หนูทำงานเลี้ยงครอบครัวตั้งแต่อายุ15ปี จนตอนนี้อายุ21
1อาทิตย์มีวันที่หยุด1วัน แต่แม่ไม่ให้หยุดเลยเดือนนึ่งให้หยุดแค่1วันเอง
เพราะเนื่องจากวันหยุดไปทำงานจะได้เงินโบนัสเพิ่ม500บาท
เงินเดือนแต่ละเดือนที่ได้ประมาณอยู่ที่31000บาท
ผ่อนบ้าน 15000 บาท
ให้แม่ 14000 บาท(ค่าใช้จ่ายทั้งบ้านให้แม่เป็นคนจัดการ)
ค่าอินเตอร์เน็ตบ้านกับค่ายูทูปพรีเมี่ยม ครอบครัว 299 บาท/เดือน รวมแล้ว 931 บาท
จะเหลือจ่ายอยู่ที่ 1069 บาท
หนูลองทนมาแล้วรู้สึกว่าเหนื่อยมากๆ เลยขอให้พี่ชายช่วยค่ากินค่าอยู่บ้าง5000 บาท ต่อเดือน
พี่ได้ช่วย2เดือนแล้วพี่ดันลาออกจากงานเพราะไม่ชอบงานที่ทำ(พี่ชายกำลังทำงานได้4เดือนแล้วลาออกนะคะ)
สรุปตอนนี้หนูทำงานคนเดียวทั้งบ้าน
ไม่ได้ไปเที่ยวเหมือนเพื่อนรุ่นเดียวกัน ไม่มีเสื้อผ้าสวยๆเหมือนคนอื่นเค้าใส่ ทำงานเหนื่อยๆอยากไปนั้งเล่นกับเพื่อน
ตามประสาเด็กวัยรุ่น ก็ไม่ให้ไปไม่เคยได้ออกบ้าน ขอไปกินหมูกะทะกับเพื่อนก็ไม่ได้ เลิกงานต้องเข้าบ้านเลย
ถ้าเกินเวลาไม่เข้าบ้านก็จะโทรตาม โทรไปที่บ้านเพื่อนบ้างโทรไปที่เพื่อนบ้างรุ่นพี่บ้าง รู้สึกอึดอัดมากเลย
ยิ่งตอนนี้มีโควิคอีกเลยต้องทำงานที่บ้าน ทำงานที่บ้านมา2ปีแล้วค่ะ ไม่ได้ไปไหนเลยอยู่แต่บ้านออกมากสุดก็ไปกดตังกับไปเซเว่น
หนูเป็นคนไม่กินเหล้า ไม่กินเบียร์ ไม่สูบบุหรี่ อยู่แล้ว ไม่มีเรื่องผู้ชายแน่นอนเพราะครอบครัวไม่อนุญาติ
อยากทำอะไรก็ไม่ได้ทำ อยากกินไรก็ไม่ได้กินต้องอยู่กับคำว่าประหยัดตั้งแต่เด็กจนโต
พี่ๆคนไหนมีประสบการณ์แบบนี้บ้างไหมคะ มีวิธีแก้ไขยังไงบ้างคะ
อึดอัดรู้สึกเหนื่อยกับชิวิต
1อาทิตย์มีวันที่หยุด1วัน แต่แม่ไม่ให้หยุดเลยเดือนนึ่งให้หยุดแค่1วันเอง
เพราะเนื่องจากวันหยุดไปทำงานจะได้เงินโบนัสเพิ่ม500บาท
เงินเดือนแต่ละเดือนที่ได้ประมาณอยู่ที่31000บาท
ผ่อนบ้าน 15000 บาท
ให้แม่ 14000 บาท(ค่าใช้จ่ายทั้งบ้านให้แม่เป็นคนจัดการ)
ค่าอินเตอร์เน็ตบ้านกับค่ายูทูปพรีเมี่ยม ครอบครัว 299 บาท/เดือน รวมแล้ว 931 บาท
จะเหลือจ่ายอยู่ที่ 1069 บาท
หนูลองทนมาแล้วรู้สึกว่าเหนื่อยมากๆ เลยขอให้พี่ชายช่วยค่ากินค่าอยู่บ้าง5000 บาท ต่อเดือน
พี่ได้ช่วย2เดือนแล้วพี่ดันลาออกจากงานเพราะไม่ชอบงานที่ทำ(พี่ชายกำลังทำงานได้4เดือนแล้วลาออกนะคะ)
สรุปตอนนี้หนูทำงานคนเดียวทั้งบ้าน
ไม่ได้ไปเที่ยวเหมือนเพื่อนรุ่นเดียวกัน ไม่มีเสื้อผ้าสวยๆเหมือนคนอื่นเค้าใส่ ทำงานเหนื่อยๆอยากไปนั้งเล่นกับเพื่อน
ตามประสาเด็กวัยรุ่น ก็ไม่ให้ไปไม่เคยได้ออกบ้าน ขอไปกินหมูกะทะกับเพื่อนก็ไม่ได้ เลิกงานต้องเข้าบ้านเลย
ถ้าเกินเวลาไม่เข้าบ้านก็จะโทรตาม โทรไปที่บ้านเพื่อนบ้างโทรไปที่เพื่อนบ้างรุ่นพี่บ้าง รู้สึกอึดอัดมากเลย
ยิ่งตอนนี้มีโควิคอีกเลยต้องทำงานที่บ้าน ทำงานที่บ้านมา2ปีแล้วค่ะ ไม่ได้ไปไหนเลยอยู่แต่บ้านออกมากสุดก็ไปกดตังกับไปเซเว่น
หนูเป็นคนไม่กินเหล้า ไม่กินเบียร์ ไม่สูบบุหรี่ อยู่แล้ว ไม่มีเรื่องผู้ชายแน่นอนเพราะครอบครัวไม่อนุญาติ
อยากทำอะไรก็ไม่ได้ทำ อยากกินไรก็ไม่ได้กินต้องอยู่กับคำว่าประหยัดตั้งแต่เด็กจนโต
พี่ๆคนไหนมีประสบการณ์แบบนี้บ้างไหมคะ มีวิธีแก้ไขยังไงบ้างคะ