(40+, บ่น, ระบาย) ทำอย่างไรให้พึงพอใจในวุฒิที่ตัวเองมีอยู่คะ เดี๊ยนเป็นทุกข์มากเลยตอนนี้

เดี๊ยนไม่ใช่คนรักการเรียน รักการอ่านหนังสือเลย แถมถ้าจะเรียนก็ต้องลงทุนลงแรง ทุนจะเอามาจากไหน (ก็ต้องทำงานปัจจุบันให้สำเร็จ) แรงก็สังขารไม่เอื้ออำนวยแล้ว สายตาก็เริ่มฝ้าฟางละ (เตรียมหัดอักษรเบรลล์แล้ว) เผื่อไปเรียนอันที่เขาห้ามสำหรับคนตาบอดสี

มีเข้าเงื่อนไขอยู่ข้อเดียว คือเคยเรียนสายวิทย์ - คณิต แต่ก็เป็นห้องบ๊วยเค็มในสมัยนั้น ปริมาณคะแนนคงไม่ต้องพูด ยุคนี้มีอินเทอร์เน็ตอีก คนอื่นเขาไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว

งานที่ทำอยู่ก็ยังมีที่ต้องให้ทำอีกเยอะ ไม่พร้อมจะเข้าสู่ขอบเขตของสาขาใหม่

เดิมพัน 3 ปี ว่าจะได้ - ไม่ได้อีก พ่อแม่ก็แก่มากแล้ว หาเงินมาทำให้พวกท่านสุขสบายก่อนดีกว่า ถ้าจะเรียน ก็คงมีแต่คนทัดทานว่าพอได้แล้ว อายุก็มากแล้ว กว่าจะจบ กว่าจะได้ใช้งาน จะว่าชาเลนจ์ตัวเองก็โลกสวยเกินไป เห็นอยู่ว่าทำไม่ได้ เรียนไม่ไหว

ปฏิบัติก็ซุ่มซ่าม งก ๆ เงิ่น ๆ อันไหนสำคัญก็สั่นกลัว สภาพจิตใจไม่ปกติ เหมาะจะทำงานใช้คอมพิวเตอร์มากกว่า เพราะมันแก้ได้ก่อนส่งให้คนอื่น ไม่มีต้นทุนที่ต้องทิ้งของเสีย

ตอนแรกอาการดีขึ้น ถ้าพอคิดว่าจากนี้ บวกไปอีก 10 ปี เราเลยจะไม่เอาแล้ว แต่ความโลภ ความเยียวยารักษาแผลใจ ปมด้อยต่าง ๆ มันก็ยังอยากให้เดี๊ยนเรียนเอาอีกวุฒิ แล้วก็ต่อยอดจากสาขาที่ยังเรียนไม่จบด้วย ไม่ได้ทิ้ง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่