไทยมีทั้งหมด 44 ตัว แต่ในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานฉบับล่าสุดกลับระบุว่า ฃ ฅ ไม่มีคำให้ใช้ ซึ่งดูแล้วรู้สึกเหมือนรถยนต์ที่มีเกียร์ธรรมดาเดินหน้า 6 เกียร์ แต่ได้ใช้แค่ 4 เกียร์ อีก 2 เกียร์ไม่มีโอกาสได้ใช้ หรือจะเปรียบกับการที่เรามีอะไรสักอย่างแต่ไม่ได้ใช้ มีไว้โชว์ประดับเฉยๆ ซึ่งผมยังไม่เคยเห็นอักษรของภาษาใดในโลกนอกจากภาษาไทยที่ทำแบบนี้ คือถ้าเขาจะไม่ใช้ก็ตัดทิ้งไปเลย ถ้าจะเอาไว้ก็ควรหาคำให้ใช้ซักหน่อย เพียงแค่คำว่า ฃวด กับ ฅน คงไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไร ถ้าอนโลมให้ใช้ได้ ด้วยเหตุผลเดียวกันกับผู้ที่พูดเสียง ร ไม่ได้ เลยพูดเสียง ล แทน ก็ไม่ยักกะถูกจับปรับ ดังนั้น จึงไม่ควรจะเคร่งครัดเรื่องเสียงของตัว ฃ ฅ อีกต่อไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ
อยากให้ราชบัณฑิตยสภาพิจารณาทบทวนให้ ฃ ฅ มีคำให้ใช้จะได้หรือไม่?