สวัสดี นาย ปิยเชษฐ ในวัย 32 ขวบวันนี้เป็นวันเกิดนาย วันที่ 16 สิงหาคม 2565 นายเป็นอย่างไรบ้างกับชีวิต ในช่วงเวลาที่ผ่านมา นายเหนื่อยและลำบากมากใช้ไหม นายยิ้มและหัวเลาะให้กับตัวเองบ้างรึเปร่า ฉันขอโทษนะกลับช่วงเวลาที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันทำให้นายไม่ค่อยมีความสุข กับชีวิตที่เป็นอยู่สักเท่าไร ฉันเสียใจและได้แต่กล่าวขอบคุณที่นายอดทนและผ่านช่วงเวลาทั้งดีและร้าย จนมาถึงวันนี้ ฉันรับรู้ทุกๆอารามณ์และความรู้สึกของนายนะ นายร้องไหร้กับตัวเองมาตลอดนายทั้งยิ้มและหัวเลาะ ทั้งที่ในใจนายเศร้าโดดเดี่ยวนายเป็นคนคิดมากที่สุดฉันรู้ดีกว่าใคร แถมนายก็เอาแต่คิดและห่วงแต่คนอื่น ฉันอยากบอกนายว่าฉันขอบคุณที่นายผ่านเรื่องราวและสิ่งต่างๆมาได้จนวันนี้ ฉันหวังว่าต่าจากนี้นายจะมีความสุขกับคนอื่นเค้าบ้าง แบบไม่ต้องไปแอบร้องไห้เสียใจอยู่คนเดียว แต่ฉันเห็นนายมีความสุขและสุขใจอยู่บ้างนะ ผู้หญิงคนนั้น เค้ามีชื่อว่าน้องมิ้นใช้ไหม เมื่อ4-5ปีก่อนน้องโพล่เข้ามาในชีวิตนาย หลาบๆสิ่งหลายๆอย่างก็ได้เปลี่ยนไปนายดูมีช่วงเวลาที่มีความสุขบ้าง ในไปเที่ยวที่ต่างได้ แพลนหาของกินอร่อยๆที่เที่ยวใหม่ที่ไม่เคยไปใด้ถ่ายรูปบันทึกช่วงเวลาความทรงจำดีๆในชีวิต นอกจากนี้น้องมิ้นก็ได้พาเราไปพบกับแม่และครอบครัวของเธอ เธอมีแม่ที่น่ารักและที่เป็นคนพิเศษผมไม่แปลกใจเลยที่เธอได้ความน่ารักสดใส เข้มแขงมาจากใครผู้หญิงที่เลี้ยงลูกสาวของเค้าได้ออกมาดีขนาดนี้ ผมที่ไม่คุ้นกับคำว่าครอบครัวอย่างผม มันทำให้ผมรู้ถึงความสุขและความหมายของการมีชีวิต ผมอยากเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวน้องตั้งแต่บัดนั้น มันทำให้ผมคิดถึงอนาคตหรือรับรู้ถึงความหมายของการมีชีวิตอยู่ อยากพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นเก่งข้น รับผิดชอบในชีวิตมมากขึ้น ผมอยากมีอนาคตทีดีร่วมกับเะอ และช่วงเวลานี้ของผม ในปัจจุบัน มันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก ในตลอด 31ปีที่ผ่านมา ช่วงกลางปีที่แล้ว พค.64ผมได้ตัดสินใจ ออกจากงานที่ทำมากว่า5ปี5เดือนเป็นการตัดสินใจออกจากคอมฝอตโซนในชีวิตครั้งใหญ่ ตลอด5ปีกว่าผมทำงานและไม่รู้จักเก็บเงินและผมวัพพอตครอบครัวผมไม่รู้ด้วยความที่ผมโตมาด้วยครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์รึเปร่าทุกครั้งที่ผมมีความรักผมมักจะทุมเท แบบสายเปย์คนรักเพื่อให้เค้ายังอยู่กับเราไม่ไปไหน แต่สุดท้ายแล้วเค้าก็จะไปจากผมทุกที จนบางครั้งผมละเลยคนในครอบครัว ผมมีคุณยายผู้หญิงที่รักและดูแลผม มาตลอด เธอชื่อ คุณยายอนงค์ ในวัยแปดสิบกว่า ยายมักเล้าเรื่องในอดีตว่ายาย เลยหลบลูกระเบิดยุคสงคราม ปัจจุบันยายก็ได้สูญเสียความทรงจำ หลงๆลืมๆบ้างเป็นไปตามวัยผมมักจะบอกรักแกบ่อยให้แกรับรู้ว่าหลานคนนี้รักแก ผมมองเพื่อนรุ่นๆในวัยเดียวกลับผมช่วงเวลานร่ทุกคนล่วงมมีชีวิตที่ดีและสดใส ไวเดียวมาต่อถือโอกาษฝึกพิมดีด 555
จดหมาย ถึง นาย ใน อนาคต Piyachet