ผมปีนี้อายุ21 ผมเครียดับพ่อแม่ตัวเองที่อคติกับตัวผม คนรอบข้างคิดว่าคนที่ผมคบเป็นเพื่อนจะต้องติดยา จะพาไปเสียหาย จนเขาเดือดร้อน ซึ่งตัวผมเองเป็นคนไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ อยู่แล้ว เพื่อนจะรู้ดีว่าผมเป็นคนยังไง แล้วมันจะไม่ชวนถ้าอะไรที่มันไม่ดี ซึ่งเพื่อนบางคนยังเข้าใจความรู้สึกของผมมากกว่าพ่อแม่เสียอีก ยอมรับครับว่าพ่อแม่ให้เงินกินนุ้นนั้น แต่ผมก็ทำงานกับเขา นะ ผมทำปลากับพ่อแม่ ได้อาทิตย์ละ200 เดือนละ1000 ผมก็จำใจทำเพราะผมไม่รู้ว่าจะทำงานอะไรเพราะเขาไม่ปล่อยให้ไปทำที่ไหน เขาชอบพูดว่าบวชแล้วจะไปไหนก็ไป ผมเลยคิดว่า ผมเกิดมาเพื่อบวชแล้วตัดหางปล่อยงี้หรอนี้หรอคือคำที่เขาควรพูด พ่อแม่ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกผมเลยหรอ ว่าผมต้องการที่จะมีความสุขบ้าง ผมไม่กินเหล้ากินยา ไม่หาเรื่องเดือดร้อนให้พ่อแม่นี้ยังไม่พออีกหรอ ผมคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้งแล้ว แต่ที่ผมไม่ทำเพราะผมยังคิดว่าตัวเองยังทนได้อีก แต่วันนี้ก็เป็นเหมือนเดิม ด่าผม ไล่ จนไม่อยากจะอยู่แล้วท้อมากครับ บางทีครอบครัวหรือคนใกล้ชิดไม่ใช้ที่พึ่งพาทางความรู้สึกอีกต่อไป
ผมท้อกับครอบครัวผมเป็นคนหัวโบราณ ผมทำอะไรก็ดูผิดไปหมด