คุณเคย “ฝันกลางวัน” แต่ “ไม่ฝันกลางคืน” ไหม
…การ ”ฝันกลางวัน” คือการปลดปล่อยจินตนาการของเราในขณะที่เราตื่น ซึ่งความสามารถในการเพ้อฝันของเราปกติเคยเป็นประโยชน์ในเชิงสร้างสรรค์กับงานศิลป์ การงานและอาชีพของเรา เป็นแรงผลักดันให้ใช้ชีวิตในแต่ละวัน เรามีความสุขกับฝันกลางวันนะคะ 
…การ “ฝันกลางคืน” มีหน้าที่ที่สำคัญ คือ เพื่อช่วยเราขจัดความเจ็บปวดทางอารมณ์ในขณะที่เราหลับ เพื่อให้เราเรียนรู้จากความฝันและดำเนินชีวิตต่อไป
https://greatergood.berkeley.edu/article/item/why_your_brain_needs_to_dream

เราเลิก”ฝันกลางคืน” มานาน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าการฝันในยามที่เราหลับเป็นสิ่งจำเป็นและมีประโยชน์ต่อร่างกาย
…แต่เมื่อคืนก่อนเราฝันหลังจากที่นอนตอนใกล้ๆสว่างแล้ว แล้วเราจำได้ คือฝันว่าผู้ชายเดินเปลือยท่อนบนมานั่งที่ระเบียงตรงข้ามกับเราค่ะ เราจำเรื่องราวก่อนหน้าไม่ค่อยได้ แต่การฝันถึงผู้ชายไม่ใส่เสื้อมันก็ดูโรคจิตเบา หื่นนิด ๆเลยว่ามั้ย ถึงเราจะยังไม่ได้ทำอะไรเค้าก็ตาม 

คุณหมอ นพ.วิวัฒน์ วิริยกิจจา เขียนในบทความหนึ่งว่า “…จากการศึกษา และความรู้ด้านการแพทย์ ผมสังเกตว่า คนสุขภาพดีมักจะฝันดี คนเจ็บป่วยมักจะฝันร้าย…ความฝันในเวลาหลับ คือ ธาตุแท้ของมนุษย์คนนั้น…”
https://www.doctor.or.th/article/detail/3551

ถ้าคนสุขภาพดีมักจะฝันดี คนเจ็บป่วยมักจะฝันร้าย แล้วคนที่ฝันหื่น ๆ นี่คือยังไง? ธาตุแท้ตัวตนเราเป็นคนหื่นงี้เหรอคุณคิดว่าไง? คนอื่นเป็นกันมั้ย

คุณฝันกันบ่อยไหมคะ หาเรื่องให้ฝันกันบ้างไหม หรือมันเป็นไปเอง??
……