พ่อเเม่รักหลานมากกว่า

ก่อนอื่นหนูเป็นเด็กที่พ่อเเม่ขอมาเลี้ยง เรื่องมีอยู่ว่า น้องที่เป็นลูกน้าเราชอบมานอนกับเราบ่อยๆ เวลามีของกิน หรือมีอะไร พ่อเเม่ก็จะเรียกเเค่ชื่อน้องเรา ไม่เรียกชื่อเรา เรายอมรับว่าน้อยใจมาก พอพูดเเม่ก็บอกว่าเราอิจฉาน้อง เรื่องมันไม่ได้มีเเค่นั้น เเต่ครอบครัว ยายเรา เวลาน้องขออะไร ก็จะพูดว่าซื้อให้อยู่เเล้วเพราะมีหลานเเค่คนเดียว เวลาน้าของเรามีขนมก็จะเเบ่งให้ทุกคน เเต่บอกกับเราว่าเรามีพ่อเเม่ซื้อให้กิน เราน้อยใจทุกครั้งเเละยอมรับว่าอิจฉาน้องจริงๆ เเละวันนี้ตอนกินข้าวเย็น พ่อของน้องก็มาบ่นเราว่าเราไม่มีความคิด ไม่ช่วยเหลืองานบ้าน ทั้งๆที่เราเป็นคนเก็บบ้าน เก็บจาน ทุกครั้งหลังกินข้าว เวลาใช้ไปทำไรก็จะเป็นเราตลอด เเละบอกว่าเราไม่สอนน้องตื่นเช้ามาทำงานบ้าน ทั้งๆน้องไม่เคยฟังเรา พอเราดุน้องทุกคนก็จะว่าเราเเกล้ง น้องเราอายุจะ12เเล้วนะคะ
เราคิดในใจว่าขนาดพ่อเเม่น้องยังสอนไม่ได้เลย เราเป็นเเค่พี่จะสอนยังไง น้องเราเป็นคนชอบเถียง พูดจาเเรงๆไม่คิด ผู้ใหญ่ใช้ก็จะบอกว่าไม่ เเต่กลับมีเเต่คนรัก ทุกคนว่าเราอิจฉาน้องเกินไปมั้ยคะ  เราอยากตายมากๆ อยากรู้ถ้าพ่อเเม่จะรักเรามั้ย