เหมือนหลายบ้านเริ่มมีบ้าน ที่ดิน แบ่งให้ลูกหลานแบบสบายๆโดยไม่ต้องแย่งกัน เด็กเกิดใหม่ ได้เป็นอนาคตเจ้าของที่ดิน 10 ไร่ 20 ไร่ ขึ้นไปแบบรออยู่
ต่อให้เรียนไม่จบปริญญา แค่ทำกินต่อในที่ดินพ่อแม่ก็อยู่ได้สบายๆ
สมัยรุ่นปู่ย่ามีที่บ้านละเป็นร้อยไร่ ก็จริง แต่ลูก เจ็ดแปดคน แบ่งๆกันไปก็ได้กันไปแค่คนละ 10 กว่าไร่ ไม่พอทำกิน ถ้ามีลูกสามคน 10 กว่าไร่ก็ไม่พอแบ่งแล้ว
สมัยนี้พ่อแม่มีแค่ 10 20 ไร่ ก็จริง แต่มีลูกคนเดียว เต็มที่ไม่เกินสองคน ลูกมีทรัพย์สินติดตัวสบายๆ บางบ้านมีจำนวนรุ่นหลานน้อยกว่ารุ่นลูก !!!
เช่นมีสามคนพี่น้อง แต่กลับมีหลานรวมกันแค่ 2 คน แบบนี้ก็เยอะ กลายเป็นทรัพย์สินก็มาลงที่หลานในที่สุด
ในสังคมเมืองเอง พ่อแม่ยุคใหม่ มีบ้าน 1 หลัง กทม. คอนโดฯ 1 หลัง กทม. บ้านต่างจังหวัดพ่อแม่ยกให้อีก 1 หลัง แต่กลับมีลูกแค่ 1 หรือ 2 คน
จำนวนที่อยู่อาศัยในครอบครองมากกว่าคนที่จะยกให้เสียอีก
รวมๆแล้วราคาอสังหาฯน่าจะมีแต่ทรงกะทรุด แต่ข้อดีคือคนมีคุณภาพชีวิตดีขึ้น ไม่ต้องเสียเวลาค่อนชีวิต 20-30 ปีเพื่อบ้านซักหลังหรือรถซักคัน
สามารถเอาเวลาไปทำอย่างอื่นที่มีประโยชน์หรือวิวัฒน์กว่า
ถ้าอนาคตประเทศไทยจะเหลือประชากรแค่ไม่ถึง สี่สิบล้านคน แต่เฉลี่ยความเป็นอยู่ของคนมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น แลกกับขนาดเศรษฐกิจที่เล็กลง มันก็อาจจะดีกว่าตัวเลขทางเศรษฐกิจสูงๆ แต่รวยกระจุก จนกระจายอย่างที่ผ่านๆมาก็ได้นะ
ยกเว้นออกกฎหมายเปิดทางให้ต่างชาติเข้ามาครอบครองอสังหาฯ เพื่นอบูมเศรษฐกิจต่อ ก็จะคงสภาพแบบที่ผ่านๆมาไว้ได้
แต่แบบนั้นมันดีกว่าจริงหรือสำหรับคนไทย
ความเห็นส่วนตัว
การที่คนไทยไม่ยอมมีลูก หรือมีลูกน้อยเริ่มแสดงผลดีที่ชัดเจนออกมาในรุ่นหน้านี้แล้ว
ต่อให้เรียนไม่จบปริญญา แค่ทำกินต่อในที่ดินพ่อแม่ก็อยู่ได้สบายๆ
สมัยรุ่นปู่ย่ามีที่บ้านละเป็นร้อยไร่ ก็จริง แต่ลูก เจ็ดแปดคน แบ่งๆกันไปก็ได้กันไปแค่คนละ 10 กว่าไร่ ไม่พอทำกิน ถ้ามีลูกสามคน 10 กว่าไร่ก็ไม่พอแบ่งแล้ว
สมัยนี้พ่อแม่มีแค่ 10 20 ไร่ ก็จริง แต่มีลูกคนเดียว เต็มที่ไม่เกินสองคน ลูกมีทรัพย์สินติดตัวสบายๆ บางบ้านมีจำนวนรุ่นหลานน้อยกว่ารุ่นลูก !!!
เช่นมีสามคนพี่น้อง แต่กลับมีหลานรวมกันแค่ 2 คน แบบนี้ก็เยอะ กลายเป็นทรัพย์สินก็มาลงที่หลานในที่สุด
ในสังคมเมืองเอง พ่อแม่ยุคใหม่ มีบ้าน 1 หลัง กทม. คอนโดฯ 1 หลัง กทม. บ้านต่างจังหวัดพ่อแม่ยกให้อีก 1 หลัง แต่กลับมีลูกแค่ 1 หรือ 2 คน
จำนวนที่อยู่อาศัยในครอบครองมากกว่าคนที่จะยกให้เสียอีก
รวมๆแล้วราคาอสังหาฯน่าจะมีแต่ทรงกะทรุด แต่ข้อดีคือคนมีคุณภาพชีวิตดีขึ้น ไม่ต้องเสียเวลาค่อนชีวิต 20-30 ปีเพื่อบ้านซักหลังหรือรถซักคัน
สามารถเอาเวลาไปทำอย่างอื่นที่มีประโยชน์หรือวิวัฒน์กว่า
ถ้าอนาคตประเทศไทยจะเหลือประชากรแค่ไม่ถึง สี่สิบล้านคน แต่เฉลี่ยความเป็นอยู่ของคนมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น แลกกับขนาดเศรษฐกิจที่เล็กลง มันก็อาจจะดีกว่าตัวเลขทางเศรษฐกิจสูงๆ แต่รวยกระจุก จนกระจายอย่างที่ผ่านๆมาก็ได้นะ
ยกเว้นออกกฎหมายเปิดทางให้ต่างชาติเข้ามาครอบครองอสังหาฯ เพื่นอบูมเศรษฐกิจต่อ ก็จะคงสภาพแบบที่ผ่านๆมาไว้ได้
แต่แบบนั้นมันดีกว่าจริงหรือสำหรับคนไทย
ความเห็นส่วนตัว