ต้องทำยังไง

เรื่องก็คือเราแค่รู้สึกเหนื่อย กดดันตัวเองด้วยจากคำพูดของคนอื่นด้วยจากที่โรงเรียน แล้วก็เรื่องของที่บ้าน เรื่องงานกลุ่ม เรามักจะรู้สึกเหนื่อยท้ออยู่บ่อยๆ แต่ก็ดึงตัวเองกลับมาได้ แต่เราก็ยังรู้สึกจมอย่

รู้สึกเบื่อ ไม่อยากทำอะไร ไม่มีแรงทำอะไรเลย อยู่ๆก็ร้องไห้ อยากร้องไห้ทั้งที่ไม่มีเรื่องให้ร้อง อารมณ์เปลี่ยนไปเรื่อยๆ รู้สึกหงุดหงิดง่ายกว่าเดิมมากๆ รำคาญพวกที่เอาแต่ใจขี้น้อยใจ รำคาญเพื่อนๆ บางครั้ง

ตามกระทู้ที่ตั้งเเหละค่ะ ตอนนี้มืดไปหมด ท้อด้วย เหนื่อยมาก เราคือเด็กผู้หญิง ม.4 ที่อยู่ในครอบครัวที่ถือได้ว่าค่อนจ้างยากจน ตอนเราอยู่ ป.6 ทุกอย่างก็ปกติค่ะ เเต่พอเราขึ้นม.1 เราทำเกรดได้ดี เทอม2 ก็ท

เหนื่อยมากๆ เหนื่อยกับชีวิตสุดๆ มีแต่ความกดดันคนที่เกลียดเราก็พร้อมซ้ำเติมไม่มีที่พึ่งเลยไม่กล้าปรึกษาใครตอนนี้กลัวทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดเลยเราโครตแย่เลยอ่ะ🥲🥲🥲อยากร้องไห้แต่ไม่กล้าร้องรู้แต่ว่าต้องสู้ต่

จะเรียกว่าเราเป็นอินโทรเวิร์สก็ใช้อยู่ คือเราไม่สนิทกับใครเลยในห้อง แต่ก็คุยกับคนในห้องปกติ เพื่อนก็ดีกับเราแต่เขาก็มีเพื่อนของเขา ไม่รู้ว่าเคยนินทาเรารึป่าวแต่มันก็เรื่องปกติ ส่วนมากตอนเช้ากลางวันเรา

เราจบป.ตรีมาตั้งแต่ช่วงเดือนมีนาคมที่ผ่านมาค่ะ ตอนนี้รู้สึกท้อและเหนื่อยกับการหางานและสัมภาษณ์งานมากๆ แต่โชคดีว่าที่บ้านไม่เคยกดดันเรื่องนี้ เพื่อนๆพี่ๆคนไหนมีประสบการณ์ที่เคยท้อแท้แล้วแต่หลังจากนั้นก

คือชีวิตเศร้าเกิน บางทีก็กดดันตัวเองเก็บกดไม่มีที่ระบายค่ะ อยากบ่น จริงๆมีเพื่อนนะคะแต่รู้สึกไม่สนิทใจมากจนอธิบายเรื่องแย่ๆไม่ได้บางทีก็เหนื่อยกับชีวิตเดิมๆมากๆ จริงๆเราแย่เองที่ไม่ทำตามใจตัวเองอยากจะ

ใครเคยฝันซ้อนฝันบ้าง อยากรู้วิธีแก้ เราเป็นมา 10 กว่าปีแล้ว กว่าจะตื่นสู้โลกจริงได้ คือเหนื่อยมาก แรกๆ เป็นเกือบทุกวัน เป็นจนชินกับเหตุการณ์นี้ ที่เราเป็นคือ เราจะฝันถึงเหตุการณ์ก่อนที่เราจะนอนเท่าน

แบบว่าตอนนี้ค่อนข้างเครียดค่ะ เคยคิดฆตต.หลายรอบเพราะคนคนนี้แล้ว แต่ยังไม่ได้ทำเพราะทำใจทำไม่ได้จริงๆค่ะ ยังห่วงหมาห่วงคุณแม่อยู่แต่กดดันมากจริงๆ มันวนๆอยากตาย ตายที่ไหนดี แพลนไว้หมดแล้ว ควรแก้ยังไงดีค

ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนว่ามหาลัยที่เราอยู่ตอนนี้ก็ดังอยู่ เราดีใจมากที่ได้เจ้ามาเรียนที่นี่แต่นานๆไปรู้สึกเหนื่อย ท้อไปหมด อยากกลับบ้านเหมือนเพื่อนก็ไม่ได้กลับ ตั้งแต่มาเรียนที่&nbs