ขออนุญาตสอบถามความคิดเห็นทุกท่านนะคะ
เราอายุ30ต้นๆ สามีเราอายุ30 กลางๆ
เรามีอาชีพเป็นพนักงานบริษัทที่ได้เงินเดือน 50-80k ต่อเดือน
ส่วนสามีทำงานช่วยธุรกิจที่บ้านได้เงินเดือน 30k ต่อเดือน
ตั้งแต่โควิดจนถึงปัจจุบันร่วม 2 ปีแล้ว เราลาคลอดลูก และลา
แบบไม่รับเงินเดือน นานเกือบ2 ปี ซึ่งใกล้จะครบกำหนดที่เรา
ขอลาพักงานไว้ อีกไม่กี่เดือน เราจะต้องกลับไปทำงาน
งานของเรา จะต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ นาน2-3 อาทิตย์
แล้วก็มีโอกาสได้หยุดอยู่ไทย4-14วัน วันหยุด ไม่แน่นอน
ช่วงโควิดที่ผ่านมา เราคลอดลูก เลี้ยงลูกเอง
จนตอนนี้ลูก1ขวบนิดๆแล้ว
ถามว่าเรารักลูกมั้ย เรารักมาก
ถามว่าเรารักงานมั้ย เราก็รักเพราะเป็นงานที่มีความสุขมาก
แต่ด้วยลักษณะงาน ทำให้เราต้องหาคนมาช่วยสามีเลี้ยงลูก
สามีก็ต้องทำงานที่บ้านเค้า จะมาดูแลเลี้ยงลูก100%ก็ทำไม่ได้
(ดราม่ากงสี ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน พาปวดหัวค่ะ)
ถามว่าห่วงลูกมั้ย โคตรห่วงค่ะ โคตรกังวลค่ะ
แต่ด้วยสภาพคล่องทางการเงินของเราและครอบครัว
ทำให้เครียดและกังวลใจค่ะ
ถ้าเราลาออก คือ 3 คนพ่อแม่ลูก กับเงินเดือนแฟน30k
มองไม่เห็นว่าจะไหวจะรอดมั้ย ในยุคข้าวยากหมากแพงแบบนี้
แต่ถ้าเรากลับไปทำงาน เรื่องสภาพคล่องเงินคือไม่น่ากังวล
แต่เราห่วงลูก มากกกกกกกกกกกกก
แค่คิดก็จะร้องไห้แล้วค่ะ
ครอบครัวสามี อยู่แบบกงสีครอบครัวใหญ่
ไม่ได้แยกออกมาเป็นครอบครัวย่อย
ครอบครัวสามีมีหลานวัย4-6ขวบ อยู่
ลูกเราเคยโดนตี ต่อย รังแกเป็นระยะ
(ตอนที่ลูกโดน ลูกอยู่กับสามีเราบ้าง แม่สามีบ้าง
ตอนนั้นเราไปทำธุระ เลยต้องฝากลูกไว้ หลักชั่วโมงค่ะ)
แต่คือสามีเราก็แทบไม่มีpowerในบ้าน
ปกป้องตัวเค้าเองยังไม่ได้ รักษาสิทธิ์ของตัวเองยังไม่ได้
บอกตรงๆว่า"ไม่สามารถไว้วางใจ"
ให้ดูแลลูก หรือ ปกป้องลูกให้ไม่ถูกรังแกได้เลยค่ะ
(เคยคุยกับสามีจริงๆจังๆ แต่ก็... คำตอบของสามี
ไม่ช่วยให้คลายกังวลเลยค่ะ)
เจอแบบนี้เรายิ่งกังวล เครียด หาทางออกไม่ได้
คิดไม่ตกเลยค่ะว่าควรเลือกทางไหนดี

((
ควรลาออกจากงาน เพื่อเลี้ยงลูก ดีมั้ยคะ
เราอายุ30ต้นๆ สามีเราอายุ30 กลางๆ
เรามีอาชีพเป็นพนักงานบริษัทที่ได้เงินเดือน 50-80k ต่อเดือน
ส่วนสามีทำงานช่วยธุรกิจที่บ้านได้เงินเดือน 30k ต่อเดือน
ตั้งแต่โควิดจนถึงปัจจุบันร่วม 2 ปีแล้ว เราลาคลอดลูก และลา
แบบไม่รับเงินเดือน นานเกือบ2 ปี ซึ่งใกล้จะครบกำหนดที่เรา
ขอลาพักงานไว้ อีกไม่กี่เดือน เราจะต้องกลับไปทำงาน
งานของเรา จะต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ นาน2-3 อาทิตย์
แล้วก็มีโอกาสได้หยุดอยู่ไทย4-14วัน วันหยุด ไม่แน่นอน
ช่วงโควิดที่ผ่านมา เราคลอดลูก เลี้ยงลูกเอง
จนตอนนี้ลูก1ขวบนิดๆแล้ว
ถามว่าเรารักลูกมั้ย เรารักมาก
ถามว่าเรารักงานมั้ย เราก็รักเพราะเป็นงานที่มีความสุขมาก
แต่ด้วยลักษณะงาน ทำให้เราต้องหาคนมาช่วยสามีเลี้ยงลูก
สามีก็ต้องทำงานที่บ้านเค้า จะมาดูแลเลี้ยงลูก100%ก็ทำไม่ได้
(ดราม่ากงสี ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน พาปวดหัวค่ะ)
ถามว่าห่วงลูกมั้ย โคตรห่วงค่ะ โคตรกังวลค่ะ
แต่ด้วยสภาพคล่องทางการเงินของเราและครอบครัว
ทำให้เครียดและกังวลใจค่ะ
ถ้าเราลาออก คือ 3 คนพ่อแม่ลูก กับเงินเดือนแฟน30k
มองไม่เห็นว่าจะไหวจะรอดมั้ย ในยุคข้าวยากหมากแพงแบบนี้
แต่ถ้าเรากลับไปทำงาน เรื่องสภาพคล่องเงินคือไม่น่ากังวล
แต่เราห่วงลูก มากกกกกกกกกกกกก
แค่คิดก็จะร้องไห้แล้วค่ะ
ครอบครัวสามี อยู่แบบกงสีครอบครัวใหญ่
ไม่ได้แยกออกมาเป็นครอบครัวย่อย
ครอบครัวสามีมีหลานวัย4-6ขวบ อยู่
ลูกเราเคยโดนตี ต่อย รังแกเป็นระยะ
(ตอนที่ลูกโดน ลูกอยู่กับสามีเราบ้าง แม่สามีบ้าง
ตอนนั้นเราไปทำธุระ เลยต้องฝากลูกไว้ หลักชั่วโมงค่ะ)
แต่คือสามีเราก็แทบไม่มีpowerในบ้าน
ปกป้องตัวเค้าเองยังไม่ได้ รักษาสิทธิ์ของตัวเองยังไม่ได้
บอกตรงๆว่า"ไม่สามารถไว้วางใจ"
ให้ดูแลลูก หรือ ปกป้องลูกให้ไม่ถูกรังแกได้เลยค่ะ
(เคยคุยกับสามีจริงๆจังๆ แต่ก็... คำตอบของสามี
ไม่ช่วยให้คลายกังวลเลยค่ะ)
เจอแบบนี้เรายิ่งกังวล เครียด หาทางออกไม่ได้
คิดไม่ตกเลยค่ะว่าควรเลือกทางไหนดี