เรื่องเล่าตาพร

ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนหรือพี่น้องจำอายุกันไม่ได้แต่เรื่องผ่านมา6-7ปีแล้วเค้ายังอยู่ในความทรงจำอยู่บ้านเราอยู่ซอยเดียวกันแล้วเพื่อนอยู่ท้ายซอยหลังสุดท้ายเราชอบเล่นด้วยกันบ่อยจนคุณน้าคุ้นชินกับการเข้าออกใน

สมัยที่ผมยังเป็นเด็ก อายุสัก 11 12 ขวบ ยุคนั้นมีครอบครัวละแวกบ้านหลายครอบครัว ที่มีคนในบ้านเป็นทหาร จะถูกส่งตัวไปรบที่สงครามเกาหลี หนึ่งในนั้นมีครอบครัวของเพื่อนร่วมชั้นเรียนผมคนหนึ่ง ที่พ่อของเขาเป็น

เรื่องนี้มาจากรุ่นพี่ที่ทำงานครับ แกเล่าให้ฟังตอนนั่งกินข้าวด้วยกัน ตอนแรกแกจะเอาไปเล่าใน the ghost แต่กลัวคนจะไม่ชอบเพราะมันไม่มีผี! ส่วนตัวผมว่ามันแปลกดีก็เลยขอแกเอามาเล่าในนี้ แกบอกผมว่ามีตั้งชื่อ

คำเตือน : เรื่องสั้นเรื่องนี้  สงวนสิทธิ์ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่ในทุกช่องทางโดยไม่ได้รับอนุญาต คุณย่า       พุทธศักราช 2538 ครอบครัวของผมเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่ขึ้น  ก่อนอื่

วันนี้ปั่นของเราอยู่ดีๆเจอรถพี่แกจอดอยู่บนทางจักรยาน จอดอยู่อีกประมาณ5-6เมตรได้มั้งเรากำลังจะปั่นผ่าน พี่แกตบไฟทีเดียวหมุนล้อออกเลย เราหยุดคงไม่ทันละ ฟิ้วววผ่านไปแต่ไม่เฉียดเลยนะ นึกว่าไม่มีอะไรละอึดใ

สวัสดีค่ะเป็นครั้งแรกที่จะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวตัวเอง และในวันที่ยายได้จากไป ทั้งหมดนี้อยู่ดีๆไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าทำไมถึงอยากเล่าลงพันทิป ขอย้อนกลับไปเมื่อ 7 ปีที่แล้วนะคะ 7 ปีที่ยายเราจากค

วันที่ยี่สิบเอ็ด เดือนห้า ปีสองพันห้าร้อยหกสิบเอ็ด หลับตาก็เห็ดแต่ภาพเห็ด วันก่อนเปิดก้อน ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะพร้อมใจกันบานทั้งโรง หัวหมุนเลย เก็บขายตลาดสามรอบทั้งหมด สิบหกกิโล ขายทั้งปลีกและส่งได้หน