ทุกคนเคยเป็นกันหรือเปล่าคะ เวลาเพื่อนพูดไม่ดีใส่เรา เราก็น้อยใจเเล้วเครียดอ่ะค่ะ เเบบเราไม่อยากว่าเขาเพราะกลัวจะไม่มีเพื่อน เเล้วเวลาอยากลอกการบ้านเรา เราไม่ไห้ลอกก็ว่าเราขี้งก พอจะสอนก็ไม่ทำ เเล้วเราก็นั่งเก็บมาคิดว่าเราขี้งกหรอคะ เเล้วมันเป็นคนที่ง้อใครไม่เป็นอ่ะค่ะ ขอโทษก็ได้เป็น ด่าเเรง เเบบว่าเราทำอะไรเช่นมัดผมเเต่งตัวมันก็บอกไม่เหมือนโดยที่เราไม่เคยว่ามันสักครั้ง ตอนนั้นมันบอกว่ากูมัดผมเเล้วไม่มีความมั่นใจเราก็ตอบกลับมันไปว่ามันก็สวยนะ เเล้วเวลาเราไปกินข้าวกับเพื่อน มันก็บอกว่าไปไม่รอพวกกู เเล้วตอนนั้นเราบอกไห้รอเพื่อนอีกคนก่อน มันก็ไม่รอมันก็บอกเราว่า ทียังไม่รอพวกกู เราเลยบอกว่าอย่าคิดเเบบนั้น อย่าคิดเเง่ลบดิ มันก็เงียบมันก็พูดไม่ดี เเล้วคือเราพยามจะพูดดีกับมันเเต่ดูมันพูดกับเราค่ะ เเล้วเราก็กลับมาเครียดมาร้องไห้ เเบบเเคร์ความรู้สึกเพื่อนมันมาก เวลาจะทักไป ต้องคิดก่อนว่าจะพิมพ์อะไรไห้มันถูกใจมัน เวลามันลงสตอรี่ในเฟสมันก็เหมือนลงเเต่เเบบด่าคนอื่น ว่าอย่าทำนิสัยต่ำประมานนี้ค่ะ เเบบสวะ! ตอนมันไม่มา ร.ร เราก็บอกไปตามความจริงว่างานเยอะมาก มันก้บอกรู้เเล้วว่าเยอะเเละบอกมันตัดท้อคนอื่น เราอยากถามว่าเราตัดท้อคนอื่นไหมคะ? เราก็นั่งเก็บมาคิดนะคะว่า เราอาจไม่ดีพอหรือป่าว เราทำนิสัยไม่ดีหรือป่าว หรือเราขี้งกเรื่องการบ้าน กลัวพูดอะไรไม่ถูกใจมันอ่ะค่ะ