เรื่องเล่าตาพร

สมัยที่ผมยังเป็นเด็ก อายุสัก 11 12 ขวบ ยุคนั้นมีครอบครัวละแวกบ้านหลายครอบครัว ที่มีคนในบ้านเป็นทหาร จะถูกส่งตัวไปรบที่สงครามเกาหลี หนึ่งในนั้นมีครอบครัวของเพื่อนร่วมชั้นเรียนผมคนหนึ่ง ที่พ่อของเขาเป็น

เรื่องนี้มาจากรุ่นพี่ที่ทำงานครับ แกเล่าให้ฟังตอนนั่งกินข้าวด้วยกัน ตอนแรกแกจะเอาไปเล่าใน the ghost แต่กลัวคนจะไม่ชอบเพราะมันไม่มีผี! ส่วนตัวผมว่ามันแปลกดีก็เลยขอแกเอามาเล่าในนี้ แกบอกผมว่ามีตั้งชื่อ

*ภาพประกอบเพื่ออรรถรสของเรือ่งราวไม่ใช่ภาพจริง เพื่อความเป็นส่วนตัวของผู้เกี่ยวข้อง อัพเดท ครับ ขอขอบคุณทุกท่านสำหรับคำแนะนำและความเห็นอันมีประโยชน์ ได้จักรยานเรียบร้อยแล้วครับ ตัดสินใจสนับสนุนในข้อ

คำเตือน : เรื่องสั้นเรื่องนี้  สงวนสิทธิ์ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่ในทุกช่องทางโดยไม่ได้รับอนุญาต คุณย่า       พุทธศักราช 2538 ครอบครัวของผมเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่ขึ้น  ก่อนอื่

คืออยากรู้ว่าย่าที่บ้านของคนอื่นเป็นแบบนี้ไหม คือท่านมาอาศัยที่บ้านของยายเรามาประมาณ6-7ปีได้แล้ว ตั้งแต่เราอยู่ป.5-6 ตอนปีแรกก็ไม่มีอะไรมาท่านก็อยู่ของท่าน พวกเราก็อยู่ส่วนของเรา แต่พอปีหลังไปก็เริ่มม

คุณอร เรื่องไม่เคยเชื่อเลยเจอเอง คุณอร : ต้องอธิบายก่อนนะคะ เมื่อก่อนตอนช่วง 10-11 ขวบ เราอยู่คนละที่กับพ่อ เพราะพ่อไปมีครอบครัวใหม่ที่ จังหวัดเลย เราอยู่กรุงเทพ ช่วงปิดเทอมย่าจะพาไปหาพ่อ มีช่วงปิดเท

ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนหรือพี่น้องจำอายุกันไม่ได้แต่เรื่องผ่านมา6-7ปีแล้วเค้ายังอยู่ในความทรงจำอยู่บ้านเราอยู่ซอยเดียวกันแล้วเพื่อนอยู่ท้ายซอยหลังสุดท้ายเราชอบเล่นด้วยกันบ่อยจนคุณน้าคุ้นชินกับการเข้าออกใน