สวัสดีค่ะ พึ่งหัดเขียนครั้งแรกเลย ถ้าผิดพลาดหรือสื่อสารไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วยนนะคะ
ตามหัวข้อเลยค่ะ อยากรู้ว่าทำไมผู้ปกครองบางคนถึงปล่อยลูกได้ขนาดนี้ ทั้งที่ลูกก็ไม่ได้ทำตัวดีนะ
เรามีเพื่อนบางคนอยู่ บางคนก็ไปนอนบ้านแฟนเลย พ่อแม่ไม่รู้แต่บอกว่าไปนอนบ้านเพื่อนเฉยๆ ไปร้านเหล้า พาแฟนมานอนห้องก็มี บางคนออกเที่ยวกลางดึกกลับบ้านก็จะเช้าแล้ว ก็ไม่มีมีใครว่า
ส่วนตัวมีพี่สาว พาแฟนเข้าบ้าน แฟนมารับไปเที่ยว ไปบ้านแฟน สูบบุหรี่สูบพอต หนีออกจากบ้านมานับครั้งไม่ถ้วน จนเอือมกันหมด พี่กับน้องสนิทกันพอประมาณพอถามพี่บอกเราว่าก็อยากมีชีวิตแบบนี้ซึ่งไม่มีใครให้ได้ ก็จะทำเอง
เอาจริงๆเลย ก็อยากทำบ้าง ส่วนตัวไม่ได้สูบพอต กินเหล้าหรืออะไรเลย เลยไม่รู้จะทำทำไม แต่อยากอยู่กับแฟน อยากพามานอนบ้าน อยากเที่ยวแบบไม่มีคนมาจำกัดเวลา รู้สึกเหมือนโดนควบคุมตลอด ทั้งที่เงินไม่ได้ให้ ไปเรียนกลับบ้าน 5โมง ไปเที่ยวได้กลับได้6โมง-2ทุ่ม เกิน5-10นาทีโดนด่า อยู่กับแฟนล่อยโดนด่า คือมันเสียใจอ่ะ เราทำตัวดีมาตลอดเหมือนไม่มีใครเห็นค่า อยากลองใช้ชีวิตแบบเพื่อนแบบพี่ดู
อยากรู้ว่าผู้ปกครองทั้งหลายคิดว่าไงคะ ถ้าเราจะลองทำ (ส่วนตัวก็รู้ว่าไม่ควรนะ ถ้าจะให้เปิดใจคุยกับผู้ปกครองนี่โคตรเป็นไปไม่ได้เลยค่ะ ปากบอกพาเข้าบ้านได้ พามาสวัสดีละนั่งดูหนังตรงส่วนกลางก็โดนมองแรงใส่แล้ว)
นี่ไม่ได้อยากกบฏนะ แต่ผู้ใหญ่ที่บ้านเราไม่ค่อยเปิดใจ หัวโบราณ
ถ้าเปิดใจทำข้อตกลงกันเช่น พาแฟนเข้าบ้านเข้าห้องได้แต่ห้ามล็อคประตู ไปไหนก็ได้แค่บอกว่าไปกับใครหรือกลับกี่โมง เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้อ่ะ สังคมที่เรารู้จักไม่ได้เกเรติดยานะ แต่อิจฉาที่ไปไหนก็ได้ ไม่มีใครมาจำกัดเวลา เหนื่อยก็แค่กลับบ้าน
ถ้าถามถึงสถานะทางบ้านคืออยู่กับตายายค่ะ ค่อนข้างหัวโบราณ หลานชายจะไปไหนก็บอกดี ต้องเกเรแบบนั้นแบบนี่ถึงจะเป็นผู้ชาย เก็บกดอ่าาา
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ เหมือนมาระบายเลยอธิบายไม่ถูก🥲🥲
ทำไมผู้ปกครองบางคนถึงปล่อยลูกได้ขนาดนี้
ตามหัวข้อเลยค่ะ อยากรู้ว่าทำไมผู้ปกครองบางคนถึงปล่อยลูกได้ขนาดนี้ ทั้งที่ลูกก็ไม่ได้ทำตัวดีนะ
เรามีเพื่อนบางคนอยู่ บางคนก็ไปนอนบ้านแฟนเลย พ่อแม่ไม่รู้แต่บอกว่าไปนอนบ้านเพื่อนเฉยๆ ไปร้านเหล้า พาแฟนมานอนห้องก็มี บางคนออกเที่ยวกลางดึกกลับบ้านก็จะเช้าแล้ว ก็ไม่มีมีใครว่า
ส่วนตัวมีพี่สาว พาแฟนเข้าบ้าน แฟนมารับไปเที่ยว ไปบ้านแฟน สูบบุหรี่สูบพอต หนีออกจากบ้านมานับครั้งไม่ถ้วน จนเอือมกันหมด พี่กับน้องสนิทกันพอประมาณพอถามพี่บอกเราว่าก็อยากมีชีวิตแบบนี้ซึ่งไม่มีใครให้ได้ ก็จะทำเอง
เอาจริงๆเลย ก็อยากทำบ้าง ส่วนตัวไม่ได้สูบพอต กินเหล้าหรืออะไรเลย เลยไม่รู้จะทำทำไม แต่อยากอยู่กับแฟน อยากพามานอนบ้าน อยากเที่ยวแบบไม่มีคนมาจำกัดเวลา รู้สึกเหมือนโดนควบคุมตลอด ทั้งที่เงินไม่ได้ให้ ไปเรียนกลับบ้าน 5โมง ไปเที่ยวได้กลับได้6โมง-2ทุ่ม เกิน5-10นาทีโดนด่า อยู่กับแฟนล่อยโดนด่า คือมันเสียใจอ่ะ เราทำตัวดีมาตลอดเหมือนไม่มีใครเห็นค่า อยากลองใช้ชีวิตแบบเพื่อนแบบพี่ดู
อยากรู้ว่าผู้ปกครองทั้งหลายคิดว่าไงคะ ถ้าเราจะลองทำ (ส่วนตัวก็รู้ว่าไม่ควรนะ ถ้าจะให้เปิดใจคุยกับผู้ปกครองนี่โคตรเป็นไปไม่ได้เลยค่ะ ปากบอกพาเข้าบ้านได้ พามาสวัสดีละนั่งดูหนังตรงส่วนกลางก็โดนมองแรงใส่แล้ว)
นี่ไม่ได้อยากกบฏนะ แต่ผู้ใหญ่ที่บ้านเราไม่ค่อยเปิดใจ หัวโบราณ
ถ้าเปิดใจทำข้อตกลงกันเช่น พาแฟนเข้าบ้านเข้าห้องได้แต่ห้ามล็อคประตู ไปไหนก็ได้แค่บอกว่าไปกับใครหรือกลับกี่โมง เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้อ่ะ สังคมที่เรารู้จักไม่ได้เกเรติดยานะ แต่อิจฉาที่ไปไหนก็ได้ ไม่มีใครมาจำกัดเวลา เหนื่อยก็แค่กลับบ้าน
ถ้าถามถึงสถานะทางบ้านคืออยู่กับตายายค่ะ ค่อนข้างหัวโบราณ หลานชายจะไปไหนก็บอกดี ต้องเกเรแบบนั้นแบบนี่ถึงจะเป็นผู้ชาย เก็บกดอ่าาา
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ เหมือนมาระบายเลยอธิบายไม่ถูก🥲🥲