มีม.6 คนไหนรู้สึกเหมือนเราบ้าง ..
การสอบโน้นสอบนี่เยอะแยะ แค่การสมัครก็ยากมากแล้ว ต้องตื่นมาเฝ้าหน้าคอม วิ่งไปแย่งจ่ายตัง กลับมาแย่งสนามสอบอีก ละที่สำคัญคือเรารู้สึกสงสารพ่อแม่
คือพ่อแม่เราถึงเขาไม่ได้ซีเรียสที่เราจะติดไม่ติด แต่เราเองที่กดดันและอย่างน้อยก็อยากให้ท่านภูมิใจหน่อย ให้สมกับที่เสียตังให้เรา
ไหนจะกิจกรรม ที่พี่โตอย่างม.6ต้องรับผิดชอบ โรงเรียนเราให้ม.6ทำกีฬาสี มันเหนื่อยมากๆ แถมบางทีเจอเพื่อนร่วมงานเห็นแก่ตัว ทิ้งไปบ้างหละ เอาเปรียบบ้างหละ แต่ก็ต้องกัดฟันทำ อย่างน้อยๆให้มันออกมาดี ให้น้อง ให้เพื่อนๆที่ช่วยกันทำหายเหนื่อย
มันทำให้เรารู้ว่าการที่เราโตขึ้น เราต้องเจอกับทุกๆอย่าง ปัญหา เรารู้ว่านี่เป็นแค่การเริ่มต้น เรามีท้อบ้าง แต่ก็สู้ต่อ อยากให้ม.6ทุกๆคนสู้ ถึงเหนื่อยแค่ไหน นึกถึงหน้าพ่อแม่ที่เหนื่อยกว่าเข้าไว้
เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกคนนะะะะ
ทำไมเป็น ม.6 มันเหนื่อยแบบนี้
การสอบโน้นสอบนี่เยอะแยะ แค่การสมัครก็ยากมากแล้ว ต้องตื่นมาเฝ้าหน้าคอม วิ่งไปแย่งจ่ายตัง กลับมาแย่งสนามสอบอีก ละที่สำคัญคือเรารู้สึกสงสารพ่อแม่
คือพ่อแม่เราถึงเขาไม่ได้ซีเรียสที่เราจะติดไม่ติด แต่เราเองที่กดดันและอย่างน้อยก็อยากให้ท่านภูมิใจหน่อย ให้สมกับที่เสียตังให้เรา
ไหนจะกิจกรรม ที่พี่โตอย่างม.6ต้องรับผิดชอบ โรงเรียนเราให้ม.6ทำกีฬาสี มันเหนื่อยมากๆ แถมบางทีเจอเพื่อนร่วมงานเห็นแก่ตัว ทิ้งไปบ้างหละ เอาเปรียบบ้างหละ แต่ก็ต้องกัดฟันทำ อย่างน้อยๆให้มันออกมาดี ให้น้อง ให้เพื่อนๆที่ช่วยกันทำหายเหนื่อย
มันทำให้เรารู้ว่าการที่เราโตขึ้น เราต้องเจอกับทุกๆอย่าง ปัญหา เรารู้ว่านี่เป็นแค่การเริ่มต้น เรามีท้อบ้าง แต่ก็สู้ต่อ อยากให้ม.6ทุกๆคนสู้ ถึงเหนื่อยแค่ไหน นึกถึงหน้าพ่อแม่ที่เหนื่อยกว่าเข้าไว้
เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกคนนะะะะ