สวัสดีคะเพิ่งเข้ามาในพันทิพครั้งแรกอยากจะปรึกษาหรือสอบถามเพื่อนว่าจะทำยังไงให้แม่เข้าใจดีคะคือเครียดมากคะเวลามาทะเลาะกันเรามองว่าเรื่องไม่เป็นเรื่องแต่เขาก็ชอบน้อยใจคิดมากเราก็รู้ว่าเขาคิดยังไงเรื่องของเรื่องคือเราไปไหว้บรรพบุรุษกับทางบ้านสามีก็ไปทุกปีตั้งแต่ปี 56 เราเคยพาแม่ไปด้วยครั้งนึงแต่แม่จะเป็นคนที่ชอบดูของเวลาแวะที่ไหนแต่ทางบ้านแฟนจะไม่ค่อยชอบดูของนานๆแม่ก็เลยไม่ค่อยอยากไปไหนด้วยเพราะต้องตามใจทางครอบครัวสามีมากกว่าหลังจากนั้นแม่ก็ไม่เคยไปด้วยอีกคะจนมาปีนี้ 65 เราก็ไปไหว้เช่นเคยแต่ขากลับมันเป็นทางผ่านที่จะต้องแวะก่อนกลับกรุงเทพก็เลยเข้าไปไหว้ที่วัดไอ้ไข่แล้วทางแม่สามีก็บอกว่ามาแล้วก็ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกกันหลังจากนั้นทางแม่สามีก็ส่งรูปให้ทางแม่เราดูทางไลน์แค่นั่นละคะแม่ก็ส่งไลน์กลับมาหาเราว่ามีความสุขกันจังเนอะแล้วก็เขียนในไลน์นั่นนี่เชิงน้อยใจว่าเขาเกิดมาอาภัพไม่มีรถไปไหนลูกก็เลยไม่อยากไปไหนมาไหนด้วย อ่อลืมบอกไปคะว่าแม่เราอยู่คอนโดคนเดียวนะคะตั้งแต่พ่อเสียก็เลยขายบ้านมาซื้อคอนโดอยู่เพราะแม่จะเป็นคนค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูงตั้งแต่สาวๆละคะถ้าอยู่บ้านแม่มักจะชอบอยู่แต่ในห้องทำอะไรไม่เป็นเวลาแต่ถ้าได้ออกไปนอกบ้านแม่ชอบออกไปดูของชอบเที่ยวที่มีอากาศดีๆ ซึ่งลำพังเราพาเขาไปไม่ได้เพราะเราไม่มีรถส่วนทางสามีเขามีรถแต่เขาก็จะพาแต่ครอบครัวเขาไปซึ่งจะมีพ่อแม่และหลานอีก 2 คน ไปด้วยแต่อาจจะเป็นเพราะโควิดเลยไม่ได้ไปไหนกันเลยคะเพิ่งจะได้ไปไหว้บรรพบุรุษปีนี้เอง เราเองจะมาหาแม่ที่คอนโดก็วันเสาร์ วันอาทิตย์ก็จะกลับไปบ้านสามีเพราะวัน จ-ศ เราต้องทำงาน เข้าเรื่องต่อนะคะที่นี่พอเรากลับมาหาแม่ที่คอนโดหลังจากกลับถึงกรุงเทพวันศุกร์วันเสาร์เราก็กลับมาหาแม่แม่ก็ไม่ค่อยคุยด้วยเลยคะเอาแต่นอนๆๆแล้วก็บอกว่าทีหลังมาเดือนละครั้งก็พอแม่อยู่คนเดียวได้ทำอะไรคนเดียวได้ก็เลยไม่รู้ความคืดเขาว่สเขาน่อยใจเราเรื่องที่เราไปไหว้บรรพบุรุษหรอแต่ไปทุกปีแม่ก็ไม่เป็นมีปีนี้ที่เป็นนะคะส่วนเรื่องจะพาแม่ไปเที่ยวเราก็คิดอยู่แต่อยากให้เจ้าโควิดมันดีขึ้นกว่านี้ก่อนแต่เหมือนแม่จะไม่เข้าใจคงเห็นคนอื่นไปกันได้ทำไมเขาไม่ได้ไปคิดเองประมาณนี้นะคะมีใครมีแม่เป็นแบบนี้บ้างมั๊ยคะแล้วจะทำไงให้เขาเข้าใจดี
ทำอย่างไรถึงให้แม่เข้าใจดี