คือโดยส่วนตัวเป็นพวก introvert อยู่แล้ว จะเป็นคนขี้เกียจตอบคำถามมาก อย่างเช่น ถามว่ากินข้าวยัง เราก็จะตอบว่ากินแล้ว แต่ถ้าถามเราต่ออีกว่ากินไรไป เราก็จะรู้สึกแบบไม่อยากตอบ ทำไมต้องมาตอบไรแบบนี้ ครอบครัวเราคือพูดกันเก่งมาก ขยันถาม บางทีเราทำอะไรอยู่ เรากำลังโฟกัสกับสิ่งที่ทำ หรือคุยโทรศัพท์ เค้าก็ถามขึ้นมาว่า ใคร อะไร ยังไง คือบางทีเรายังไม่พร้อมตอบเค้าก็จะถามอยู่อย่างนั้น จนเรารำคาน ปบะทำตัวหงุดหงิดใส่ ซึ่งเรารู้ตัวว่ามันไม่ดีที่ไปหงุดหงิด โมโห พยายามแก้นิสัยตัวเอง แต่ก็ยังแก้ไม่หาย
เรื่องต่อมา ที่บ้านเราขี้กลัวมาก เราเข้าใจนะ ว่าที่บ้านเห็นเราเป็นผู้หญิง ต้องระวังตัวเองมากๆๆๆๆ แต่มันห้ามเกินไปมั้ยอ่ะ ห้ามขึ้นแท็กซี่ มอไซค์ จริงๆรฟฟ หรือรถเม ก็ไม่อยากให้ขึ้น กลัวใครมาทำอะไร คอนโดก็ไม่ให้อยู่คนเดียว จะหาเพื่อนมาเช่าก็บอกมันไม่ส่วนตัว บลาๆ
เค้าจะมาอยู่ด้วย แต่อีกประเด็น คิอ เราขี้รำคานมาก ไม่ชอบนอนเบียดกับใคร แล้วอย่างที่บอก เค้าขยันถาม บางทีเราตื่นนอนมา รู้สึกอมขี้ฟันมาก ต้องบ้วนน้ำหรือไรก่อน เเค่เราเปิดประตูออกมา เค้าก็จะยิงคำถามรัวๆๆๆๆ พอเราไม่ตอบเค้าก็คิดว่าเราเป็นอะไรอีก
เรามองว่าแบบวันนึงเค้าก็ต้องตายอ่ะ เเล้วถ้าไม่มีพวกเค้า แล้วเราทำอะไรไม่เป็ร อยู่คนเดียวไม่ได้ จะทำยังไง ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอด เราต้องรู้จักระวังตัวเอง ไม่ควรกลัว จนไม่ทำอะไรเลย
เอาจริงๆเรานิสัยไม่เหมือนกับคนที่บ้านอ่ะ
เราชอบทำอะไรเอง ไม่ขอบพึ่งใคร ถ้าจะไปไหนก็ไปเอง
เราไม่ค่อยสนิทกับที่บ้านด้วย เค้าจะมองว่าเราแปลกที่ไม่ค่อยเล่าว่าวันนี้ไปทำไรมาบ้าง
เช่น เราไปเรียน เค้าก็จะถามว่าไปทำไรบ้าง เป็นยังไง เราก็จะรู้สึกแบบ ไปเรียนก็ต้องเรียน ต้องอธิบายเรื่องที่เรียนมั้ยอ่ะ หรือต้องเล่ามั้ยว่าแอบกินขนม เวลาเราเตอแบบนี้ จะรู้สึกว่าต้องตอบยังไงอ่ะ ตอบสั้นๆห้วนๆ ก็กลัสเค้าจะว่าไม่อยากคุยด้วย แต่ถ้าตอบยาวๆ ก็ไม่รู้ตะพูดไร
ถ้ามองอีกมุมเหมือนเราแง้มประตูไว้แค่ 1นิ้ว แต่เค้าพยายามจะแทรกเค้ามา 2นิ้ว อ่ะะ มันทำให้เรารู้สึกอึดอัด
คือมันจะมีตรงกลางระหว่างเรากับครอบครัวมั้ย
ไม่เปิดกับที่บ้าน
เรื่องต่อมา ที่บ้านเราขี้กลัวมาก เราเข้าใจนะ ว่าที่บ้านเห็นเราเป็นผู้หญิง ต้องระวังตัวเองมากๆๆๆๆ แต่มันห้ามเกินไปมั้ยอ่ะ ห้ามขึ้นแท็กซี่ มอไซค์ จริงๆรฟฟ หรือรถเม ก็ไม่อยากให้ขึ้น กลัวใครมาทำอะไร คอนโดก็ไม่ให้อยู่คนเดียว จะหาเพื่อนมาเช่าก็บอกมันไม่ส่วนตัว บลาๆ
เค้าจะมาอยู่ด้วย แต่อีกประเด็น คิอ เราขี้รำคานมาก ไม่ชอบนอนเบียดกับใคร แล้วอย่างที่บอก เค้าขยันถาม บางทีเราตื่นนอนมา รู้สึกอมขี้ฟันมาก ต้องบ้วนน้ำหรือไรก่อน เเค่เราเปิดประตูออกมา เค้าก็จะยิงคำถามรัวๆๆๆๆ พอเราไม่ตอบเค้าก็คิดว่าเราเป็นอะไรอีก
เรามองว่าแบบวันนึงเค้าก็ต้องตายอ่ะ เเล้วถ้าไม่มีพวกเค้า แล้วเราทำอะไรไม่เป็ร อยู่คนเดียวไม่ได้ จะทำยังไง ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอด เราต้องรู้จักระวังตัวเอง ไม่ควรกลัว จนไม่ทำอะไรเลย
เอาจริงๆเรานิสัยไม่เหมือนกับคนที่บ้านอ่ะ
เราชอบทำอะไรเอง ไม่ขอบพึ่งใคร ถ้าจะไปไหนก็ไปเอง
เราไม่ค่อยสนิทกับที่บ้านด้วย เค้าจะมองว่าเราแปลกที่ไม่ค่อยเล่าว่าวันนี้ไปทำไรมาบ้าง
เช่น เราไปเรียน เค้าก็จะถามว่าไปทำไรบ้าง เป็นยังไง เราก็จะรู้สึกแบบ ไปเรียนก็ต้องเรียน ต้องอธิบายเรื่องที่เรียนมั้ยอ่ะ หรือต้องเล่ามั้ยว่าแอบกินขนม เวลาเราเตอแบบนี้ จะรู้สึกว่าต้องตอบยังไงอ่ะ ตอบสั้นๆห้วนๆ ก็กลัสเค้าจะว่าไม่อยากคุยด้วย แต่ถ้าตอบยาวๆ ก็ไม่รู้ตะพูดไร
ถ้ามองอีกมุมเหมือนเราแง้มประตูไว้แค่ 1นิ้ว แต่เค้าพยายามจะแทรกเค้ามา 2นิ้ว อ่ะะ มันทำให้เรารู้สึกอึดอัด
คือมันจะมีตรงกลางระหว่างเรากับครอบครัวมั้ย